Nefret

122 6 0
                                    

Saçımı düzeltip "Nasıl olurda benim nefret ettiğim bi kızla beraber olursun ." dedim. Saçındaki rampayı geri atıp " sadece konuştuk." diye havalı bi cevap vermişti. Değişmişti sanki. Hızla yanından ayrılıp Büşra'yla gittiğimiz salıncağa gitmek istiyordum. Arkamdan " İclal dur " diye ağlamaklı bir ses duymuştum. Batu gerçekten ağlıyomuydu. Arkamı sakince döndüğümde Batu gerçekten ağlıyordu. Yanına gittiğimde tutup sarılmıştı bende haliyle sarılmıştım. Özlemiştim. Çok güzel kokuyordu teni ama neden ağladığını anlamamıştım. " Batu iyimisin? ". Batu biyere oturmamızı işaret etti banka oturduk. Ellerimi tutup " Büşra beni Mirayla öpüşürken gördü ama bi anlık oldu Icl" daha hiçbir şey duymak istemiyodum gözümden yaş geldiğini hissedebiliyordum. Bana dokunamayan adam nasıl yapardı bunu. Tokat atmak içimden geliyordu ama etrafta çok insan vardı. Kulağına yaklaşıp "senden iğreniyorum" dedim. Kalkıp deli gibi koşmaya başladım. Hani küçükken nefret ettiğimiz insanın sesi vızz vızz gelir derdik ya. Batu'nun sesi aynen öyleydi. Arkamı dönüp hala geliyomu diye bakcakken bi anda düştüm. Canım çok yanıyordu, yanıma uzun kıvırcık saçlı bi kız yaklaşmıştı. Çok şirindi. " Iyimisin, evine kadar eşlik edebilirim" dedi. "Çok teşekkür ederim ama ben gidebilirim ben İclal." dedim. Oda "Şu yeşil binaya yeni taşındık adım Dilara, gitmem gerek, görüşürüz" diyip bi anda gitmişti. Eve zar zor gelmiştim. Büşra'nın test kitabı duruyodu hemen rafımda. İçimde bi boşluk vardı, doldurulmiyacak bir boşluk. Özlüyordum. Hiç olmadığı kadar. Batu mesajlar atıyordu. Son çare olarak telefonu kapatmıştım. Geç olmuştu artık. Yarın Büşra'nın mezarına gitmeliydim, meleğimin yanına. Cama ayaklarımı uzatıp Büşra'yı düşünüp ağlıyordum. Aşağıdan "pişt pişt" diye biri sesleniyodu. Diklendikten sonra gördüğüm Anıldı. Aşağı gelmemi işaret ediyordu. Evdeki herkes uyumuştu. Gidebilirdim. Üstüme beyaz atletimi, altımdan siyah taytımı bide gri kapşonlumu almıştım. Koridordan gizlice anahtarı ve ayakkablıktan converslerimi alıp yavaşça kapıyı açıp sakince kapattıp aşağı koşmuştum.

2=1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin