takemichi diğer kızlar gibi güzel değildi veya bir yeteneğide yoktu
ailesinden miras aldığı tek özelliği siyah beline kadar gelen upuzun saçları ve bebek mavisi gözleri vardı abisi ondan farklı da deildi ikisi sanki ikiz gibilerdi ama tsukami babasına çekmişti onun gibi akıllıydı takemichi bazen hiç çalışmadan sınavdan yüksek alan abisine imreniyordu ama abisini çok sevdiğinden bişi diyemiyorduama takemichi ailesinin huylarını hiç almamıştı babası kadar zeki değildi veya annesi gibi nazik ve her konuda yetenekli biriside değildi tek yaptığı şey hayatı yaşamaktı bazıları ona güzelsin deseler bile o bunlara inanmıyordu insanlara güvenmiyorduki o güvendiği ve canı gibi sevdiği 3-4 kişi ve abisi vardı hepside çocukluk arkadaşlarıydı zaten
"Hanagaki takemichi çabuk uyanıyorsun" dedi annesi aşağı kattan
Takemichi annesinin sesini duymuştu ama duymamazlıktan gelip üstünden neredeyse düşen batteniyeyi eliyle üstüne çekip homurdanarak yatakta diğer tarafa döndü
Annesinin sesi kesilmişti ama odasına gelen ayak sesleri duyuluyordu annesi kapıyı kırarcasına açıp takemichinin yatağına yaklaştı ve büyük bir güçle batteniyeyi üstünden kaldırdı
"Takemichi bidaha demicem kalk" dedi annesi aynı zamanda takemichinin üstünden aldığı batteniyeyi hızlıca katlayıp takemichinin ayak ucuna koydu
Takemichi ani gelen soğukluğu alınca küçücük bedenini top gibi kıvrılıp cenin pozisyonunda yatmaya başladı
Annesi takemichiyi uyandırmayacağını anladı ve çoktan uyanmış olan abisini çağırmak için mutfakta kahvaltı eden oğlunun yanına gitti
Tsukami masada oturmuş kahvaltısını çoktan etmiş bir şekilde telefonuyla uğraşıyordu annesi mutfağın kapısında durup ona seslendi
"Tsukami kardeşin uyanmıyor git uyandır onu okula geç kaldınız hadi" dedi annesi yalvarır bir şekilde
Tsukami telefondan gözlerini ayırıp annesine baktı
"Tamam anne " dedi oflayıp ayağa kalktı
"Saol oğlum" diyip mutfaktan çıktı annesi
Tsukami yavaş adımlarla mutfaktan çıkıp kardeşinin odasına doğru gitmeye başladı merdivenleri çıkıp zaten sonuna kadar açık olan kapıdan kafasını uzatıp odaya baktı takemichi küçücük bedeni kıvrılmış bir şekilde yatıyordu
Tsukami bu manzara karşısında gülümseyip odasına girdi takemichinin yanına gidip yatağına oturdu ve bir eliyle saçlarını okşamaya başladı
"Takemichi" dedi yumuşak bir fısıltıyla" hadi uyan kardeşim"
Takemichi abisinin sesini duyunca homurdanıp abisine döndü gözlerini açmadan uykulu uykulu konuştu
"Biraz daha " dedi takemichi
Tsukami hala saçlarını okşuyordu biraz daha okşarsa yeniden uyuyacaktı takemichi
Tsukami takemichinin kalkmadığını görünce iki eliyle koltuk altlarından tutup nazikce doğrultu takemichi ölü gibi kafası geriye düştü
tsukami bu duruma iç geçirdi
"Gece yatmazsan olacağı bu " dedi kendi kendine aynı zamanda takemichiyi kucağına almış banyoya götüyordubanyoya gelince takemichinin belinden bir eliyle sabitleyip diğer eliyle lavobonun musluğunu açıp takemichinin yüzüne su çarpıyordu takemichi soğuk suyla kısık sesle bir çığlık atmış ardından yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı tsukami bunu görünce takemichinin narin bedenini yavaşca yere koydu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
(mitake) PSİKOPAT ÇOCUK
Fanfictionsano manjiro diğer adıyla mikey dıştan ne kadar soğuk veya umarsamaz görünsede aslında sıcacık kalbi olan küçük bir çocuk mikey benim hem kahramanım hemde ilk aşkımdı...