Hoofdstuk 5

144 13 3
                                    

Tessa's pov

We lopen de school uit, Opeens voel ik dat Damian een kusje op mijn haar drukt. Een lichte rilling kan ik niet onderdrukken. 'Waar gaan we heen' vraag ik. 'Naar de mac' antwoord Damian simpel. Hij heeft vandaag een shirt aan waardoor zijn tatoo net te zien is. Ik vraag me af wat het is. 'Wil je het zien' vraagt hij. 'Wat?' Waar heeft hij het over. 'Je vroeg wat het was' oh ik heb hardop lopen denken. Handig Tess. 'Ja graag' fluister ik. Ik weet dat ik hem nu eigenlijk gewoon vraag om zijn shirt uit te doen, maar zo'n ramp is dat niet vind ik. 'Kijk maar' hij trekt zijn shirt handig over zijn hoofd uit. Maar in plaats van dat ik naar zijn tatoo kijk, kijk ik naar zijn sixpack. 'Like what you see?' Grijnst hij. Ik bloos. Dit was niet de bedoeling.

Tessa's pov

'Doe je shirt maar weer aan.' Mompel ik terwijl ik hoop dat hij het niet doet. 'Neejoh, veel te warm' en hij halleluja, hij houdt hem uit. Ik denk dat veel meisjes jaloers op mij zouden zijn, wat drinken met een echte badboy zonder shirt. Wat wil je nog meer? Toch had ik liever thuis aan mijn bureautje nu gezeten. Maar het schijnt dat ik daar een beetje autistisch in ben. We lopen door het winkelcentrum. 'Weetje waar de mac zit?' Vraag ik Damian. 'Nee' antwoord hij doodleuk. 'Waar gaan we dan heen' 'Zie je vanzelf kleintje.' En daar houdt hij het bij. We komen bij een sjiek restaurantje en hij loopt naar binnen. Ik heb er vroeger wel eens met mijn gezin gegeten, maar we zijn er niet meer gekomen want het was zo belachelijk duur. 'Had u gereserveerd?' Vraagt een ober aan ons. 'Nee' antwoord ik. 'Ja' zegt Damian. Ik kijk hem vragend aan. Heeft hij gereserveerd? Hoe dan? 'Wat is uw naam?' Ohja de ober. 'Damian van Wieringen' mompelt hij. Ik herken die naam ergens van, maar ik kan er niet opkomen. 'Loopt u maar even met mij mee' gebaart de ober. 'Wat is er?' Damian glimlacht. Je gaat het leuk vinden Tess' We lopen een speciaal deel van het restaurant in en ik zie een tafeltje heel romantisch gedekt. Mijn mond valt open van verbazing. Het is zo mooi! 'Een lunch was het toch?' Vraagt de ober. Damian knikt. 'Jep, vindt je het mooi?' 'Ja' fluister ik, 'heb jij dit geregeld?' 'Ja' 'Waarom?' Waarom zou hij zoiets voor mij doen? Hij schuift mijn stoel voor mij naar achter en ik ga voorzichtig zitten op die mooie stoelen. Hoe is hij ooit aan al dat geld gekomen om dit voor elkaar te krijgen? En waarom ik?

Kevins pov

'Verdomme!' schreeuw ik boos. Ik zie Tessa zitten in een restaurant met Damian. Ze was niet in de les meer gekomen dus ik begon me zorgen te maken. En terecht zo te zien. Tessa heeft geen idee. Echt geen idee. Ze lijken het gezellig te hebben, totdat ik schreeuw dan. Ze kijken allebei mijn kant op. 'Tess, waarom ben je met hém uit eten? Waarom was je niet in de les?' Als blikken konden doden dan was ik nu ong 30x dood geweest, aangezien ik het hele restaurant door schreeuw. 'Waarom moet ik dat jou vertellen?' Vraagt Tessa met een wenkbrauw omhoog. Damn, ze is sexy. 'Omdat ik me zorgen heb gemaakt Tess' zucht ik. 'Nou dat hoeft niet' zegt Damian, 'wegwezen'. Die gast is niet goed bij zijn hoofd. 'Jij bepaald niet of' ik word midden in mijn zin afgebroken. 'Ik bepaal dat jij nu mijn restaurant verlaat'. Een deftige meneer in pak met snor kijkt me aan. 'En als jij nu niet maakt dat je weg komt haal ik de politie. 'Oke, pas goed op Tess. Maak geen domme fouten, ik hou van je.' Ik bedoel dat "ik hou van je" puur vriendschappelijk, maar aan Damian's hoofd te zien komt dat niet helemaal over. 'Wegwezen!' Kan de eigenaar van het restaurant niet laten nog een keer te roepen en braaf doe ik wat hij vraagt.

Tessa's pov

Nadat we het heerlijke (!) eten ophebben pakt Damian me bij de hand. 'Zullen we een stukje lopen?' Ik twijfel ik vertrouw hem gewoon niet helemaal en ik wil nog terug naar school. 'Ik weet het niet' mompel ik. Hij slaat zijn beide hande op mijn schouders en komt met zijn hoofd vlakbij de mijne. Voorzichtig glijdt zijn vinger over mijn lippen en hij zegt; 'Ik weet dat je het wil kleintje.' 'We moeten naar school' breng ik ertegenin. Bovendien wil ik het uitpraten met Kevin, ik wil geen ruzie met hem want hij is een van mijn beste vrienden. 'Niks moet Tessa.' 'Jawel, ik wil naar school.' Ik had niet verwacht dat ik dat ooit van mijn leven nog zou gaan zeggen. 'Je wilt wat?' 'Ik wil naar school.' 'Nee ik ben niet doof Tessa, vind je niet dat ik het wel een beetje verdiend heb? Na alles wat ik vandaag voor je gedaan heb?' Hij kijkt me aan met zijn bruine ogen en ik kan er niet tegenin gaan. 'Dat dacht ik al.' Grijnst hij weer. 'Kom we gaan.' en hij pakt mijn hand. 'Damian ik wil dit niet.' Ik probeer me los te trekken, maar hij is veel en dan ook veel te sterk voor mij. Dat gaat hem niet worden. En oh mijn moeder gaat natuurlijk flippen omdat ik afwezig wordt gemeld. Om mijn vader maak ik mij niet zo druk, die is toch nooit thuis. Voor de mensen die het nog niet wisten, ik heb ook nog een broer van 21, maar die spreek ik vrij weinig. Hij woont al op kamers, net als zijn tweelingzus. Mijn zus dus. Vroeger waren we dus met z'n vijfen, je kan wel zeggen dat we nu eigenlijk praktischt met twee zijn. 'Damian!' Schreeuw ik nu boos. Plotseling voel ik twee warme lippen op de mijne, zachtjes tikt zijn tong op mijn onderlip. Ik kan het niet. Ik kan hem niet weigeren en ik geef me over.

Met Jou Wil Ik TrouwenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu