GÖZLERİMİN ÖNÜNDE BANA GÖRE BİRİ VAR

Evime dönmeden önceki son tatilimi arkadaşlarımla birlikte küçük bir turla bitirmek istemiştim. Çünkü artık öğrencilik hayatım bitmişti ve eve dönme vaktim gelmişti. Şimdi oturduğumuz kafede, arkadaşlarımla son anlarımı paylaşıyordum. 2 gün sonra Türkiye'ye döneğim. Ailemi ve arkadaşlarımı çok özledim. Tabi burada yanımda olan arkadaşlarımı da Türkiye'deyken çok özleyeceğimi biliyorum ama iletişimimizin kopmayacağını umuyorum.

Önümdeki kahvemden bir yudum daha aldıktan sonra Sara'nın anlattığı erkek arkadaşıyla olan son tatilinden bir anıyı dinlemeye devam ettim. Sara ile 2 yıl önce yurtta tanışmıştık. İlk zamanlar sadece ortak alanlarda karşılaşıyorduk ve ikimizin de oda arkadaşı ile yaşadığı problemler sonrası aynı odayı paylaşmaya başlamıştık. İtalya' da Türk ve yarı Türk olarak birbirimize dost olmuştuk. Şimdi ise Almanya'da onun ailesi ile yaşadığı evde kısa bir tatil için misafir olarak kalıyordum.

"...meğer Ralf her şeyi yanlış anlamış ve yanlış anlatmış. Ona Fransızcasının yeterince iyi olmadığını hep söylüyordum ve böylece kanıtlamış oldu" diyerek anlattığı şeye güldüğünde onu tam olarak dinlemeyip pek anlamadığım şeye tebessüm ederek katıldım. Ralf ise sevgilisine daha bunu ne kadar anlatmaya devam edeceksin der gibi bakıyordu. 2 ay önce Fransa tatili yapmışlardı, genel olarak güzel geçen tatillerinde bazı küçük aksaklıklar yaşamışlardı ve Sara bize o anılarından bahsederek o anlara geri dönüyormuşçasına heyecanla anlatıyordu. Masada oturan diğer arkadaşlarımız Alita ve Berta' da dikkatle Sara'yı dinliyorlardı. İtalya'dan bizimle bir de Elba gelmişti. Yaklaşık yarım saat önce lavaboya diye kalkıp yanımızdan ayrılmıştı. Sanırım yine ailesi ile ilgili bir problem yaşıyordu ve bunu bizim yanımızda değil sakin bir yerde çözümlemek istemişti. Ailesi ile olan ilişkisi biraz tuhaftı ve bizimle buraya gelebileceğini bile düşünmemiştim ve bizim aksimize onun tatili pek sakin geçmiyordu.

Berta Ralf'ın kız kardeşiydi ve İtalya'ya Sara'nın yanına okumaya gelmişti. 1 yıldır tanışıyorduk benden 2 yaş küçüktü ve gayet iyi anlaşıyorduk. Genelde okuldan kalan zamanlarını bizim üçlü gurubumuza katılarak dördüncümüz olarak bize eşlik ediyordu.

Alita ise Sara ve benimle aynı bölümde Katanya Üniversitesinde Uluslararası İlişkiler bölümünde okumuştu. 3 yılımız birlikte geçmişti ayrıca bizim ne yediğimiz ne de içtiğimiz ayrı gitmiyordu. Başka bir ülkede, şehirde birbirimize aile olmuştuk. Bu üç yılın sonunda da ayrılmadan önce birlikte bir tatil yapmak istemiştik ama Sara' nın kuzeninin düğün tarihine denk geldiği için tatili Almanya'da yapmayı ve Sara'nın bizden ayrı kalmamasını istemiştik. İçimizde bir tek Elba işletme bölümünde okuyordu. Onunla yurdumuzun bulunduğu yere yakın olan bir parkta, elinde bir demet çiçekle bankın kenarına oturmuş, aslında çökmüş bir şekildeyken karşılaşmıştık. Yanından geçeceğimiz zaman kafasını kaldırıp ilk gördüğü kişiye yani Alita'ya elindeki çiçeği uzattığında ve yaşlı gözlerle baktığında karşılaşmıştık. Normalde oradan uzaklaşır ve bu konuyu unuturduk ama Alita bir anda diz çöküp o çiçeği alıp Elba ile konuşmaya başladığında Sara ve ben de çok şaşırmıştık. Alita genel olarak sakin ve tanımadığı insanlarla gerekmedikçe iletişim kuran birisi değildi. Şaşkınlığımız bu yüzden olmuştu. O gün Elba ile bir kafede oturup bu hale gelişinin sebebini uzun uzun dinlemiştik. Uzun zaman önce yanlarından ayrılan, hiç iletişim kuramadığı ablası ile iletişime geçmiş ve onunla buluşmak için anlaşmışlardı ama ablası gelmemişti ayrıca iletişim kurdukları tek numarayı da iptal ettirmişti ona hiçbir şekilde ulaşamayınca da yıkılmış bir şekilde bizimle karşılaşmıştı. Kafede yaptığımız uzun muhabbetler sonunda bizimle aynı üniversitede okuduğunu öğrenmiştik. O gün o çiçeği Alita'ya vermiş benim için en çok desteklediğim ama Alita'nın bana bunun için kızdığı şipi başlatmış ve bizim en yakınlarımızdan biri olmuştu.