Kalbimdesin Sevgilim •texting•

0.1

Merhaba Arkadaşlar, hepiniz hoşgeldiniz.

Öncelikle bir duyuruda bulunmak istiyorum. UMARIM UZUN DEYİP GEÇMEZSİNİZ, ÇÜNKÜ ÖNEMLİ BİR DUYURU!!!

Çoğu kitabın yorumlarında karşılaştığım bir durum ve yazarlar bu durum karşısında onları uyarmalarına rağmen hala bunu yapmaya devam eden kişiler var. Bende bundan bahsetmek istiyorum işte.

Sadece kendi kitabım adına değil, diğer yazar arkadaşlarımın kitapları adına da konuşuyorum. Bir başkasının yorumları sizin reklam panonuz değildir. Bu durumda  anlaşalım. Aynısını sizin kitabınıza yapsalar mutlu olur musunuz acaba merak ediyorum. Diyelim ki yaptılar. Üzülmez misiniz? Üzülmezseniz de. Diyecek bir şey bulamıyorum. Umarım ne demeye çalıştığımı anlayanlar vardır.

Anlamış olan kişilere sonsuz sevgilerimi gönderiyorum ♡

Her neyse, hadi sizi daha fazla tutmadan bölümle baş başa bırakayım. Keyifle okuyacağınız bir kurgu olması dileğiyle 💐

*****

Dersin bitmesine son beş dakika kalmışken hoca sınıfı kendi halinde bırakıp gitmişti. Ve sıkı bir şekilde zil çalmadan sınıftan çıkmamamız gerektiğini tembihlemişti. Ama ben bu hayvan sürüsüne katlanamayacağımdan çantama eşyalarımı sıkıştırıp ayağa kalktım. Kapının önüne vardığım sırada ismimi duymamla duraksamak zorunda kaldım.

"Afra" Yavaşça arkama döndüğüm de gördüğüm yüz sayesinde kalbim iki katı hızla atmaya başladı.

"Bir şey mi söyleyeceksin?" Dedim sesimin titrememesine özenerek

"Aslında evet, bir kaç şey söylemek istiyorum" dedi ensesini kaşıdıktan hemen sonra

"Tamam, söyle" sesim fazla umursamaz çıkmıştı. Ama tabii bu umursamadığım anlamına gelmiyordu. Deli gibi de merak ediyordum.

"Burada konuşmasak?"

"Benim için fark etmez" dedim omuz silkerek

"Tamam, bekle çantamı alıp geliyorum" deyip gülümsedi ve pencere kenarında ki sırasına doğru yöneldi

Çantasını alıp yanıma geldiğinde beraber sınıftan çıktık.

"Nasılsın?" Dediğinde ona döndüm

"İyi, sen?"

"İyi bende" dedi gülümseyerek, bu benim ve kalp sağlığım için hiç iyi bir durum değildi

Okul binasından çıktığımızda rüzgarın yüzüme vurmasıyla titredim.

"Noldu?" Dedi Yağız duraksayarak

"Soğuk çarptı"

"Ceketim de yok ki yanımda amk, şansa gel" dedi ağzının içinden ama duymuştum +

Okulun bahçesinden çıktığımızda Yağız'ın bakışları henüz dün açılmış olan kafeye döndü.

"Kahve sever misin?"

"Evet de, şuan bunun konumuzla ne alakası var?"

"Şurayı görüyor musun?" Dedi kafeyi göstererek

"Evet, dün açıldı"

"Gel" dedi önden yürümeye başlayarak

Kafeden içeri girdiğimizde bedenimi saran sıcak havayla bedenim mayışmaya başlamıştı. Ayrıca içerisi çok güzel kokuyordu.