-Lance's POV-
Kinabukasan..
Natapos ang lahat ng klase ko nang hindi nakikita si Elize. Tsk. Nasan kaya yun.
Naglalakad ngayon ako sa hallway kasama ang aking mga kaibigan.
Lingon sa harap.
Lingon sa likod.
Lingon sa kaliwa.
Lingon sa kanan.
Hmp. Nasan si Elize?
Lingon ulit sa harap.
Wow! Ang saya saya na.
Nakita ko lang naman si Elize sa harap ko. At may dala sya na binibigay sa akin.
“Wow pare ah.”-sabi ni Daniel. Habang hinampas ang braso ko.
“Sige pare mauna na kami. Baka maistorbo pa naming kayo”-nang-iinis na sabi ni Joseph. Si Elize naman ay biglang napangiti.
“For you”-sabi ni Elize habang pinapakita sa akin ang paper bag na dala nya.
“For me? Bakit may anu?”-tanong ko habang tinuturo ang sarili ko.
Ngumiti naman sya at sinabing “Kapalit yan sa pagtulong mo saken”
“Ai naku wag na. Nag-abala ka pa. Kahit wala ng kapalit basta makita kita ok na yun”-sabi ko. Hahaha ang cute nya kasi ea.
“Sige na kunin muna. Ako namili nyan, sana magustuhan mo”-nakangiting sabi nya.
Kinuha ko na ang paper bag at binuksan. Nakita ko ang damit.
“wow ang ganda. Salamat dito ah”-sabi ko.
“hahaha buti nagustuhan mo.”-masayang sabi nya.
Naglakad kami sa hallway at nagkwentuhan.
Nakita naman nya ulit ang kotse nya pero hindi sya nagpaalam saken. Hinawakan nya ang kamay ko at tumakbo kami palayo sa kotse.
“Tara, takbo tayo. Dali”-sabi nya habang hatak hatak nya ko kaya tumakbo nalang din ako. Anung problema nya?
“Elize anung problema? bakit di ka sumakay sa kotse nyo?”-tanong ko.
“magagalit lang saken si lolo kasi ayaw nyang nakikita na may kasama akong iba”-sabi nya.
Hmp. Ang sungit naman ng lolo nya. Buti nalang mabait sya.
“Ah ganun ba?”-sabi ko.
Habang nakaupo kami sa may bench. Nagtatawanan kami. Ang ganda nya lalo na kapag tumatawa.
Nagpipicture kaming dalawa sa cellphone nya at saken. Kahit anung pose nya maganda sya.
~~~
Umuwi na sya dahil biglang bumuhos ang napakalakas na ulan.
Habang nandito ko sa bahay wala akong ginawa kundi tingnan ang picture naming. Napapangiti nalang ako bigla habang nakikita sya.
