Anonymous Asker

Chapter 8

"Madeline, are you okay?"

Nagulat naman ako. I mean we're not close but then he really manage to ask if I'm okay. Guess who? It's Lawrence. Binigyan niya pa ako ng hanky.

"Do I look like I'm okay?"

Tumawa lang naman siya at umupo sa tabi ko. Nagulat naman ako sa sunod niyang ginawa. Bigla niya akong niyakap. As in tight hug. I guess that's what I need right now. I hugged him back. I saw a glimpse of him smiling.

"Ba't ka ngumingiti?" I asked in confusion.

"Nababasa mo na kasi yung damit ko."

Bigla naman akong umalis sa pagkakahawak niya at humingi ng sorry.

"Sorry nabasa pa tuloy damit mo. Ba't ka ba andito?"

"Pauwi na ako. Ikaw? Ba't ka umiiyak?"

"Ah. Wala 'to. Sige salamat pala sa panyo mo." binalik ko hanky niya at bigla naman siyang tumawa.

"Lawrence, naka drugs ka ba? Kanina ka pa ha?! Natatakot na ako sayo!" sigaw kong sabi.

"Hahaha! Wag mo na ibalik. May sipon mo na nga yan tapos ibabalik mo pa? Hahaha! Sayo na yan!" natatawa pa rin niyang sagot.

Namula naman ako sa kahihiyan. Oo nga naman. Basang basa na nga 'to. What's the point of returning nga naman eh hindi na niya rin magagamit. Pero malay ko ba kung fave hanky niya 'to diba?

"Madeline, ba't ka ba andito? Gabi na ha. Hatid na kita."

"Hahatid mo 'ko? Malayo pa dito eh."

"Edi let's walk haha!"

"Hindi ko alam kung may sayad ka o sadyang baliw ka lang talaga. Sobrang layo pa po ng bahay namin."

"Hahahaha! First time tayong mag usap na ganito katagal ha? Nakakatuwa ka pala! Hahaha!"

"Nakakatuwa? Ewan ko sayo!"

Nauna na akong naglakad sakanya. Kahit papano, natutuwa din ako kay Lawrence ngayon. Parang gumaan ang lahat?

"Grabe Dave. Nagpapahabol ako sayo. Hindi mo talaga ako sinundan. Tutal gusto ko na ring tapusin 'to." I thought.

"Hoy! Ang bilis mo naman maglakad. Mukha kang hinahabol ng aso niyan eh."

Hindi ko siya pinansin. Laking sayad ng lalakeng yan.

"Hoy Madeline! Naglalakad ka pa o tumatakbo na?"

Haha! Narinig kong tumatakbo siya pero di ko pa rin nilingon. Hindi ko mapigilang hindi ngumiti. Mukhang engot siya eh haha! XD

"Hah! Huli ka! Haha!" hinablot niya kamay ko kaya nahulog kaming dalawa.

"Aray" sabay naming sabi.

Nakatulala lang kami sa isa't isa. Nakapatong ako sakanya galing sa pagkahulog namin. Tumayo naman ako kaagad at nagsimula ng maglakad. This time, mabilis na.

"Hey Madeline! Wait!"

Tumakbo na naman siya at naabutan niya ako and sabay na kaming naglakad. Napatigil naman ako sa gitna ng paglalakad namin.

"Sorry-" sabay naming sabi.

"Hahaha!" sabay din naming pagtawa.

Hindi ko alam kung anong oras na nun. Ang alam ko lang gumaan ang lahat. Ang alam ko lang ay hindi ko na sasagutin si Dave. I want him to stop courting from me.

AUTHOR'S NOTE:
Whaaaaat? Haha! Abangan! :)