1.BÖLÜM

2.6K 47 0
                                    

Sabah güneşin ışıkları yüzüme çarparak uyandım, banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım, annem öleli iki yıl olmuştu, ama ben hala alışamamıştım , bu duruma ,

Aşağıya inip kahvaltımı hazırladım , canım yemek istemiyordu, ama yemek zorundaydım , annemin biriktirdiği paraları harcamıştım, oda tükendi tükenecek çalışmam lazım , kirayı ödüyemesem , ev sahibi beni kapının önüne koyar.

Kahvaltımı yapmıştım, odama çıkıp dişlerimi fırçaladım , kıyafetlerimi giyinip yola koyuldum,ne iş yapacaktım hiç bir fikrim yok.
Bunları düşünürken bir cafenin camında deneyimli garson aranır yazıyordu, hemen cafeye girdim, lüks bir yerdi, yetkili kişiyle görüşmek için garsonlardan birini çağırdım, "buyrun efendim" beni müşteri sanmıştı "Şey ben iş için gelmiştim " dedim.
Eliyle gel işareti yapıp , beni bir odaya götürdü, heralde burası müdür odasıydı, ne kadar değişik bir yer cafe müdür odasımı olurmuş , kapıyı çalıp içeriye girdim, orta yaşlarda bir adam vardı, oturmamı işaret etti, oturup hemen konuşmaya başladım,    "

ben şey " Allah kahretsin neden bu kadar çekingenim ben , adam şaşkın gözlerle bakarken " hıı anladım sen garsonluk için geldin dimi" diye sordu, kafamı sallamakla yetindim.
Herşey çok güzel geçerken işte o
soruyu sordu "kaç yaşındasın" biraz bekleyip düşündüm, "16"dedim, adam 16 diyince " 18 yaş ve üstü alıyoruz çünkü işçilerimizin hepsi sigortayla çalışıyor" dedi.
Kapıdan dışarı üzgün üzgün çıktım ya başka yerlerde sigortayla çalışıyorsa beni işe almazlar ne yapıcam , beni müdürün odasına götüren garson yanıma gelip "alındın mı" diye sordu, kafamı olumsuzca salladım, onunda yüzü düştü , tam ağzımı açacakken
"servet " diye bir ses geldi , yanımdaki garson bana olumsuzca bakarken "beni çağırıyorlar " diyip gitti. Üzgün bir şekilde kapıdan çıkarken "dur" sesi geldi , bana demiyolardır diye takmadım yürümeye devam ettim , "hey sana diyorum " bu sefer kesin beni çağırıyolardı , o yöne yüzümü dönüp baktım, yakışlı benim yaşlarımda çocuk eliyle gel işareti yaptı, bende hızla gidip "banamı dediniz?" dedim, bu çoçuk yakından daha yakışlı ve tatlıymış , giyinişinden belliki garson değil kesin patronun oğlu filmlerdeki gibi..

KISA OLDU,AMA DİĞER BÖLÜMLER DAHA UZUN OLACAK ...

seviyorum beeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin