Akaza×Reader

<Bölüm 1>

Evin ihtiyaçları için kasabamızdaki bakkala gelmiştim ve sırada bekliyordum.O sırada yanımda duran oğlanın önümdeki adamın cebinden sarkan parayı çalmaya çalıştığını fark ettim.

Adamın koluna dirsek attım ve adam sinirle arkasına döndü.En azından oğlan parayı alamamıştı.

???:Ne yaptığını sanıyorsun?!
Y/n:Eeehm şey kusura bakmayın.

Adam çok sert olmasa da bana bi tokat atıp önüne döndü.

Sinirle adamın cebindeki parayı adama çaktırmadan alıp yanımda şaşkınlıkla bana bakan oğlana döndüm.Ben parayı onun eline tutuşturunca şaşkınlığı iyice arttı ve mahcup bi şekilde teşekkür etip gitti.

Bende sırada durmaya devam ederken adam ödeme yapmak için elini cebine attı. Tabi paraları bulamadı.

Adam arkasına dönüp beni parasını çalmakla suçlamaya başladı.Evet ben almıştım fakat para şuan bende değildi.

Y/n:Sakin olur musunuz?Hangi paradan bahsettiğinizi bilmiyorum bile.
???:Paramı geri ver hırsız!
Y/n:Bende değil isterseniz üstümü aray-Aaağh!

Adam bana yumruk atmıştı ve hiç beklemediğimden yere düşmüştüm.Birisi gelio beni ayağa kaldırdı.Bu az önceki hırsız oğlandı.Gittiğini sanıyordum.

Gidelim diyip beni kolumdan tutarak ilerlemeye başladı.Aslında oğlan hiç hırsızlık yapacak birine benzemiyordu. Gençti de.Benim yaşlarımda falandı herhalde.Siyah saçları ve çok güzel mavi gözleri vardı.Onu incelemeyi bıraktım. Aklımı kurcalayan birkaç şeyi sormalıydım.

Y/n:Eeeh nereye gidiyoruz?
Hakuji:Sadece ordan uzaklaşıyoruz o kadar.

Bi süre daha yürüdük ve oğlan durup kolumu bıraktı.El sallayıp uzaklaşmaya başladı.

Y/n:Dur!

Arkasına dönüp sorgulayıcı bakışlarla bana bakmaya başladı.Ve geri yanıma geldi.

Hakuji:Gitmem lazım.Her ne söylüyorsan çabuk ol.
Y/n:Adın ne?
Hakuji:...Hakuji.
Y/n:Neden hırsızlık yapıyorsun Hakuji-kun?
Hakuji:Iııııı....neden bununla ilgilisin ki?
Y/n:"Eğer sorularımı cevaplamazsan gitmene izin vermiyorum."kıkırdama.
Hakuji:Offf tamam.Şey......babamın ilaç parası için...
Y/n:Ö-özür dilerim...sormamalıydım.
Hakuji:Gidebilir miyim artık?
Y/n:Neden evine kadar sana eşlik etmiyorum?Ne dersin?
Hakuji:Fe-fena olmaz sanırım.

Beraber yürümeye başladık. Bakkaldan ihtiyaçlarımı da alamamıştım. Herneyse şuan Hakuji daha önemliydi. Hayatı zor olmalıydı.Ona destek olmaya karar vermiştim.Yürürken ona kendimi hiç tanıtmadığımı fark edip kendimi tanıtmaya karar verdim.

Y/n:Bu arada kendimi tanıtmadım. Adım Y/n\L/n.
Hakuji:Tanıştığıma memnun oldum Y/n-san.
Y/n:Bende Hakuji-kun.

Yolun kalanında ikimizde sessizdik. Kasabanın aşağı taraflarına kadar inmiştik.

Hakuji:Geldik.

Hakuji kapıyı açıp içeri girdi.Bense kapıda bakleyip içeri incelemeye başladım. Gerçekten hayatları zordu.Evde pek bi eşya da yoktu.Hakuji'nin babası bi yer yatağında yatıyordu.Zaten evin sadece 2 odası ve bi tuvaleti vardı.Giriş kapısı yattıkları odaya açılıyordu.Sanırsam öbür oda da mutfaktı.

Hakuji parayı içeri bırakıp beni uğurlamak için yanıma geldi.

Hakuji:Şey bu halimi görmeni istemezdim ama....geldiğin için sağol.
Y/n:Hakuji-kun sana bir şey vermek istiyorum.

Boynumdan kolyemi çıkarttım ve ona verdim.Ardındansa bakkal için yanıma aldığım parayı da ona uzattım.

Y/n:Bu kolye beni hatırlaman için.Ve bu parayı da al lütfen.Keşke yanımda daha çok para olsaydı ama bu kadar var.
Hakuji:Be-ben çok teşekkür ederim Y/n-san.

Birkaç saniye bana sarılıp geri çekildi.

Y/n:Rica ederim.Bu arada evim manavın yakınında.Zaten manavın yakınında kime sorsan evimi gösterir. İstediğin zaman gelebilirsin.
Hakuji:Sağol ama sana yük olmak istemem.
Y/n:Hayır Hakuji-kun yük olmazsın. Görüşürüz!
Hakuji:Görüşürüz Y/n-san.

Hakuji kapıyı kapattı ve gülümsemem kayboldu.Onu üzmek istemediğimden gülümsüyordum.

Adımlarımı sürüyerek eve doğru yola koyuldum.Fakat Yokhisho teyzenin bana seslendiğini fark ettim.

Yokhisho:Y/n yavrum gelde bi şu sepetleri taşımama yardım et.
Y/n:Geliyorum Yokhisho teyze.

Yokhisho teyzenin sepetlerini taşıyıp yanından ayrıldım.Hava kararmıştı.Hızlıca eve gitsem iyi olurdu.

Eve geldim ve kapıyı açtım.Fakat gördüğüm manzara dehşet vericiydi.İçerde bi şeytan babam ve annemi yiyordu.

Şeytan beni fark edip ayağa kalktı ve yanıma gelmeye başladı.Hemen kapı girişinin yanındaki baltayı elime aldım. Baltayı ona doğru tuttum.Ellerim titriyordu.

Y/n:U-uzak dur!
Şeytan:Hah bana ne yapabilirsin ki ufaklık?!
Y/n:Gelme!

Kafamı dışarı çevirip "Yardım edin!" diye bağırdım.

Şeytan üstüme atıldı ve baltayı savurdum.Balta şeytanın koluna saplanıp kalmıştı çıkaramıyordum.

Şeytan:Salak velet!

Şeytan beni dışarı fırlattı ve baltamı da ormanın içlerine doğru uzaklara attı.Ve buraya yürümeye başladı.Ne yapacağımı bilemez bi haldeydim.

Şeytan:Bi de marechisin seni kaçırır mıyım sandın?

Yerde bulduğum bi taşı şeytana fırlattım ve gözünün birine denk geldi. Hemen kalkıp koşmaya başladım.Nereye gittiğimi bilmiyordum da.

Şeytan beni takip ediyordu.Gitgide bana yaklaşıyordu da.Nereye gittiğim umrumda bile değildi bi şekilde kaçmalıydım.

Kasabanın aşağı taraflarına kadar koşmuştum.Şeytan üstüme atladı ve kolumu yaraladı.

Y/n:Aaah!

Yerdeydim ve şeytan üstümdeydi. Ağlamaya başladım.Şeytanın tırnakları koluma girdi ve bağırdım.Bi ses geldi ve yumduğum gözlerimi açtım.Karşımdaki şeytanın kafası kopmuştu.

Elinde kanlı iri bi balta olan Hakuji'yi gördüm.Hakuji yerden büyük bi kayayı kaldırıp şeytanın kafasını ezdi.Ve şeytanın üstümdeki bedeni yavaş yavaş yok oldu.

Hakuji beni yerden kaldırdı ve üstündeki kıyafetin bi kısmını koparıp koluma bağladı.Sonrasında ise gözyaşlarımı sildi.Titreyen bedenimi durdurmaya çalışıyor ama yapamıyordum.

Hakuji:İ-iyi misin Y/n-san?
Y/n:Ço-çok korktum Ha-hakuji-kun.
Hakuji:Geçti tamam mı?Bağırdığını duymuştum ve en azından sana ağır bi zarar gelmeden yetiştim.
Y/n:O-o şeytan a-ailemi yedi Ha-hakuji-kun!
Hakiju:N-ne?......Bugün kendi evinde kalmak istediğine emin misin?
Y/n:E-ev darmadağınıktı za-zaten.Bi-bilmiyorum.Ko-komşulardan birine so-sorarım.Belki be-beni bi süreliğine a-ağırlar.
Hakiju:Eğer kalacak bi yer bulamazsan benim yanıma gelebilirsin.

Sesi her konuştuğunda daha da alçak çıkıyordu.Gülümseyip evden bir şey almam gerektiğini söyledim.Ve teklifini kabul ettiğimi söyledim.

Eve gidip buzdolabını açtım.Evde sağlam kalmış bi sepete çabuk bozulmayacak ne kadar yiyecek varsa doldurdum.

Ayrıca annemin kıyafet dolabında biraz da olsa bi miktar sakladığı parayı da alacaktım.Dolabın kırılıp dolabı kapatan kapağını kenara çektim ve parayı kıyafetlerin içinde aramaya başladım.

Evet elim bi zarfa değmişti.Zarfı da alıp sepetin içine attım.Son bi kez evime ve cesedi yarı yenmiş anne ile babama baktım.Ve evden ağlayarak öylece çıkıp gittim.