Akaza×Reader

<Bölüm 4>

Şafak sökmeye başlamıştı. Kasabadan ayrılma vaktim gelmişti görevim bitmişti sonuçta.

Ve ayrıca kargam da kelebek konağından beklendiğimi bildirmişti. Dinlenmeye vakit yoktu.

Kasabada ilerlerken birini gördüm. Hakuji'ye çok benziyor....bi dakka bu Hakuji'nin ta kendisi!

Kendisinden biraz küçük bi kızı kucağına almış bir yere taşıyordu.Kim ki o kız?Kızın kısa siyah saçları ve pembe gözleri vardı.Ayrıca giydiği kimono da çok hoşuma gitmişti.

Onları biraz takip ettim ve bir eve girdiler.Görebildiğim kadarıyla evin bahçesindeki bir adamın yanına gittiler.

Adam Hakuji'nin kucağındaki kıza kızım diye sesleniyordu.Babasıymış herhalde.Ama Hakuji'nin bu insanlarla nasıl bi ilişkisi vardı ki?

Karga:Gaaak!Oylanma!Kelebek Konağı Kelebek Konağı!
Y/n:Şşşt sessiz ol beni görecek!Tamam gidiyorum.

Hakuji beni fark etmeden ordan uzaklaştım.Onunla konuşabilmek isterdim.....ne kadar birbirimizi incitmiş olsakta....

Konağa vardım ve kapıyı açıp içeri girdim.Bahçede Kanae abla ve yanında bir adam vardı.Kanae ablanın yanındaki her kimse gördüğünüz an onun güçlü ve hırslı birisi olduğunu anlıyordunuz.

Beyaz dikik saçları ve siyah gözleri vardı.Ve ayrıca cildinde bazı izler de vardı.

Kanae:Hoşgeldin Y/n!Biz de seni bekliyorduk.
Y/n:Kanae abla yanındaki kim?
Kanae:Bu rüzgar hashirası Sanemi. Ayrıca erkek arkadaşım.Y/n ile tanış Sanemi.
Sanemi:Beni gerçekten bu velet için mi buraya çağırdın tch!
Y/n:Hey kaba oluyorsun!İstemiyorsan gelmeseydin.
Sanemi:Kız arkadaşımı nasıl kırabilirdim ki ama...
Y/n:En azından bu öküzü dizginleyebilen biri olduğuna sevindim. Baksana nası da kediye dönüştü az önce.
Sanemi:Hey hey hey!Bi hashira ile konuştuğunu unutma!
Kanae:Sakin ol lütfen Sanemi. Konumuza gelelim.Y/n,Sanemi buraya seni çalıştırtmak için geldi.
Y/n:Pffffttt!Bu mu çalıştırtacak?Bunu benden bile daha çok istemediği ortada.
Kanae:Genelde huysuzluk eder ama sana yardım edeceğine eminim.
Sanemi:Kanae...
Y/n:Taaaamam pekiiii.
Sanemi:Sana haddini bildirmek için sabırsızlanıyorum velet*mırıldanarak*
Kanae:Bir şey mi dedin Sanemi?
Sanemi:Yo hayır demedim.Sen gidebilirsin.Gerisini ben hallederim.
Kanae:Tamamdır şimdiden teşekkürler.

Kanae abla Sanemi'nin yanağına minik bi öpücük bırakıp konağa girdi.

Y/n:Ka-kanae abla beni bunla bırakmağ TvT
Sanemi:Benim tarafımdan dövülmeye hazır mısın velet!
Y/n:Hayır....kılıç kullanmayacak mısın?
Sanemi:Kullanacağım fakat tahta bir kılıç.Sen kendininkini kullan.
Y/n:Ta-tamam.

Gerçekten bu adam tarafından fena pataklanıyordum.Çok hızlı,refleksleri çok kuvvetli ve güçlüydü de.

Yere yığılıp kalmıştım.Düşürdüğüm kılıcımı elimle zar zor kavrayıp ayağa kalkmaya çalıştım fakat olmuyordu.

Y/n:Ruh nefesi ikinci şekil hayalet kesiği.

Kılıcımı attım ve kafasını hafiften eğmesi ile kılıç arkasındaki agaça saplandı.Kılıç geri dönerken ise onu tutup uzağa fırlattı.

Sanemi:Güçsüz bir velet olduğunu biliyordum.
Y/n:Hey sen bir hashirasın!Bi zahmet benden kat kat güçlü ol!
Sanemi:Kes çeneni!En azından biraz dayanabilirdin.
Kanae:Sanemiii!

Kanae elindeki tepsiyi onun kafasına vurup kırmıştı!!!Üstündeki o güzelim atıştırmalıklar da dağılıp gitmişti.Siz benim güzel mideme layıktınız...

Kanae:Y/n'ye biraz nazik ol Sanemi!
Sanemi:Kanae canım acımadı ama kafamda tepsi kırmak aşırı değil mi....
Kanae:Değil.Yiyecekler de boşa gitti.Herneyse çalışmaya devam edin..... düzgünce.

Sanemi nefretle bana bakıyordu.Bi iç çekti ve hala kaşları çatılı bi şekilde bana baktı.

Sanemi:Peki....biraz daha çalışalım.Merak etme sana karşı biraz daha nazik olabilirim sanırım.Tch!

Çalışmamızın devamında kılıç kullanmaya daha da alışmış ve nefes tekniğimi az da olsa geliştirmiştim. Kendimi çok zorlamıştım ve her yerim ağrıyordu.

Sanemi:Şuan belki pek bir şey başaramıyorsun ama.....çabanı takdir ediyorum velet.

Yanımdan geçip konağa girmeden önce saçlarımı karıştırdı.Sonrasında ise Kanae'ye seslenerek konağa girdi.

Bense onun bu yaptığına şaşırdım fakat yorguluğum yeniden baskın bi duruma gelmişti.Kendimi çimlere bırakıp sırt üstü gökyüzünü izlemeye başladım.Gün batımı saatleriydi.Vay be demek bu kadar uzun çalıştık.

Nerdeyse gözlerim kapalıyken birisi kafasını önüme uzattı.Bu Aoi. Bu sıralar Aoi'yi her gördüğümde aklıma Hakuji geliyordu.Aoi'nin görünüşü bana Hakuji'yi hatırlatıyordu.Saç ve göz renkleri...

Aoi:Y/n çimlerde yatma.Odamıza gidelim orda uyursun.
Y/n:Tamam birazdan geliyorum.
Aoi:Bekliyorum.

Aoi'nin giderken çimlerden çıkarttığı hışırtı seslerini duydum. Kendimi ayağa kaldırmaya çalışıyordum fakat bedenim buna engel oldu ve gözlerimi yumdum.

~~~~~

Gözlerimi açtığımda karanlık ile karşılaştım.Hala gözümü açmadım ben yoksa?Oh hayır açmışım...gece olmuş.
Niye kimse beni kaldırmaya gelmedi?Hem biraz yağmur da yağmış az da olsa ıslanmışım.

Dizimden destek alarak ayağa kalktım.Konağa geldiğim ilk günü hatırladım.Ne kadar da vakit geçti üstünden....

Tam konağa girecektim ki yan tarafta ormandan bana bakan bir çift mavi göz gördüm.

Karanlık olduğundan her kimse göremiyordum ama eli ile gel işareti yaptığını gördüm.Tanımadığım bir yabancının yanına elbette gitmezdim.
Ama kim olduğu merakı da içimi kemiriyordu.

Konağın kapısını yavaşça açtım ve orda öylece kalakaldım.Ne dönebiliyor ne gidebiliyordum.Ya bana zarar verecek birisiyse diyordum içimden.

Sonunda cesaretimi toplayıp dışarıya adımımı attım ve ormanda gözleri gördüğüm yere gittim.

Ağacın arkasından biri çıktı hala kim olduğunu göremiyordum.Ancak ay ışığının vurduğu yere gelince onu görebilmiştim.Bu HAKUJİ!

Y/n:N-ne istiyorsun?
Hakuji:Bak ben özür dilerim.Daha iyi birisi olmaya çalışıyorum.Keyuzu diye biriyle karşılaştım.Onlarla kalıyorum.Çok tatlı da bir kızı var.Adı Koyuki.Keyuzu Dojo'yu devralmamı istiyor orda eğitim de görüyorum yani.
Y/n:Ne?

O gün kucağında taşıdığı kızdan mı bahsediyor?Bakışlarımı yerden çevirip Hakuji'ye baktım.Kızarmış...O kızdan mı hoşlanıyor...?Koyuki mi her kimse...

Hakuji:O günden sonra hiç hırsızlık yapmadım.Kimseyi de öldürmedim.Sen de benimle gel Y/n bizimle yaşa. Eminim Keyuzu-san seni zevkle yanlarına kabul edecektir.

Ne anlatıyor bu bana?Ben kendi düzenimi çoktan kurmuştum...şimdi bütün bunları bırakıp öylece gidecek miyim?

Y/n:Hakuji.....b-ben yapamam. Benim de kendi hayatım var...kendi düzenimi kurdum bende senin gibi...
Hakuji:İbliskeser mi olacaksın...?
Y/n:Evet.
Hakuji:A-anladım.
Y/n:Ş-şey neden sen bana katılmıyorsun Hakuji?
Hakuji:Olmaz onlara onları koruyacağıma dair söz verdim.Onları öylece bırakamam......he-hem Koyuki'den hoşlanıyorum o-onu bırakamam.
Y/n:Bende öyle tahmin etmiştim zaten Hakuji....sorun değil peki... gidebilirsin.

Gözümden birkaç damla yere düştü.Hakuji eğdiğim kafamı çenemden tutup kaldırdı.

Hakuji:A-ağlıyor musun?

Sustum...konuşmadım.Hakuji bileğimi tutup beni kendine çekti ve sarıldı.

Hakuji:Üzgünüm...buraya gelmek uzun sürüyor ama arada ziyaretine uğrarım.Unutma beni olur mu?

Ona sımsıkı sarıldım.Hiç gitmesini istemiyordum.Onunla olmak istiyordum.Ağlamam daha da şiddetleniyordu.

Y/n:Nasıl unutabilirim ki seni?Sende beni unutma Hakuji.
Hakuji:Asla unutmam Y/n.Kendine dikkat et gidiyorum ben şimdi.

Kollarını benden ayırdı el salladı ve gitti.Benden ayrıldığı an yalnız kalmıştım.Her şeyim benden uzağa gitmişti sanki onun gidişi ile...