🥀 04 Chapter 🥀

637 122 44
                                    


Xiao zhan pov,

ටික් ටික් ටික්

"ශාන්.. ශාන්.. ඔයා..ඔයා නැගිට්ටාද?"

ලගින්ම වගෙ ඇහුන ඒ කටහඩ කාගෙද කියලා තේරුම් ගන්න මට එක තප්පරයක්වත් නොයනකොට මට තාමත් හිතා ගන්න බැරි උනා වෙන්නෙ මොනාද කියන්න..

ඒ උනාත් ඇගට දැනෙන දැඩි තෙහෙට්ටුව වගෙම ඇස් පියන් වල දැනෙන බරත් දකුනු අතේ මැණික් කටුවට පහලින් දැනෙන සියුම් වේදනාව වගෙම සැර බෙහෙත් කුයිල මට තේරුම් කරා මම ඉන්නෙ කොහෙද කියන්න.

"ශාන්. ඔයාට මාව ඇහෙනවාද? ශාන්?"

ආයෙම එයාගෙ කටහඩ මගෙ ලගින්ම ඇහෙනකොට මට දැනුනා මගෙ එක අතක් එ අත් අතරට පලවෙනි පාරට එකතු වෙනවා..

දාලා තිබුන ඔක්සිජන් මාස්ක් එක නිසාම කතා කර ගන්න බැරි වෙනකොට තව දුරටත් එයාව මහන්සි කරන්න හිත නොදුන්න නිසාම අමාරුවෙන් උනත් මම ඇස් පිහාටු හීන් සැරෙ ඇරියා.

ලාවට පේන ජායාවෙන් මට තේරුනා එයා ඉන්නෙ මගෙ මූනට පහත් වෙලා කියන්න. ඉතින් මගෙ වෙලාව ගැන දන්න නිසාම මගෙ උපරිම උත්සාහෙ අරගෙන මම ඇස් දෙක සම්පූර්ණයෙන්ම විවර කරා. මම දැක්කෙ මම දකින්න ආසම උනු දෙයක්.. එත් එක ඇත්තක්ද?

එයා මන් ගැන වද වෙනවා.. මගේ හස්බන් යීබෝ වැන්ග්.. එයාගෙ ඇස් දෙක අද මන් වෙනුවෙන් වද වෙනවදෝ කියලා මට හිතුනා.. එයා මන් නිසා බය වෙලාද?

"ශාන්.. ඔයාට.. ඔයාට සිහිය ආව.. ඔයාට කොහොමද දැන්..?"

මම මුකුත් නොකරම එයා දිහා බලන් හිටියා. මොකද මෙ වෙලාවෙ මට කරන්න පුලුවන් උනු එකම දේ එක. එයාට කතා කරන්න මට ඔනි උනත් කියා ගන්න දහසක් දේවල් තිබුනා උනාවත් මම කරෙ මට තියන අන්තිම වෙලාවෙ එයාව විදින එක. ඒ මූන දිහා මට බලන් ඉන්න තියෙන්නෙ කොයි තරම් නම් ටික වෙලාවක්ද? මේ ගෙවෙන පැය ගාන ඇතුලත එයාට මගෙන් නිදහස ලැබේවි.

"ශාන්.. ඇයි මෙහෙම කරෙ? ඇයි? ඔයාට තිබුනා මට කියන්න. ඇයි මෙ වගෙ දෙයක් වෙනකන් හිටියෙ.. "

"අපි..අපි එක අයින් කරමු ශාන්. එක අයින් කරමු."

"ඔයාට.. ඔයාව නැති වෙයි ශාන්. ඉක්මනට අපි එක අයින් කරමු ආහ්? මම..ම ඩොක්ටර්ට කතා කරන්නම්"

Rooted Red Rose (Yizhan- one shot)Where stories live. Discover now