İLK ON BİR

1

Yanacağız ikimiz de ateşte.

Neden mi? Gelin en ufak detayı ile size anlatayım.

30 Kasım 2022

11. Sınıfın  ikinci ayıydı. Klasik bir Anadolu Lisesi'ne gidiyordum, hayatım kitap karakterli gibi zengin ve heyecanlı değil. Uyandığımda yarım yamalak gözlerimle sekizi on geçtiğini gördüm. Sorun şu ki, buçukta dersim başlıyor. Telefonu yatağa fırlatıp lavaboya koştum, oradan çıkıp üzerini giyinmek için büyük bir çaba sarf ettim. Ah şu dar paça pantolonlar. Okul formamı giydim.

Saçlarımla ilgilenecek vaktim yoktu, ceketimi ve çantamı alıp hemen evden çıktım. Evet ceket, Adana Kasım da bile sıcak.

Koşarak otobüse yetişmiştim. Şükürler olsun. 10 dakika sonra varmıştım. "Boşa stres yaptın, aptal." Sinirli şekilde okul binasına girdim.

Sınıfıma gidip sırama oturduğumla kafamı sıraya koyup gözlerimi kapadım, rahatlamıştım. Ta ki, Asman gelene kadar. "Sonunda Ömrüm! Bir an gelmeyeceksin sandım, aradım telefonların da kapalıydı."

Önce şuna bir açıklık getireyim, ismim Ömrüm değil, Ömür. Ömür Üregen. Ama Asman bana asla Ömür demez. Feyza Asman Yenen.

"Dünya'm ben evden nasıl çıktığımı biliyor muyum?" Asman, düşünür gibi gözlerini yukarı sağa kaydırdı. "Yok, yok bilemem. Her neyse, bugün kimle buluşacağım tahmin et?!" Kafamı kaldırıp gözlerimi ona diktim. "Mert ile?" Dedim. Heyecandan yerinde duramazken kafasıyla onayladı.

"Ay neyse, çok laf etme de bir aksilik olmasın. Sen ne yapıyorsun bugün?" derin bir nefes aldım. "Ne yapacağım, edebiya kursu, sonra da ev." Günlük rutin, kurs ve sonra ev.

Zil çalınca Asman yanağımdan öpüp kendi sınıfına gitti.

~

Okuldan sonra kursa kaldığım için direkt kurs sınıfına geçtim. Dersler ağır olduğu için yorgundum. Telefonumu çıkarıp uğraşmaya başladım. Annem mesaj atmıştı.

Valide
Çıktın mı?

Evet. Kurstayım.

Mesajı atıp telefonu kapadım. Sakin sakin yağan yağmurun sesini dinliyordum ki, sınıfa giren çocuk dikkatimi dağıttı.

Lanet şekilde yakışıklıydı. Yağmurdan ıslanmış saçları daha da çekici kılıyordu.

Çocuk dik dik baktığımı fark etmesin diye telefonumu elime aldım. Asman'a mesaj attım.

Asman bizim kurs sınıfına senden sonra 2. Bir meteor düştü.

Dünya'm💙
Ömrüm ne diyon ne meteoru erkek mi gördün
Sana demedim mi her erkek gördüğünde şöyle deme kızım diye

Dur ulan yanima geliyorrrrr

Mesaj uygulamasından çıkıp görmemesi için herhangi bir uygulamaya girdim. Yanıma geldiğinde kafamı kaldırıp ona baktım. "Merhaba, peçeten var mı acaba?" Dedi masum bir sima ile. Telefonu, kafasında ki dereceli gözlüğü dahil her yeri su içindeydi.

"Tabii." çantama dönüp Asman'ın zorla çantama koyduğu peçete paketini çıkardım. Yine hayatımı kurtarmıştı şapşik. Peçete paketini ona uzattım, "teşekkür ederim." yeşil gözleri parladı. "rica." kendimi kaptırmamak için yüzüne fazla bakmadan önüme döndüm.