bölüm 34

5.9K 421 51
                                    


❤🌟

Eray;

Tüm gün Ali ve onun biricik manitası fav Eniştem Göktuğun beni azarlamalarını dinlemekten beynim zonkluyordu. Eskiden Ali bu kadar akıllı bir çocuk değildi, haliyle işim her zaman daha kolaydı fakat şimdi hayatında Göktuğun olması onu otomatik olarak daha akıllı yapıyordu.

Ali turnayı gözünden vurmuştu.

Ben ise değil turna denize bile denk getirememiştim okumu, haliyle bu şekilde ortada kalmıştım.

Ama haksız olan bendim, her şey açık ve netti, kendisi bile ben Ali'ye aşığım derken ben Cenk ile birlikte olmuştum. Aptallık benim ikinci adımdı anlayacağınız.

Şimdi ise ikisini evden kovmuş canım gibi bellediğim yatağıma koşmuştum. Kendisini pek severdim, derin bir ilişki içindeydik. Duşumu aldım,dişlerimi firçaladım ve yatağıma serildim.

"Ohh be dünya varmış. Yarın akşama kadar uyuyacağım. Çok özledim seni çok." Yatağıma serenat bile yapardım, o kadar bağlıydım kendisine.

Bir o yana bir bu yana döne döne yarım saati aşmışken biri de penceremi aşırmıştı. Sesle irkildim ve arkamı döndüm. "Ha siktir. Kimsin lan?"

Hemen pencerenin önüne gittim, içimden kedi olması tek dileğimdi. Sincaplardan korkardım ben amına koyayım.

Perdeyi aralayıp camı açar açmaz Cenk ile göz göze geldik. Aptal gerizekalının ayağı kaymış olmalı ki şuan elleriyle mermer kenarına tutunmuş sarkıyordu.

"Allah'ın aşkına beni çek içeriye.."

"Senin ne işin var burada?" Ellerimi birbirine bağladım. Gün hesap sorma günüydü dostlar, düşman gafil avlanmıştı.

"Yavrum konuşmaya geldim ama bu siktiğimin merdiveni yamukmuş, düştü. Hadi beni içeriye al da konuşalım. Her şeyi yaparım senin için."

"İstemez, git buradan. Seni affedecek biri yok bu evde. Aliye git sen,onunla vakit geçir."

"Ya umrumda değil Ali, Eray affet beni lan. Oğlum kafam o kadar dolu ki ne diyeceğimi bilmiyorum." Hala sarkıyordu, ve her an düşecek gibiydi. Sikinin üzerine düşerdi inşallah.

"Bilmene gerek yok artık, umursamıyorum.  Isveçe halamın yanına gideceğim, çalışıp yeniden bir hayat kuracağım orada. Sana burada bol şans. "

"Güzelim yapma nolur, gideceksen ben de geleyim peşinden. "

"Sakın, yüzünü bile görmek istemiyorum. Bir de pişkin gibi gelmişsin buraya. Sen beni sikip bir kenara attın Cenk, ne hakla beni affet diyebiliyorsun?"

Yüzüme baktı sıkkın ifadesiyle. "Ne olursa affedersin beni? Ne yaparsam affedersin?"

"Seni asla affetmem. Asla." Pencereyi kapatıp içeriye girdim.

Cenkin hayatındaki yanrolün gitme zamanı gelmişti.

Hikaye buraya kadardı, bu kadardı.

Döndüm, yattım...

🌟❤🌟❤🌟❤🌟❤🌟❤🌟❤🌟❤🌟❤

Bir sonraki bölüm yıl atlamalı olacak.

Iki üç bölüm sonra finalll

Bölüm nasıldı??

Sizi seviyorum ❤🌟

yanrolün başrolü [bxb]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin