özel öğretmen /Changlix

5-minsung!

Evet bu bölüm minsung çünkü neden olmasın hadi yine iyisiniz bir dahaki bölümde bizimkileri birbirine yavaştan aşık etmeyi denicem

Minho'dan

"Evet Han teyze merak etmeyin biraz gezdikten sonra evime görürüm evet evet hala evden çıkamadık beyfendi'nin giyinmesini bekliyoruz çok yavaş giyiniyor giyinme eğitimi vermiyor musunuz?.....Hahahaha"

Telefonla konuşmamın üstünden 5 dakika geçmesine rağmen jisung hala çıkmamıştıcidden bei oyaladığını düşünmeye başladım bir kaç dakika boyunca çıkmayınca içeri daldım

"Jisung içeride iki saattir napıyorsun?"gözlerimi açtığımda bana bön bön bakan jisung'u gördüm ama...ETEK GİYİYORDU

Gördüğüm şey karşısında o kadar çok şaşırdım ki anlatamam çünkü onu hiç etek giyerken görmemiştim yani belki giyiyordu ama ben ilk defa görüyordum

"SENİN BUNU GÖRMEMEN LAZIMDI"(kekeliyerek)

"Neden yani görmemem lazımdı ki?"bu söylediğim de haklıydım çünkü onun sevgilisiydim ya neden utanıyordu ki?

"Çünkü böyle çok çirkinim"o bu sözü söyledikten sonra bütün yüzü kızarmıştı ve başını öne eğmişti onun bu tatlı haline sırıttım ve yanına doğru yürüdüm

Elimi çenesinden tutup yukarı kaldırdım ve bana bakmasını sağladım gözlerimiz birbirine kenetlenmişti ve suratlarımız çok yakındı

"Jisung ilk önce ben senj dış güzelliğin için sevmedim ikinci olarak ben seni hiç yargıladım mı bir hatanda?"

"H-hayır a-ama-"

"O zaman aması felan yok ve etek sana gayet yakışmış"

"Gerçekten mi?"diyordu sanki onun bön bön bakan gözlerine karşı yalan söyliyebilirdim ya? Neyse

"Evet gerçekten istediğin zaman etek giy seni yargılamam karışmam çok kısa olmadığı sürece tabi" ufak bir kahkaha attı

"Ama dışarıdakiler sürekli bana dik dik bakıyorlar ve bu beni rahatsız ediyor"

"Jisung kimse benden başka kimse sana dokunamaz,vuramaz, gözlerini dilemez ve dik dik bakamazlar yaparlarsa sonuçlarına kendileri katlanmak zorunda kalırlar sen merak etme han-ah"(evet han-ah be me ficinden aldım okumadıysanız gidin okuyun benimkini okuduktan sonra tabi)

Ve onu kendime çekip sarıldım

"Artık hazırsan çıkalım mı çünkü annene seni eğlendireceğime dağir söz verdim ama sen bir türlü çıkmam bilmedin"ufak bir kıkırdadı

"Tamam artık hazırım çıkabiliriiiiiiz"yüzünde kocaman bir gülümseme oluşumuştu o gülümsemeyi indirmicem indirenide hayata geldiğine pişman edicektim
---------------------------------------------------------
Kapının önüne geçip ayakkabılarımızı giyiyorduk giymeyi bitirdikten sonra birlikte merdivenlerden aşağı doğru inmeye başladık dışarı çıktığımızda o kasvetli hava açmış onun yerini güneş almıştı

"Han-ah havaya bak güneş bile sana dayanamayıp seni görmek için koca bulutları delmiş ve şuan senin için parlıyor"ufak bir sırıttım

O ise utanmışa benziyordu hadi biraz onla uğraşalım minho.

"Benim minik sincabım utanmış mı?"
"B-b-ben y-yani H-HAYIR!"bir anda bana ayarlanmıştı ama bilmiyorduki daha fazla tatlı olup onu ısırma isteğimi tetikliyordu

"Tamam tamam şaka yaptım alt tarafı minik sincabım"onu kendime çektim ve yürümeye devam ettik

"Hyung?"

"Noldu han-ah?"

"İyi hoş geziyoruz da biz nereye gidiyoruz beni evden aceleyle çıkardın zaten"

"Bir ne aceleylesi han-ah tam yarım saat bekledim 6 dakikada zaten etek muhabbetiyle geçti zaten"yalan söylememek lazım bu etekle mükemmel görünüyorsun han-ah,etek lafından sonra üzgünce başını eğdi

"Merak etme kızmadım sana,nereye gideceğimiz konusuna gelirse o bir sürpriz han-ah o yüzden sürprizi bozmadan uslu bir çocuk ol"

Olumlu anlamda başını salladı çok merak ediyormuş gibiydi sürprizim ney mi? Hiç bir fikrim yok aslında onu o an uydurmuştum ama jisung'a göre yapılan her iyilik veya verilen her hediye onun için bir sürpriz di ondan dolayı pek zorlanacağı mı düşünmüyordum

"Han-ah istersen bizimkileri çağıralım hem eğlenmiş oluruz"

"Hmmm bir düşüniyim "İşİm vAr"

"Hadi ama jisung benim orada cidden bir işim vardı ama yinede yanına geldim değil mi?"

"Haklısın ama yinede kırılmıştım benden daha önemli bir işin var diye"yalancıktan üzülme numarası yaparak

Jisung'dan

"O zaman sana borçluyum ha?"(p*ç smile)

"Evet bor-"daha kelimemi bitirmeme izin vermeden onun dudağını dudağımda hissettim yüzümün kızardığını hissettim çünkü şuan TOPLUM İÇİNDEYDİK EVDE DEĞİL!

dudağını dudağımdan çektiğinde hiç beklemeden bilmediğim bir yere koşmaya başlamıştım arkamdan minho'nun sesi geliyordu ama benim tek duyduğum ses

"Iy iğrenç/cidden bir erkek ve başka erkek mi?/ezik gayler/İĞRENÇLER GİDİN BAŞKA YERE"

Yorulduğumda durmuştum nerde olduğumu bilmiyordum o sesler kafamın içinden yok olup gitmişti ama şimdi hava kararıyor ve soğuyordu üşüyordum ve bilmediğim bir yerdeyim

Donmaya başlamıştım beni dışarıdan gelen biri bile bunu anlardı tir tir titriyordum çok korkuyordum şimdiden ağlamaya başlamıştım bile farkında olmadan, üşüyordum ve hava kararmıştı.

O an kendime küfür ettim niye kaçtın diye ama birden sırtımdaki yük ile irkildim

Minho'dan

Jisung'u görmüştüm üşüdüğünü anlamak zor değildi ama ağlıyordu daha fazla orada bekliyemezdim ceketimi alıp yanına yürüdüm ve ceketimi omuzuna attım

Jisung'dan

Korkuyla arkamı döndüğümde minho'u gördüm gördüğüm gibi ona sımsıkı sarıldım ve gözlerimi sımsıkı yumdum

Minho'dan

Jisung benj görür görmez sımsıkı sarıldı ve göz yaşlarını hissettim o an bende dayanamayıp sarıldım ona bir kaç dakika kendine gelmesini bekledim geldiğinde ceketimi ona giydirdim

"Seni taşıma mı ister misin han-ah?"

Onaylar biçimde kafasını salladı ve onu kucağıma aldım kucağıma aldığımda göğsüme kafasını koydu ve gözlerini yavaşça kapadı

Onu alıp evimize getirdim ve yatağa yatırdım kendi üstümüde çıkardıktan sonra yanına yattım ve ikimizinde üstünü örttüm dudağına hafif bir öpücük kondurdum ve ona sarılarak uykunun beni ele geçirmesine izin verdim.

815 kelime kendimi astım ben ya 😩
Neyse umarım güzeldir iyi akşamlar dilerim 😘