❥PopPixie Untold Stories 「PopPixie」✧Nederlands✧

❥#2: De Datingshow [Rex x Caramel] ✧Deel 2✧.

''Een datingshow?! Echt niet!'' Caramel sloeg haar armen over elkaar. Ze zat met Sapphire aan een tafeltje in de Molly Moo. Over de tafel lagen een aantal papieren met plannen voor de datingshow verspreid. ''Toe nou, Caramel'' probeerde Sapphire haar over te halen. ''Ik heb het allemaal al geregeld. Floxy rekent er al op dat hij de MC mag zijn voor de show... Ik kan hem toch niet zomaar teleurstellen''. ''Jawel hoor'' klonk het van Caramel af. Sapphire sloeg nu ook haar armen over elkaar. ''Het is nu al weken geleden dat je gezegd hebt dat je op een date zou gaan, maar je neemt geen enkele actie!'' Ze had een wenkbrauw opgetrokken. ''Dan probeer ik je te helpen, is het nog niet goed''. Caramel zuchtte. Ergens had Sapphire wel een punt. Ze had dan wel gezegd dat ze op een date zou willen, maar haar motivatie was ver te zoeken. Ze wist ook eigenlijk niet zo goed waar ze moest beginnen. Genoeg leuke jongens, maar ondanks dat ze zichzelf stoer voor deed was ze veel te verlegen om op ze af te stappen. ''Goed dan...'' legde ze zich er uiteindelijk maar bij neer. 'Yes!'' juichte Sapphire. ''Wacht maar af, het zal geweldig worden! En niet alleen dat: Je zult de man van je dromen vinden!''

In een net pak compleet met een strikje kwam Floxy de trap aflopen. ''Wat denk je? Staat dit?'' vroeg hij terwijl hij voor Rex poseerde, die op de bank een krant zat te lezen. Hij keek op van zijn krant. ''Verschrikkelijk. Je kleed je als een pixie'' merkte hij op. Floxy fronste. ''Waar slaat dat nou weer op? Alsof elven geen pakken mogen dragen''. Sinds hij zijn relatie met Narcissa had verbroken en nu wat met Sapphire had lukte het hem om veel meer voor zichzelf op te komen, zelfs als dat tegen Rex was. Hij streek zijn strikje recht. ''Ik vind het wel stoer staan''. Rex rolde met zijn ogen, alsof Floxy, in zijn opzicht, iets heel doms had gezegd. ''Het gaat ook niet om het pak zelf, het gaat op de manier WAAROP je je kleed'' had hij als tegenargument. Floxy leek hem niet te begrijpen. Hij had toch gewoon een pak aan? Wat was het probleem? ''Waarom kleed je je eigenlijk zo?'' ging Rex verder. ''Sapphire heeft me gevraagd te helpen met een datingshow. Ik mag op het podium staan en presenteren. De vragen stellen enzo''. ''Ik dacht dat het zo goed ging tussen jou en Sapphire? Heeft ze eindelijk ingezien wat voor sukkel je bent en zoekt ze nu een ander?'' Er verscheen een grijns op Rex' gezicht. ''Het is niet voor haar''. 'Wie is er nu de sukkel?' wilde Floxy daar nog aan toevoegen, maar slikte de belediging in. Hij zou er niks mee opschieten om Rex terug te beledigen en het zou Rex ook alleen maar bozer maken. Hij kon beter de wijste zijn en hem gewoon negeren. ''Het is voor Caramel''. Bij de naam 'Caramel' leek Rex' gezicht te betrekken. Waarom zocht Caramel ineens iemand? ''Want?'' vroeg hij. Floxy keek hem met een raar gezicht aan. ''Want? Ze wilt gewoon een relatie, kan toch? Wat kan jou dat schelen, jij zou toch nooit 'een domme pixie' willen daten, toch?'' Hij had de opmerking die Rex ooit over Sapphire had gemaakt nooit vergeten. ''Waar bemoei jij je mee, houd toch gewoon je kop dicht'' snauwde Rex abrupt naar hem. Geschrokken staarde Floxy hem aan. Deze reactie had hij niet verwacht. ''Het was maar een grapje... toch...?'' probeerde hij zichzelf te redden, al was hij er niet zo zeker van wat dan precies de grap was. Met een chagrijnig gezicht staarde Rex voor zich uit. De krant had hij naast zich neer gegooid. ''Wanneer?'' bromde hij. ''Wat?'' ''Wanneer is die show?'' ''Aanstaande zaterdag''. Floxy snapte niet wat Rex er nou precies mee wilde. Wat had hij er nou aan om te weten welke datum het was? ''Mooi, dan is er dus nog tijd'' mompelde Rex in zichzelf. Hij stond op van de bank en liep zonder wat te zeggen naar boven, Floxy verbaasd achter hem latend.

Het was de zaterdag van de show. Rex stond in zijn kamer. Hij staarde lang naar iets in zijn handen. Het was een schouderlengte, zwartkleurige, pruik. Eentje waarvan hij wist dat hij hem nog nooit bij een van zijn vermommingen had gebruikt. Niemand zou hem kunnen herkennen. Toch twijfelde hij. Waar was hij mee bezig? Hij was tenslotte een elf, het zou hem niks moeten kunnen schelen wat een pixie als Caramel van hem zou vinden. Dat was wat hij moest denken... maar toch bleven zijn gedachten steeds opnieuw teruggaan naar het moment dat hij met haar in zijn armen in die lift had gestaan. Met een geïrriteerde zwaai gooide hij de pruik op zijn bed neer. Waarom kon hij het maar niet uit zijn hoofd krijgen? Hij keek naar de pruik op zijn bed. Misschien was het beter als hij het niet deed. Wat was het ergste wat er kon gebeuren? Meteen kwam er een nare gedachte in hem op. Hij zag Caramel voor zich, op date met een andere gozer. Hij schudde de gedachte zo snel hij kon weer uit zijn hoofd en griste de pruik van zijn bed af. Wat als die gast een eikel was? Nee, dat moest hij koste wat kost voorkomen. Caramel moest eindigen met de juiste jongen, en daar zou hij voor zorgen. Terwijl hij zijn oren onder zijn pruik verborg en de pruik goed deed keek hij even in de spiegel. Hij leek haast onherkenbaar. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Op naar de datingshow.

"Vind je echt dat ik er goed uit zie?" vroeg Floxy onzeker aan Sapphire terwijl hij achter het podium stond. Het podium voor de datingshow was op het plein voor het PixiePlaza hotel, waar normaal alle belangrijke evenementen plaatsvonden, met toestemming van Nymphea neergezet. Sapphire knikte. "Je ziet er perfect uit" antwoordde ze vrolijk, en voegde er toen al grijnzend aan toe: "Maar dat ben je altijd voor mij". Floxy glimlachte. Hij wierp een vlugge blik op het podium. "Ik denk dat ik op moet. Wens me succes". Hij gaf haar een snelle kus en liep toen het podium op. Sapphire bleef kijken vanaf de zijkant.

"Dames en heren, welkom bij de datingshow!" begon Floxy in de microfoon die hij in zijn hand had, waarop het publiek dat voor het podium zat luid joelde. Half Pixiestad was erbij. "Geef een luid applaus voor Caramel, onze kandidaat van vandaag!" Nerveus kwam Caramel onder het geklap van het publiek het podium op lopen en ging op de stoel die voor haar bestemd was zitten. De kandidaten voor de show zaten allemaal in afgeschermde hokjes waar een gordijn voor zat zodat ze elkaar, en Caramel, niet konden zien. "Wil je nog iets kwijt aan het publiek?" vroeg Floxy aan Caramel terwijl hij de microfoon voor haar hield. Hij leek helemaal in zijn element te zijn op het podium. "Eh... moge de beste winnen" zei ze maar, lichtelijk blozend. Ze was al die aandacht niet gewend en hield er eerlijk gezegd ook niet zo van. Ze zuchtte. Waarom was ze ook alweer in dit idee meegegaan?

Floxy had door dat ze zich ongemakkelijk voelde. "Goed... laten we maar snel doorgaan naar de kandidaten". Hij liep naar het eerste gordijn toe. "Achter gordijn een, zit..." Hij trok het gordijn omlaag. "Dokter Ronald Boxen!" Achter het gordijn stond de tandarts die zo'n vreselijke hekel aan Caramel had dat hij haar bakkerij had willen sluiten. Sapphire trok haar wenkbrauw op. "Waarom doet hij nou weer mee? Hij haat Caramel" merkte ze in zichzelf op. Ook Caramel was verbaasd. "Wat is de reden van het kandidaatschap?" vroeg Floxy aan Boxen. Boxen had meteen een antwoord klaar. "Caramel en ik kunnen vast heel goed samenwerken. Bovendien heeft ze geweldige charmes". Alles was verzonnen natuurlijk. Hij deed alleen maar mee zodat hij de Molly Moo hoogst persoonlijk kon sluiten uit naam van zijn 'vriendin', maar dat hoefde de rest niet te weten. "Goed, de tweede kandidaat..." Floxy liep door naar het tweede gordijn. "Hier is... Prins Arsenio Witje de Vierde!" Prins Arsenio had een grote glimlach op zijn gezicht en zwaaide vrolijk naar de toeschouwers. Hij griste de microfoon uit Floxy's handen. "Ik, prins Arsenio, heb mij kandidaat gesteld om een nieuwe vrouw te vinden. Misschien is Caramel wel de gelukkige!" riep hij uit. Na het voorval met Maxine had hij een tijdlang geen vrouw meer onder ogen willen zien. Toch voelde hij zich eenzaam en smachtte naar de liefde. Toen hij de datingshow aanbevolen zag besloot hij het een kans te geven. Hij gaf een knipoog richting Caramel. "Kies mij, je zal er geen spijt van krijgen". "Ja ja, zo is het wel genoeg". Floxy trok, met moeite aangezien die hem niet los wou laten, de microfoon terug uit Arsenio's handen. Hij liep door naar het derde en laatste gordijn. "Dan zijn we nu aangekomen bij de laatste kandidaat". Hij trok het gordijn omlaag. "Mag ik jullie voorstellen aan... Glim!" De Aziatische pixie met zwart haar in een lange vlecht glimlachte wat verlegen naar het publiek. Floxy hield de microfoon voor hem. "Ik eh..." Hij wist niet zo goed wat te zeggen. "Wat vind je het leukst aan Caramel?" vroeg Floxy om hem op weg te helpen. Daar hoefde hij niet lang over na te denken. "Caramel is lief, sterk, en bewonderenswaardig!" antwoordde Glim meteen. "Ik bewonder haar al een tijdje van een afstandje. Ze is geweldig". Caramel voelde zichzelf blozen bij de complimenten die ze kreeg. "Goed, dat was onze laatste kandidaat... dan kunnen we beginnen met de vragen" ging Floxy verder. Hij liep terug naar het begin.

"Wacht!" klonk het. Iedereen keek op. Een pixie met zwart haar kwam het podium op klimmen. Het was Rex. Hij hijgde van het rennen. "Ik wil ook meedoen!" Floxy liep naar hem toe. "Sorry, je bent al te laa—" Rex trok de microfoon naar zich toe. "Ik kom me kandidaat stellen! Er is niemand die Caramel leuker vind dan ik!" Met zijn duim wees hij vol zelfvertrouwen zichzelf naar zichzelf. "Ik zei dat je te laat was" herhaalde Floxy zuur. "Laat hem maar meedoen, hij ziet toch snel genoeg dat hij geen kans maakt met mij erbij" schepte Arsenio in de achtergrond op. Floxy keek even naar Caramel, die knikte. "Ik heb er geen problemen mee". Met een zuur gezicht staarde Floxy naar Rex. Hij kende deze pixie niet eens en toch beviel hij hem voor geen meter. "Goed. Wat is je naam?" "Euh..." Daar had hij nog niet over nagedacht. Hij moest snel iets verzinnen aangezien hij moeilijk 'Rex' kon antwoorden. "Daan! Daan uit Gnoomstad" zei hij snel. Floxy trok zijn wenkbrauw op. "Gnoomstad? Nooit van gehoord, waar ligt dat?" "Eh... ergens buiten de stad. Er wonen alleen gnomen" verzon Rex. Dat vond Floxy nog vreemder. "Maar jij bent toch een pixie?" "Ik ben geadopteerd" antwoordde Rex haastig. Bedachtzaam staarde Floxy hem aan, maar haalde toen zijn schouders op. "Goed, dan ben je kandidaat nummer vier". Hij liep terug naar het begin. Rex liet een diepe zucht van opluchting. Waarom moest hij ook zoveel vragen stellen? Het maakte het alleen maar moeilijker. Veel tijd om in gedachten verzonken te zijn had hij niet. "Het is tijd voor de eerste ronde!"

"De eerste ronde bestaat uit een kennisquiz over Caramel. Bewijs hoe goed jullie Caramel kennen. De beste drie gaan door naar de volgende ronde" ging Floxy verder. "Schrijf jullie antwoorden op. Degene met het grootst aantal foute antwoorden ligt uit het spel". Hij haalde uit de zak van zijn jasje een aantal kaarten tevoorschijn waarop de vragen stonden. "Vraag nummer 1..." las hij voor. "Deze is makkelijk. Wat is het lievelingsdrankje van Caramel?" Een voor een schreven de deelnemers hun antwoorden op. Rex staarde naar het blanco papiertje in zijn hand. Hij had geen idee. Hij kwam alleen bij de Molly Moo als er wat te stelen viel, en dat was niet vaak. Taarten waren meer Floxy zijn ding. Hij kraste het woord 'Water' op zijn papiertje neer. Dat was overigens zelf zijn lievelingsdrankje, na koffie. Goedkoop en gezond. Een voor een liet Floxy de deelnemers hun briefjes omdraaien. Boxen was eerst. 'Cola' stond er op zijn briefje. "Cola is ontzettend slecht voor je gebit, net als Caramel's taarten" lichtte hij toe. 'Jus d'orange' stond er op het kaartje van Arsenio, gevolgd door 'Sinas' bij Glim. Als laatste was Rex aan de beurt. "Het juiste antwoord is Sinas! Een punt voor Glim!" riep Floxy nadat hij de antwoorden had gelezen. "Hé! Dat is niet eerlijk!" Arsenio sprong op van zijn stoel terwijl hij met een beschuldigende vinger op Glim wees. "Waarom is zijn antwoord wel goed maar mijne niet? Ze zijn precies hetzelfde!" Boos sloeg hij zijn armen over elkaar. "Sinas en Jus d'orange zijn twee heel verschillende dingen" merkte Rex droog op, tot kwaadheid van Arsenio. "Wel waar!" hield die vol. "Het zijn allebei sinaasappels!' Rex deed zijn mond open om alweer terug te discussiëren maar Floxy was hem voor. "Laten we geen ruzie hierover maken. Arsenio krijgt een punt" zei hij met tegenzin. Natuurlijk had hij geen gelijk, maar Arsenio ging het er anders echt niet bij laten zitten. "Op naar vraag nummer twee!" ging hij snel verder voordat Rex, die het er duidelijk niet mee eens was, er wat tegenin kon brengen. "Wat is Caramel's favoriete hobby?" "Die weet ik!" riep Arsenio blij terwijl hij enthousiast begon te schrijven. Rex wist het ook. Dat was natuurlijk koken, Caramel stond dagelijks in die bakkerij van haar. Maar toch... was dat niet juist te simpel? Zo'n simpel antwoord kon nooit het juiste antwoord zijn. Hij dwong zichzelf om dieper na te denken. Winkelen? Hij had haar die keer wel in het winkelcentrum gezien. Aangezien Floxy hem aandrong een antwoord op te schrijven schreef hij dat maar op. De anderen waren al klaar. 'Glazuurvretende misbaksels bakken' stond er op het kaartje van Boxen. "Euh, laat ik dat maar niet goed rekenen" mompelde Floxy terwijl hij verder ging. Hij stopte voor Arsenio. Vol trots draaide die zijn kaartje om. 'Bowlen' stond er in grote letters. Op Glim zijn kaartje stond 'Koken'. "Opnieuw heeft Glim het goed!" verklaarde Floxy. "Wat?!" klonk het geschokt van een stomverbaasde Arsenio af. "Dan de laatste vraag..." Floxy keek op het derde briefje. Rex gromde. Nu moest hij die laatste vraag wel goed hebben, anders kon hij niet meer meedoen. "Wat is de kracht van Caramel?" Die wist hij! Hij dacht terug aan de dag in het warenhuis, waarin Caramel haar krachten had gebruikt. Vol overtuiging schreef hij zijn antwoord op. Bij de anderen duurde het iets langer, maar uiteindelijk had iedereen een antwoord opgeschreven. Het begon weer bij Boxen. 'Tandartsje treiteren' stond er, gevolgd door: 'Taarten bakken' en 'Superkracht' van Arsenio en Glim. Als laatste draaide Rex zijn kaartje om. 'Superkracht'. Hoe kon hij dat nou niet weten? Ze had het zelf uitgeroepen. "Een punt voor Glim en Daan! Hierbij is de eerste ronde afgelopen". Met die woorden liep Floxy terug naar het begin. "Helaas voor Dokter Ronald Boxen is het avontuur hier afgelopen". Voor Boxen wat kon zeggen haalde Floxy een afstandsbediening tevoorschijn uit zijn broekzak en drukte op de grote ronde knop die erop zat. Onder Boxen's stoel ging een luik open waardoor Boxen met stoel en al naar beneden viel. Het luik sloot vanzelf weer. Boxen was onder het podium terecht gekomen en staarde recht in het gezicht van Lenny. "Hallo meneer de tandarts" zei die met een gemene grijns op zijn gezicht terwijl hij naar de angstige Boxen keek.

"En dan nu de tweede ronde!" ging Floxy verder alsof er zojuist niks gebeurd was en het doodnormaal was dat een kandidaat onder het podium verdween."De tweede ronde bestaat uit de proeftest. Er zijn twee taarten en twee, mede met hulp van Martino, cocktails gemaakt. Oordeel en beslis welke door Caramel gemaakt is. De beste twee gaan door naar de volgende ronde!" "En wat als iedereen het goed heeft?" merkte Glim op. "Dan is het steen, papier, schaar en wie er wint gaat door". Rex trok zijn wenkbrauw op. Wat een domme manier om de winnaar te beslissen, dat kon alleen Floxy bedacht hebben, dacht hij. Veel tijd om na te denken had hij echter niet, aangezien de taarten het podium op gebracht werden. Even later stond er voor iedere deelnemer twee stukjes taart. "Een van de taarten is door Caramel gemaakt. De andere door een professionele bakker van buiten de stad" lichte Floxy toe. Iedereen begon met het proeven van de taarten. Arsenio's ogen lichtten op toen hij een hap van zijn eerste taartje nam. "Deze is echt lekker!" riep hij uit. "Deze is het dus niet, en is dus van de prof bakker!" Hij nam een hap van het andere taartje. "Ik had gelijk. Deze is inderdaad veel minder lekker. Deze is van Caramel!" Hij wees zijn tweede taartje aan. Glim had ook zijn keuze gemaakt, al had hij de andere taart aangewezen. Rex had inmiddels ook allebei de taarten geproefd. Twijfelend staarde hij naar zijn vork. Die twee taarten proefden voor hem exact hetzelfde, en hij hield niet eens zo van taart. Dan maar gokken. "De eerste is van Caramel". "Ha, stelletje dommerds" grijnsde Arsenio. "Jullie hebben het allebei—" "Correct! Een punt voor Daan en Glim" antwoordde Floxy. Arsenio viel bijna van zijn stoel af van verbazing. Voor die kon protesteren kwam Sapphire, die zich tot Floxy's persoonlijke assistent had benoemd, al met de cocktails aanzetten voor de tweede ronde. ''De ene is gemaakt door Martino, en de ander door Caramel'' herhaalde die de uitleg terwijl ze ieder twee glazen voorschotelde. Rex pakte het eerste glas op en rook er even aan. Hij trok een vies gezicht. ''Bah, ananas'' zei hij. Er verscheen een grijns op Arsenio's gezicht. ''Ha, en bedankt he, nu weet ik het goede antwoord. Iedereen weet toch dat Martino allergisch is voor ananas!'' Snel kraste hij een antwoord op zijn blaadje. Rex keek naar Glim, maar die leek er niet op in te gaan en was rustig bezig met het proeven uit de glazen. Van Glims gezicht was niets af te lezen.

Rex staarde naar de glazen voor hem. Was het echt zo simpel? Misschien moest hij voor de zekerheid, ondanks zijn afkeer voor ananas, toch maar even proeven. Met tegenzin tilde hij het glas dat naar ananas rook op en bracht het naar zijn lippen. Hij sloot zijn ogen en concentreerde zich volledig op het proeven. Toen hij het sap proefde schoten zijn ogen direct weer open van verbazing. De cocktail smaakte helemaal niet naar ananas. Hij pakte het andere glas op en deed daar hetzelfde mee. Het glas dat niet naar ananas rook had juist wel de smaak van ananas. Vreemd. Hoe kon dat? Toen begon het hem te dagen. Natuurlijk! Een spreuk om de geur van de cocktails te verwisselen. Het was immers een proeftest, dus ze zouden alleen tot het juiste antwoord kunnen komen door te proeven. Er verscheen een zelfvoldane glimlach op zijn gezicht, trots over het feit dat hij tot het juiste antwoord was gekomen. Hij wierp een snelle blik op Caramel, en hun blikken kruisten elkaar. Voor even leek de tijd stil te staan terwijl ze naar elkaar keken. De stem van Floxy bracht hem weer terug naar de werkelijkheid. ''De tijd is bijna om. Jullie hebben nog tien seconden om jullie antwoord op te schrijven! Tien... Negen... Acht...'' telde hij af. Snel kraste Rex nog net op tijd een antwoord neer.

''En weer hebben Daan en Glim het goed!'' verkondigde Floxy toen de blaadjes waren omgedraaid. ''Wat?! Maar... maar dat kan niet!'' stamelde Arsenio ongelovig. Hij kon niet geloven dat hij het fout had. Al snel zette zijn verbaasdheid zich om in woede. Kwaad wees hij op Rex. ''Dit is niet eerlijk! Het is allemaal zijn schuld! Hij heeft mij expres het foute antwoord laten opschrijven! Ik eis een herkansing!'' Floxy keek even naar Rex, maar die haalde alleen maar zijn schouders op. ''Er staan geen straffen op het foute antwoord doorgeven. Je had zelf maar  moeten proeven'' besliste Floxy, en haalde de afstandsbediening weer tevoorschijn. ''Helaas is ook voor prins Arsenio Witje de Vierde het avontuur hier afgelopen!'' ging hij verder, en drukte snel op de knop voor Arsenio de kans kreeg om te protesteren. Onder de stoel van Arsenio verscheen nu ook een luik, en hij verdween net als Dokter Boxen in het gat onder het podium. ''Goed, we gaan door naar de derde en tevens laatste ronde!'' ging Floxy verder alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

''In de laatste ronde zullen jullie een aantal vragen moeten beantwoorden. Op basis daarvan zal Caramel uitkiezen wie van jullie twee ze het leukst vindt, en dus de winnaar wordt'' legde Floxy uit. Hij deelde drie kaartjes aan Caramel uit. ''Dit keer zal Caramel degene zijn die de vragen stelt''. Afwachtend keek hij naar Caramel, als teken dat ze kon beginnen. Ze schraapte haar keel. ''Wat zou je ideale date met mij zijn?'' las ze hardop voor. Glim was als eerste aan de beurt. Hij hoefde niet lang na te denken over zijn antwoord. ''Ik zou graag met Caramel een romantische wandeling door de stad maken bij maneschijn, ons pad verlicht door vuurvliegjes, waarna we elkaar in de ogen staren en uren met elkaar praten'' zei hij met een glimlach naar Caramel, die verlegen haar blik afwendde. ''Dat klinkt veelbelovend'' klonk het van Floxy af. ''Dan gaan we nu naar Daan. Daan?'' Hij hield de microfoon voor Rex, maar Rex had er nog helemaal niet over nagedacht wat hij zou antwoorden. Helaas was het daar nu een beetje te laat voor. Niet wetende wat hij zo snel moest zeggen, antwoordde hij uit instinct. Hij sloeg zijn vuist op tafel. ''Eerst beroven we met behulp van Caramels superkracht de Pixiestadse bank. Daarna bergen we al het geld op een veilige plek, en als alles rustig is gaan we in alle luxe dineren in het beste restaurant van de stad. We zullen leven als koning en koningin, rijk en machtig! Iedereen zal ons respecteren. Eerst zullen we de stad overnemen, en daarna de wereld!'' riep hij vol overtuiging. Het bleef stil in het publiek. Vol verbazing staarde iedereen, waaronder zelfs Floxy, hem aan. Pas toen begreep Rex dat hij zonet iets heel stoms had gezegd, en zichzelf waarschijnlijk had verraden. ''Euh... grapje?'' zei hij maar, hopend dat er nog wat te redden viel. Er heerste nog steeds een ongemakkelijke stilte. Toen begon Floxy hard te lachen. Het bulderende gelach van het publiek volgde. Floxy gaf Rex een harde, vriendschappelijke klap op zijn schouder. ''Grapjas! Voor even dacht ik dat je het meende! Goede grap, man!'' ''Ja, hè?'' Rex kon alleen maar een beetje schaapachtig lachen. ''Je hebt tenminste een goed gevoel voor humor'' zei Floxy toen ze uitgelachen waren. ''Maar even serieus, wat is nu je echte antwoord?'' ''Romantisch diner voor twee bij kaarslicht'' antwoordde Rex haastig.

''Waarom zou je met mij op een date willen?'' las Caramel daarna de tweede vraag voor. ''Ik denk dat we een hele goede match zouden zijn'' was Glims redenering. ''Je bent een lieve en zelfverzekerde pixie. Daar val ik op''. Caramel voelde dat haar wangen rood werden bij het horen van de woorden van Glim. Rex dacht na over zijn antwoord. Hij kende Caramel eigenlijk helemaal niet zo goed. Ze waren nooit alleen samen geweest, op die ene keer in die lift na dan. Gelukkig was terugdenken aan die tijd genoeg voor hem om tot een acceptabel antwoord te komen. ''Caramel is sterk en haar kracht is bewonderingswaardig'' zei hij. ''Goed, de laatste vraag...'' Floxy keek naar Caramel, die naar het laatste briefje wisselde. Een frons verscheen op haar gezicht terwijl ze het voorlas. ''Wat vind je van Sapphire?'' las ze woord voor woord voor. Ook op Rex' gezicht verscheen een frons. Waar sloeg deze vraag op? Het had helemaal niets met Caramel te maken. Rex opende zijn mond om te protesteren, maar dat was niet nodig. Glim was hem al voor. ''Deze vraag heeft helemaal niets met Caramel te maken!'' protesteerde hij. Ook het publiek begon hem te steunen, en begon luidkeels boe te roepen. ''Euh... Wij pauzeren even voor een tijdelijke onderbreking'' stamelde Floxy haastig. ''We zijn zo bij u terug, en dan zal Caramel haar keuze maken''. Snel trok hij Caramel met hem mee achter het gordijn.

''Waar ben je mee bezig?!'' siste Caramel tegen Sapphire toen ze eenmaal achter gordijn stond. ''Wat?'' vroeg die toen ze Caramel zag kijken. ''We moeten toch weten of ze mij mogen? Anders mogen ze mijn beste vriendin echt niet daten hoor!'' Caramel slaakte een geërgerde zucht. ''Dus, wie ga je kiezen?'' ging Sapphire gewoon verder alsof ze Caramels zucht niet gehoord had. ''Niet dat er echt een keuze is natuurlijk. Glim is echt de perfecte match voor je!'' Sapphire had gelijk. Glim zou de beste keuze zijn. Hij was aardig, romantisch, en zag er ook nog eens goed uit. Toch twijfelde Caramel. Er was iets aan Daan wat haar bekend voor kwam, en ze kon dat gevoel maar niet loslaten. Hij voelde vertrouwd. Alsof ze elkaar al langer kenden, al wist ze niet waarvan. Sapphire wachtte nog steeds op antwoord, maar nog voordat Caramel haar een antwoord kon geven kwam Floxy alweer naar hen toegelopen om te vertellen dat de pauze voorbij was en dat ze mee het podium op moest.

''Dames en heren, welkom terug bij de datingshow!'' brulde Floxy toen ze weer op het podium stonden. ''De pauze is voorbij, en ik zal jullie niet langer in spanning houden! Hier komt het moment waar jullie allemaal op gewacht hebben''. Hij richtte zich tot Caramel. ''Wie van de twee wordt je nieuwe date?'' ''Ik, euh...'' Caramels blik ging van Glim naar Daan. Beide zaten in spanning af te wachten wie ze zou kiezen, en toen haar blik die van Glim kruiste glimlachte hij even lief naar haar. Toch twijfelde ze nog steeds of ze niet toch voor Daan, de vreemde nieuwkomer, moest kiezen. Iets in haar vertelde haar dat ze spijt zou kunnen krijgen van haar beslissing. ''Ik kies...'' begon ze, maar verder kwam ze niet. ''Halt! Stop! Het zijn allemaal oplichters!'' Voor haar kwamen Arsenio en Boxen met luid kabaal het podium oprennen. Ze zaten met hun armen aan elkaar vastgebonden, en waren door middel van teamwork het podium op geklommen. Lenny holde achter hen aan het podium op, proberend ze te vangen. ''Het is een groot complot! Die elf wilt ons beroven!'' riep Arsenio beschuldigend. ''En hij zit ook in het complot!'' Hij wees met zijn hoofd, aangezien hij zijn handen niet kon gebruiken, richting Floxy. ''Ik euh...'' stamelde Floxy. ''Volgensmij kan onze prins niet tegen zijn verlies'' probeerde hij, maar niemand trapte erin. ''Boe!'' begon het publiek te roepen. ''Grijp ze!'' brulde iemand anders. Floxy zette langzaam een paar stappen naar achter. ''Ik denk dat ik er beter vandoor kan gaan'' mompelde hij, waarna hij het op een rennen zette. Lenny was het er volkomen mee eens en sloeg ook op de vlucht. In de chaos keek Floxy niet goed uit waar hij liep en knalde tegen Rex op.

Beide elven vielen op de grond. ''Kijk uit waar je loopt, Floxy'' snauwde Rex geïrriteerd. Hij keek op om te zien dat Floxy's ogen groot waren van verbazing. Hij wierp een snelle blik achter zich, zoekend naar wat de oorzaak was, maar kon niets vinden. Toen hij terugdraaide begreep hij waarom. Zijn zwarte pruik was tijdens de botsing van zijn hoofd afgevallen en lag naast hem op de grond. ''Rex?'' klonk het verbaasd van Floxy af. Ook Caramel, Sapphire, en de anderen staarden hem nu aan. ''Eh... Ja...'' mompelde Rex. Zo snel als hij kon sprong hij overeind en maakte dat hij er vandoor ging. Voor even bleef Floxy verward achter, maar al snel volgde hij hem. Ondertussen maakten Caramel en Glim Arsenio en de dokter los. ''Dus, eh...'' Sapphire pakte de microfoon op die Floxy had laten vallen. ''Ik denk dat er maar een mogelijkheid is?'' zei ze als poging om de show nog te redden. Ze keek naar Caramel en Glim, maar Caramel rukte de microfoon uit haar handen voor ze verder kon gaan. ''De show is afgelast'' zei ze kortaf, en stormde het podium af.

Een paar dagen later was Caramel weer aan het werk in de Molly Moo. Terwijl ze zich op haar werk richtte probeerde ze zo veel mogelijk te vergeten wat er was gebeurd. De boze blikken die ze anderen toewierp zorgde er ook voor dat niemand er ook maar iets over durfde te vragen. Ze keek niet op toen Sapphire met Floxy de Molly Moo in kwam gelopen. ''Caramel?'' klonk het van Sapphire af. ''Wat?'' reageerde Caramel ijzig. Ze was nog steeds boos om wat er gebeurd was. ''Floxy komt zijn excuses aanbieden'' ging Sapphire verder terwijl ze Floxy zachtjes een duwtje gaf. ''Euh... ja'' begon Floxy, al was het niet duidelijk of het uit hem zelf kwam, of meer omdat Sapphire hem er toe aangezet had. ''Sorry Caramel. Lenny en ik dachten dat het een goed plan zou zijn, maar we hadden je show niet mogen verpesten'' zei hij. Caramel slaakte een diepe zucht. ''Dat jullie iedereen wilden beroven is tot daar aan toe'' zei ze kalm, al was haar stem nog steeds koud als ijs. ''Maar dat jullie plan zo ver ging om Rex mee te laten doen om de show te verpesten...'' ging ze verder. Dat was voor haar een stap te ver geweest. Het publiek beroven was een ding, maar daarvoor hadden ze niet een neppe datingshow hoeven op te zetten. Bovendien was dit wel het laatste wat ze van Rex verwacht had na die keer in de lift. Ze had oprecht gedacht dat hij een goede kant aan zich had... Maar dat had ze dus duidelijk verkeerd gedacht. ''Maar Caramel, wij wisten van niks! Rex was helemaal geen onderdeel van ons plan'' protesteerde Floxy, al geloofde Caramel daar niks van. Ze had haar armen over elkaar geslagen. ''En die vastgebonden Dokter Boxen en Arsenio dan? Daar wisten jullie zeker ook niets van'' reageerde Caramel sarcastisch. ''Het plan was altijd om de datingshow zo echt mogelijk te laten lijken en je een echte date zou krijgen'' ging Floxy verder. Caramel keek hem even aan. Het klonk alsof hij het meende, en ergens wilde ze hem ook geloven. Ze zuchtte. ''Goed dan. Ik vergeef het jullie'' zei ze, wat zorgde voor het opgeluchte gezucht van Sapphire en Floxy. ''Maar voorlopig ga ik niet meer op een date''. Hoe graag Sapphire Caramel ook wou koppelen, ze liet het erbij zitten. Ze was allang blij dat haar vriendin niet meer boos op haar was.

Caramel liep naar de toonbank en kwam terug met een paar gebakjes. ''Heeft er iemand zin in taart?'' ''Ja, ik!'' riep Floxy meteen met een gulzige blik gericht op de taartjes. Snel greep Sapphire een paar van de taartjes, voor haar vriendje ze allemaal zou opeten. Caramel kon het niet laten om even te glimlachen bij het zien van de twee. Ze pasten perfect bij elkaar. Ze liet Sapphire en Floxy achter en liep richting de keuken om verder aan het werk te gaan. Ooit zou zij vast ook wel iemand vinden, en misschien was diegene wel dichterbij dan ze dacht. Ze voelde haar gedachten afdwalen naar Rex. Ze wist niet waarom Rex had meegedaan, maar ze was vastbesloten om daar achter te komen.