《Την προδοσία την πληρώνω με θάνατο..》Τα λόγια του αδιάλλακτου ισχυρού επικίνδυνα γοητευτικού ισχυρού άνδρα της πόλης Μπρίντιζι της Ιταλίας Φεντερίκο Ντεστίμο που αναγάγει την σκληρότητα σε δικό του επίπεδο με ευκολία .
Μισογύνης απο έφηβος δεν ανέχ...
Η νύχτα εσπασε στα δυο το ιδιο και η ραγισμένη απο χρόνια καρδιά μου που πλέον θρυματιστηκε ολοσχερώς αφήνοντας στην θέση της μονάχα ενα αίσθημα ψύχους που κατεκλυζε σταδιακά ολόκληρο το κορμί μου .
Ηταν δυνατον να άκουσα καλα ; Να ειχε την δύναμη να δωσει εντολή να σκοτώσουν ενα αγέννητο πλάσμα για χαρη ενος εγωισμού; Δεν θα τον ενοχλούσα ποτε μονη μου θα το μεγάλωνα του το ειχα ξεκαθαρίσει εκείνη την αναθεματισμένη βραδιά στο ξενοδοχείο αρα τι κινητρο είχε;
Γιατι θελησε να βυθίσει την ψυχη μου στον πιο σκοτεινό βουρκο που ουδέποτε θα ημουν ικανη να εξελθω; Αναζητούσε εκδίκηση που τον εγκατέλειψα για να μείνω στο σπίτι του Αμπραμο αραγε τοτε ; Μα θεωρούσε πως τον ειχε σκοτωσει και εγω του ημουν παντελώς αδιάφορη..δεν εβγαινε ακρη απο τις σκέψεις μου .
Οσο κι αν προσπαθούσα να λογικεψω την τρομακτική αλήθεια που μόλις εφθασε στα αυτιά μου η καρδια χτυπούσε σαν τρελη και τα γόνατα δεν με βαστουσαν.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Δεν το πιστευα ακόμη και τωρα το χαζο μυαλο μου πασχιζε να τον δικαιολογήσει πασχίζοντας να περισωσει οτι απεμεινε απο την αξιοπρέπεια μου.
"Τι ειπες ..; Δηλαδή πραγματι εκείνος ήρθε και σε βρήκε για να σου ζητήσει να...οχι αυτο δεν γινεται να αγάπησα ενα τέρας με αγγελικο προσωπο δεν φανταζόμουν πως θα έφτανε εως εκει.." μονολογουσα χαμένη στις σκέψεις μαζεύοντας παράλληλα σιωπηρά τα διασκορπισμενα θρύψαλα της καρδιάς μου που σαν ανθος μαραινοταν στα στήθια σκορπώντας ολόγυρα λευκα ματωμένα ροδοπέταλα μιας αγάπης που δεν θα αισθανόμουν ποτε ξανα για κανέναν άλλον ανθρωπο.
