Bizimki neydi, bir heves ya da cahillik mi?
Bizimki ateşe körükle atılmaktı, körü körüne bağlanmaktı. Gençliğin getirdiği hevesle yürümek, bedeli ağır olacaktı, her ne kadar her şeyi göze almış olsak da cahillik işte.
Bilseydi insan, akılsızlık edip mevlaya söz vermeye cesaret etmezdi. Cahil cesaret derler buna. Nerede ahde vefa, nerede sözün eri olmak hani nerede?
Yangınım büyük dostlar! Yanaşmayın yakmak istemem kimseyi. Diyor ya mevla hak kelamında (neyi yalanlıyorsunuz, hangi nimeti mi)
İnsan işte anlam verilmeyen tek varlık, kendisi bile kendisine hayret ediyor, anlam veremiyor nasılsın gittiği yol yol değil, gidişatı gidişat değil. Bilki ey! bilinmez dost bu sitemim sana değil, kendime değil, kölesi olduğumuz şu nefsimizeyim.
Uğruna neleri vermedik! Ya sermayesi? Cehennem ve cehennemden daha can yakan vicdan azabı dinle o uzaklardan gelen, gaipten gelen sesleri. Vicdandır seslenen sessiz çığlıklar atan. Ben yandlm da Yangınım mevladan başka gören olmadı, şimdi ne diye ondan başkasını razı etmek için çabalıyoruz, gün gelir mezarını bile ziyaret etmez, ya başbaşa kalacağın Rabbin! Her daim görem, her daim bilen ve işiten, asla kulunu yarı yolda bırakmayan onu dergahında hor görmeyen,
Ya!
Ey! Dost şu Bir çare halimize ne demeli, ne etmeli.yol yakınken dön! Hakka, hakikate dön!
Seni Rabbin yarattı, sen kime kulluk yapacaksın de heje ondan daha layıkı mı var? Kulluğa, köleliğe? Yok artık şimdi ben bile ben değilim. Sen ben kim oluyoruz ki!... Yeniden çiçek açacak, o bahar da açan çiçek olmaya var mısın? Ve küllerinden doğmaya ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOŞ SAYFA
RandomAslında tam olarak hikaye değil , yaşantımın birer paragrafıdır bu yazılar, size şöyle anlatayım daha açıklayıcı olur. Mesela o gün bir şey yaşamışımdır, ve yaşadıklarımdan ders olarak aldıklarımı deftere not etmişimdir, umarım sizde ders aldıkları...
