"Hastayı kaybettik maalesef" taehyung duyduğu sözlerle doktoru yakalarından tutup savurmaya başladı bir yandan ağlıyor bir yandan acısını doktordan çıkarmaya çalışıyordu taehyung çileden çıkmıştı yoongi ve jungkook onu doktordan ayırmaya çalışıyordu jimin ise ağlayarak onları izliyordu en sonunda taehyungu doktordan ayırdılar ve taehyung deliye dönmüş vaziyette üniteden dışarı çıktı. Jungkook arkasından gitti taehyung arabaya bindiğinde jungkookda hemen ardından bindi
"İn arabadan!" Taehyung ağlayarak güç bela konuşmaya çalışıyordu
"İnmeyeceğim" jungkook emniyet kemerini takarak konuştu. Taehyung bu defa arabayı havaya uçurmak istercesine gaza yüklendi yarım saat yol gitmişlerdi yol boyunca sadece taehyungun ağlama sesleri duyulmuştu arabada. Geldikleri yer orta halli bir evdi. Taehyung arabadan indi ve evin bahçesine girdi jungkookda hemen ardından arabadan inip onu takip etti. Taehyung evin içine girdi ve üst kata çıkıp koridorun sonundaki odaya girdi jungkookda onun arkasından girdi. Bir tane ranza, bir çalışma masası, iki sandalye ve bir askılıktan oluşan oda çocuk odasına benziyordu. Taehyung bir kaç dakika odanın ortasında dikildikten sonra geçip ranzanın alt katına oturdu ve bir sigara yaktı jungkook ayakta öylece duruyordu taehyung sigarasını bitirip yenisini yaktığında jungkook hâlâ ayaktaydı
"Otursana" Taehyung 2. sigarasınıda bitirip 3. sigarasına geçmişti jungkook sandalyelerden birini çekip oturacağı sırada sandalyenin çok küçük olduğunu fark edip taehyungun oturduğu ranzaya oturdu. Geleli yarım saati bulmuştu ve taehyung 4. sigarasına geçiyordu jungkook dayanamayıp sessizliği bozdu
"Nereye geldik biz?" Taehyung dönüp ona baktı ve 5. sigarasını yaktı
"Evimize" jungkook sigaradan dolayı öksürdüğünde taehyung uzanıp camı açtı ve tekrardan sırtını duvarla buluşturdu
"Ama senin evin burası değil ki" Taehyungun gözleri tekrardan dolmaya başlamıştı. Jungkook yatakta kayıp onun yanına yaklaştı elini omzuna atıp ona teselli vermeye çalıştı
"Bir zamanlar ben, abim, babam ve annem burda yaşıyorduk" jungkook şaşırmıştı onun annesi mi vardı varsa neden hastaneye gelmemişti?
"Annen neden hastaneye gelmedi?" Jungkook taehyungun eline baktığında sigara paketinin boşalmış olduğunu gördü
"Boşandılar" taehyung elindeki paketi buruşturup yere fırlattı
"Ama bu zor zamanında yanında olur değil mi?" Taehyung ceketini yere bıraktı ve küçük yatakta cenin pozisyonu alarak uzandı
"Olmaz" taehyung bu sefer sessizce küçük hıçkırıklar eşliğinde ağlamaya başladı jungkook yataktan kalktı ve yere diz çöktü
"İyi misin?" Taehyung kafasını iki yana salladı jungkook yatağın kenarına oturdu ve yan tarafından hafifçe ona sarıldı
"Annem bizi bırakıp gittiği günden beri değilim" ağlamaları küçük odada yankılanıyordu taehyungun
"Anlatmak ister misin?" Taehyung yatakta dikildi ve tekrardan oturmaya başladı
"Babam ve annem babalarının ısrarı üzere evlenmişler. Bir kaç yıldan sonra çocukları olmamış ve bu etrafta dedikoduya sebep olmuş. Babam ve annemde dedikoduları bitirmek için çocuk sahiplenmeye karar vermişler, sonra abimi sahiplenmişler ve böylece dedikodular bitmiş. Bir kaç yıl sonra da ben doğmuşum ben liseye kadar abimin üvey olduğunu bilmiyordum ama abim hiç hissettirmedi üvey olduğunu. Bir gün babam eve çok sinirli geldi abimde aşağıya inip ne olduğunu sordu babam abime bir şey olmadığını söylemiş meğerse babam o gün annemi başka bir adamla yakalamış. Babam bizi seven tek kişiydi ama şimdi o gitti biz tek kaldık" jungkook taehyungun anlattıklarına karşın dayanamamış ve o da ağlamaya başlamıştı. Taehyung ayağa kalktı ve yerden ceketini alıp aşağı indi jungkookda hemen arkasından indi. Taehyung arabaya bindi jungkookda binince arabayı çalıştırdı. Jungkook evden öylece çıktığı için üşümüştü taehyung ceketi ona verdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WHAT THE FUCK!?
Teen Fiction"Yoongi şirket borçları ödemeyecekmiş ne yapacağız?" "Şu bahsettiğin çok ünlü gruplarının adı neydi?" "Ha şu iki genç çocuğun olduğu grup mu?" "Hmhm evet" "BTS BTS'i diyorsun" "Hmhm işte onlar" "Neden sordun ki?" "KAÇIRIN ONLARI"
