Chapter 2

0 0 0
                                    

Blind date

Habang padilim ng padilim ang paligid ay hindi ko maintindihan ang sarili, labis na lamang ang kabog ng dibdib ko habang inaalala ang blind date na sinasabi ni Trina.

I already experience blind date but today, it feels so different. Pakiramdam koy maiihi ako sa sobrang kaba. Pinaayosan ako ni Trina sa make up artist at hair stylist niya, thanks to her. Hindi na ako napagod sa paglalagay ng make up.

She wear her light blue gown full of accessories design. Nagmukha tuloy siyang nawawalang Cinderella.

"Ganda natin today auh," pang aasar ko sa kaniya.

I know how much she hates wearing long gowns and make ups but she doesn't have a choice. Once na si Tito Thomas na ang nagdecide, her father. She can't do anything about it.

"Hindi ko alam pero mas nagmukha kang blooming nong sinabi kong may blind date ka ngayon."

Kung kanina ay ako ang nakangisi, ngayon, siya naman ang may matagumpay na ngisi sa labi.

"Plano mo tong lahat ano? Nagkunwari ka pang galit sakin para lang mapa oo mo ako sa blind date na yon. Bulok na yang style mo, Trina."

"That wasn't my plan, Zehan. It was someone else plan, someone that is sooo close to you."

Kinilabutan tuloy ako sa mga sinabi ni Trina. Masyadong pasmado bibig ng babaeng to, on her 19th years of existence, hindi pa rin talaga siya nagmamature. Hindi ko tuloy alam kong paano ko to naging kaibigan.

I was about to say something when a middle aged woman entered the room where we are in and told Trina that the party is about to start. Trina just nodded before holding my hand.

"I am so tired of this, Zehan," malumanay na sabi ni Trina.

I smiled gently and pull her into a hug.

"Trina, to every woman I met, I always find you cool for being so strong. Imagine having a manipulative parents, I am so proud of you for not running away. Happy birthday my love," mahinang pahayag ko.

Mahigpit niya akong niyakap bago mahinang natawa.

"Paano naman ako makakalayas e wala akong sariling pera," natatawang litanya niya.

Pinunasan ko ang luhang bahagyang tumulo sa aking mga mata, mabuti na lang at waterproof ang make up naming dalawa.

Sabay kaming lumabas ng kwarto ngunit naghiwalay din kami nang makarating na sa garden ng bahay nila. Sa garden kasi gaganapin yong party niya, naupo na ako sa upuan ko habang hinihintay na magsimula ang birthday party niya.

We were 8 years old when Trina and I became close. Pareho pa kaming uhugin noon pero ngayon, just how fast the days changes.

Nang magsimula na ang birthday party niya ay wala akong ibang ginawa kundi ang pagmasdan lamang siya. Kung hindi ko pa kilala si Trina ay talagang maloloko niya ako sa ngiti niya pero hindi e, kilalang kilala ko na siya.

Lumapit siya sa'kin nang matapos siyang batiin ng mga bisita niya. Nginisihan niya ako na tila may masamang pinaplano.

"Trina, ayoko yang ngising yan," babala ko sa kaniya pero wala akong nagawa nang mabilis niya akong hilahin patungo sa mga lalaking nag kukumpulan.

Isang tao lamang ang nakaagaw ng atensyon ko, iyong lalaking nakatalikod sa amin, I don't know but I have this feeling na kilala ko ang lalaking iyon.

"So, hello everyone. I would like you to meet my beautiful bestfriend, Zehanna Maurice Gallardo," nakangiting pagpapakilala ni Trina sakin.

Our Broken Yesterday Where stories live. Discover now