༄𝑐̧𝑎𝑟𝑝𝚤𝑠̧𝑚𝑎༄ | kagehina |

1.

Hinata'nin anlatımı ile

Hic bilmedigim bir yerde uyandigimi fark ettigimde yani basimda endiseli gorunen biri duruyordu kimdi ki bu? Daha onemlisi ben neredeydim, n'olmustu bana?
En son okula gitmek icin bisikletimi cikartmistim ve suruyordum. Biraz yagmur vardi sanki, ama cok takmamistim bir sey olmaz diye tek hatirladigim buydu nolmustu bana?..​
Basimin arkasindaki agri hissiyle ufak bir inilti cikardim.
"ıh"
bana endiseli gozlerle bakan o cocuk konustu sonra.
"iyi misin bir seyin var mi??"
ne oldugunu anlamadigim icin sorusunun uzerine soru sordum.
"ne oldu bana, neredeyim??"
cocuk sustu.. uzun bir sure sustu.. sonra konusmaya basladi.
"Bak ben cok özür dilerim bilerek yapmadım yani özür dilerim lütfen iyi ol"
Anlamamış gozlerle suratina bakmistim ne diyordu bu cocuk?
"Ne diyorsun anlamiyorum."
konusmaya basladi
"Özür dilerim acil bir yere yetismem gerekiyordu bisikletini gormedim sende beni son anda farkedince kaygan zeminden dolayi kayip kafani vurdun cok özür dilerim olay olduğu gibi buraya geldik zaten"
Yavaş yavaş hatirlamaya baslamistim olayin kisimlarini..

Yagmurun siddetinin arttigini hatirliyorum. İçimden bir şeyler diyordum yagmura adeta kavga ediyordum yagmur ile.. Yagmurla tartışmam bittikten sonra bisikletimi biraz daha hizli sürüyor okula yetişmeye çalışıyordum.
Sabahın 5'inde okula gitmeye calistigim icin heryer zifiri karanlikti, ilerledigim yolu görmekte zorlaniyordum ki...​
Önümde birinin oldugunu farkettim. Ona carpmamak icin frene basmıştım fakat frenin calismayip yol kayganligi dolayısıyla düştüğümü hatırlıyorum.
Evet, tüm hatırladıklarim bunlar ve burda uyandığımdı.
O zaman bu çocuk kimdi?
Yolda çarpmamak için kendimi feda ettiğim çocuk olabilir miydi?
  Ben bunlarla kafamı doldururken bir ses duydum.
-Ben Kageyama Tobio, benim yüzümden bu durumda olduğun için çok özür dilerim çok dalgındım. Hem kendi canımı hem de seninkini tehlikeye attım. Affına sığınıyorum.
  Endişe ve pişmanlığı sadece sözlerine değil, suratına da yansıyordu. Biraz soğuk/donuk bir yüz ifadesi vardı ama yine de anlaşılıyordu. Yani ben anlayabiliyordum
Dudaklarımı aralayıp söze girdim.
+ Kim olsa aynısını yapardı, hem sen iyiysen sorun da yok. Bu arada ben Hinata. Hinata Shouyou.
deyip kocaman bir gülümseme verdim karşımdakine.
Çocuğa baktım, rahatlamış görünüyordu. Biraz daha inceledim onu, daha ayrıntılı. Benden oldukça uzun ve büyüktü. Gece mavisi tonlarında saçları ve lacivertimsi gözleri vardı, hoş duruyordu.
Bir an okula geç kaldığım geldi aklıma. Aslında işime gelmişti, bazı dersleri sevsemde çoğu dersi anlamak zor geliyordu, o yüzden sevmiyordum.
   Kageyama'ya baktım, gözlerimi iyice üzerinde gezdirdiğimde çok tanıdık geliyordu. Kageyama dudaklarını aralayıp söze girdi.
-Dik dik bakmayı keser misin rahatsız ediyor.
O anki utancımla kafamı direkt başka bir yöne çevirdim. Kageyama gözüme tanıdık geldiği için bizim okulda olabileceğini düşündüm.
+ Hey Kageyama, hangi okula gidiyorsun ?
- ".            " lisesine gidiyorum ya sen?
 
Gerçekten benimle aynı lisede mi okuyordu.. Niye hiç dikkat etmemiştim ki ?
Gerçi gayet normaldi genellikle hep sınıfta uyuyordum, bir tek arada sırada yemek almaya çıkıyordum o sırada görmüşümdür belki.
Bana seslenen çocuğun sesi ile bölündü düşündüklerim.

- Hinata, dinliyor musun??

+ Ah, evet. Üzgünüm dalmışım da, ben de aynı lisede okuyorum. Sen hangi sınıftasın?

- 1 - A 'dayım, sen?

+ 1 - B.

- Geziye geliyor musun??

+ Huh???

SELAAAMM!! İLK DEFA BÖYLE BİR ŞEY YAZMAYI DENEDİM UMARIM BEGENİRSİNİZ NASIL BİR SERİ YAPSAM HİÇ BİR FİKRİM YOK LÜTFEN FİKİR ALIŞVERİŞİ YAPIN BENİM İLE ÇOK MU UZUN YA DA KISA OLMUŞ YA DA ANGST FALAN EKLESEM MI BILEMEDIM???