"How was the audition?" Grabe. Buti pa yung audition kinumusta.
"Fine."
"Oh I see, I think 'twas so tiring day. Kawawa naman si Xavier. Napagod talaga siguro ang batang iyon."
"I'll just go to my room." Hayyy... Kitams? Ni anino ko hindi man lang kinamusta ni Mama?
Sumalampak agad ako sa kama, nakakapagod talaga ang araw na 'to, though napagod lang naman talaga ako sa pakikipagtalo sa director namen. Pero syempre tumulong din naman ako sa pag-papack.up nung natapos na ang audition. Hayy sarap humiga. Nakaka-relax... Kama ko na lang ang kadamay ko lage. Buti pa 'to lage akong kino-comfort... Bigla naman akong natawa sa sarili ko, akalain mong kay Mr.Kama ako nagdadrama? Sabagay ito na lang pala ang nasasandalan ko.. Sana ito na lang ang magulang ko Ha-ha-ha.Sa gitna ng mga tawa ko ay naramdaman ko nalang na basa na pala ang mga pisngi ko.
*Toktoktok*
"Miss?"
Arggghh ang sakit ng ulo ko... Nakatulog pala ako ..
*Toktoktok*
"Miss Mhaye?"
"Rhea?"
"Yes, Miss"
"Okay, Come In."
"Miss, your daddy's already here. Your mom and dad are waiting for you at the dining area."
"I'm coming. Thank You"
"You're Welcome" And lumabas na siya at isinara ang pinto. Oha, englishera ang maids namen dito. Imported pa yan! Haha joke. Close ko 'yan si Rhea kasi halos magka-sing.edad lang kame. 17 ako, 18 naman siya. Ganyan lang talaga kame mag-usap kapag oras pa ng trabaho, englishan ang peg XD
Hay, Nakatulugan ko pala 'tong school uniform namen. Sige pikit muna kayo magbibihis muna ako HAHAHA
Aantok-antok pa nung bumaba ako, kaya humihikab hikab pa ako patungo sa dining area.
Pipikit-pikit pa akong sinalubong ang mga magulang ko.Para na nga akong walking zombie e.
"Hi anak" Alam ko namang si dad yun. Kaya lalapit na sana ako para bumeso sa kanya.
"Hi dad--" Pero parang may nahagip yung mata ko. Dalawa si Papa? As in may kambal ba siya?
Napamulat naman ako nun. As in wide awake.
Nagulat ako kasi ibang tao pala yung muntik ko nang beso-han. So.. sino 'to? Hindi pala sila magkamukha ni daddy, Laking guwapo naman ng lahi namen diyan!
Nakakunot-noong tinignan ko yung lalakeng todo ngiti sa akin. Napansin siguro 'yon ni Papa.
"Ahm anak, he is the son of the Than's. Our good investors."
"So?"
"And your future husband" Lalong lumuwang ang bibig nung Dave.
"Fine. Stop smiling will you--? (syempre dun sa lalakeng bangag ko yun sinabi no!) WHAT?" Lumaki yung mata ko nung nag-process na sa utak ko yung mga narinig ko. Waaah grabe late reaction yung brain ko. Ngiting-aso naman 'tong epal na 'to. Hindi ba siya napapagod kakangiti? Wala pa ring nagsasalita. I can't understand.
"Meron bang nagyayari na hindi ko alam?" Naalog na ng todo ang brain cells ko. -_-
"Anak--"
"Ah o-kay. I get it. So nalugi pala ang kompanya? At para makabangon ulit tayo eh kailangan kong magpakasal sa lalakeng ito na anak ng "one-of-our-good-investors". At ano? Hindi ako makakatanggi dahil kailangan ko isakripisyo ang lahat para hindi tayo mabaon. Pa, Ma.. Luma na yang kuwentong 'yan wala bang bago? But sorry to say, hindi po ako papayag. Handa akong isuko kahit pag-aaral ko at anumang luho ko. Ibebenta ko lahat ng gamit at pag mamay-ari ko,wag lang maipakasal sa lalakeng "ngayon ko lang nakilala" at sa lalakeng "hindi ko naman mahal". Sabi ko ng dire-diretso at walang pag-aalinlangan. Bakit? Ayoko naman talaga eh.
"Hindi ganoon."
"Ha?" Naguluhan na ulit tuloy ako lalo. Ang haba ng speech ko hindi pala ganun ang nangyari? WAPAK.
"Let me..." Sa wakas at nagsalita din yung lalakeng baliw. And take note seryoso na yung itsura niya. Laki pala ng mata niya? Haha joke
"But--" Pagtutol ng dad ko.
"It's okay Sir :)" Ngumiti ulit siya pero saglit lang... Lumaki na ulit yung mata niya XD
"Naiinip ako." Totoo naiinip na ko.
"I'm sorry kung pinag-hintay kita..."
"It's okay. You can start" Dame pa sinasabi eh.
"Sorry if I keep you waiting for a long time" Duh. Napataas talaga ng todo ang kilay ko. Kadiri ah, double meaning ata yung sinabi niya. O baka iniisip ko lang yun? Iww bad brain!
"I mean... I'm Dave Tristan... You're long lost fiance..."
BINABASA MO ANG
A Theatre for Our Hearts (written by: Meri_Yan)
General FictionA Theatre for the Theaters...