~Işık~(MİNSUNG)

(1)אחת

Şevo hyunjin_wq bu fic senin götüne minare gibi girsin ayrıca kapak olsun(Medyadaki foto senin için)

Minho, uyanmıştı yine ağlama,kan ve bağırış anıları olan odasında. Yatağından kalktı,üstünü giydi. Çantasını aldı ve evden çıktı.

Herşey aynıydı, sokak,evler,okul,insanlar ve insanların ona karşı davranışları. Minho okula girdiğinde herkes yine ona iğrenen gözler ile baktı ve hemen fısıltılar başladı. Minho artık ailesiz olmasına,dışlanmasına,zorbalık görmesine,kimsenin hayatı boyunca ona sarılmamasına, hayatı boyunca sevgi görmemeye alışmıştı. Hızlı bir şekilde merdivenleri çıktı ve sınıfına girdi. Sırasına oturdu,kollarını sıraya koydu ve başını kollarının üzerine koydu. Uyumaya çalıştı ama sınıf çok gürültülüydü. Tam uyuyacakken kafasına gelen kağıt ile geri uyandı ama umursamadı hergün olan şeylerdi.

Öğle yemeğinde yemeğini yemek için bir banka oturdu. Sakince yemeğini yerken ilerden bir çocuğun ona baktığını gördü. Çocuğun yüzünü tam olarak göremese bile ona baktığını anlıyordu. Minho ile çocuk uzun bi süre bakıştıktan sonra Minho kafasını çevirdi. Kafasında soru işaretleri vardı o kimdi ve neden ona bakıyordu. Bazı insanlara normal gelebilir ama Minho'ya herkes iğrenen gözler ile bakardı. O çocuk ise..

"Aşık gibi bakıyordu"

Minho boşverip yemeğini yemeğe devam etti aslında edemedi. Arkasında hissettiği ıslaklık ile arkasını döndü. Döndüğünde ise yerde bir meyve suyu kutusu ve birkaç kız gördü. Kızlar kıkırdayıp gitmişlerdi. Minho ise derin bir iç çekti. Bazen daha kötülerini yaptıkları oluyodu ama cidden bıkmıştı. Hemen tişörtünü değiştirmek için soyunma odasına gitti. Ama bir sorun vardı ki yedek tişörtü yoktu. Mecbur böyle dolaşacaktı. Minho artık cidden bıkmıştı hergün başka bişey yapıyorlardı. Soyunma odasından çıktı ve hızla tuvalete gitti. Okulun geri kalanını orda geçirecekti.

Okul bittikten sonra Minho okuldan çıktı ve yakınlardaki bir parka gitti. Salıncağa oturdu ve düşünmeye başladı. Sadece düşünüyordu ne düşündüğünü bile bilmiyordu. Salıncakta sallanmıyordu sallanmak ona layık değildi.

🐷 (🐷=Flashback)

Minho sertçe yere düşmüştü.

"Ama bende sallanmak istiyorum"

"Senin sallanmaya hakkın bile yok çirkin şey biz sallanacağız"

Minho ağlayarak uzaklaşmıştı oradan bidaha gelmemek üzere. Yemin etmişti birdaha asla salıncakta sallamıyacaktı. Çünkü sallandıkça canı acıyacaktı. Bu sürekli oluyordu. Parka veya başka bir yere gidiyor ve ordaki çocuklar onunla dalga geçiyorlardı.

🐷(Flashback son)

Salıncakta otururken yerde bir böcek gördü. Böceği eline aldı ve konuştu.

"Sende benim gibisin insanlar seni dış görünüşüne bakarak yargılıyor."

Minho daha sonra yakınındaki ağacın yaprağında bir uğurböceği gördü ve konuştu.

"Çoğu insan varlıkları dış görünüşüne göre yargılamadığını söylüyor."

"O zaman neden hamam böceğini öldürüp uğurböceğini seviyorlar?"

Biraz daha düşündükten sonra böceği yere bıraktı. Hava kötüleşmeye başlamıştı. Yağmur yağıyor,rüzgar sert bir şekilde esiyordu. Yakında fırtına çıkacak gibiydi. Ama Minho hala orda bekliyordu.