bankzitters zusje

*DEEL 0,4*

* Raoul is 19, matthy is 18, koen en Robbie zijn 15, Milo is 14, Kara is 10*

*Robbie's Pov*
"Jongens kom, jullie moeten naar school." Papa roept ons en ik, koen en Milo lopen maar de auto. Kara komt er ook aan maar eerst geeft Raoul en matthy nog een knuffel. Mama zit al in de auto en Kara sprint naast me erin. Ik helpt haar met haar gordel en ga weer goed zitten als papa de auto in komt. We gaan eerst naar de school van mij, koen en Milo. Na 10 minuten zijn we er en we stappen uit. We lopen eerst langs Kara voor een knuffel, ze kan niet zonder en daarna lopen we met zen drieën naar binnen. Milo gaat zijn eigen kant op en koen en ik gaan onze kant op.

*Raouls pov*
Matthy en ik springen allebei op de fiets nadat Kara ons een knuffel heeft gegeven en we fietsen richting school. Matthy en ik hebben allebei de laatste drie jaar samen in een keer gedaan, waardoor we nu op de hogere school zitten. Als we er zijn doen we de fiets in de stalling en lopen we naar binnen, matthyas en ik gaan allebei onze eigen kant op.

*kara's pov*
Mama en papa en ik zijn in de auto naar school. Als we er zijn helpt mama me uit de auto en we lopen naar binnen, bij de klas gaan mama en papa weg en loop ik naar binnen. Alleen keken mama en papa niet zo blij, maar ja hopelijk nu een leuke school dag😁.

*3de persoon pov*
De ouders stappen in de auto en rijden weg. Ze kijken niet naar elkaar hoe ze normaal zouden doen, praten niet met elkaar hoe ze normaal doen, niks. Het is stil totdat er een vrachtwagen een foute bocht maakt en komt tegen de auto van de ouders aan of ja, gaat erover heen, de ouders raken vast en het leukt niet om er uit te komen. De moeder is al dood, de vader nog niet. Omstanders hebben 112 gebeld en binnen een paar minuten is de ambulance er, maar ze zien dat ze al te laat zijn voor de moeder, ze halen haar uit de auto en leggen haar neer, de vader valt nog te redden, ze doen hun best en het lukt. Ze rijden met spoed naar het ziekenhuis, de vader zo snel mogelijk opereren, de moeder wordt dood op de kamer neergelegd waar haar man zo komt. Ondertussen belt iemand hun zoon.

*Raouls pov*
Ik zit in de les en ik wordt gebeld, ik zie dat het ziekenhuis is en vraagt meteen aan mijn docent of ik mag opnemen, het mag en ik loop even naar de gang en neem op. "Is dit meneer van de Graaf?" vraagt de persoon aan de telefoon. " ja dit is Raoul van de graaf. Wie is dit?" " ik ben Amy, ik werk in het ziekenhuis en ik heb slecht nieuws" "wat is er gebeurd?" "Uw ouders zijn in een auto ongeluk gekomen, uw moeder is meteen na het ongeluk overleden, uw vader daarentegen is nu in de operatiekamer met spoed, we hopen dat u het kan maken om uw vader en moeder te zien." Ik ben even stil, ik heb geen woorden, men moeder overleden. Kijk ik vind het wel erg, maar ik denk aan de toekomst. Kara zonder moeder opgroeien, niemand die haar kan helpen met vrouwenproblemen. Wat als papa ook overlijd, dan moeten ik en matthy op de andere gaan passen, dan zijn wij hun voogden. Dat gaat moeilijk worden.

"Meneer bent u daar nog?" " ja ik kom er zo snel mogelijk aan." En ik hang op. Ik loop terug het lokaal in en loop meteen naar mijn docent die aan het uitleggen is. Ik leg het helemaal uit en hij zegt dat ik zo snel mogelijk naar matthyas moet gaan en hem halen en dan zo snel mogelijk naar het ziekenhuis. Ik knik, pak mijn spullen en ren naar het lokaal waar matthyas zit. "Sorry mevrouw, maar ik moet matthy even spreken." Ze knikt en Matt komt naar me toe, ik doe de deur dicht en ik voel dat er een traan over mijn wang loopt. "Roel, wat is er?" "Matt mam en pap zijn in een ongeluk gekomen." "Wat?!" "Er is meer." Zeg ik terwijl er meer tranen over men wangen lopen. "Roel wat is er nog meer?!" "Mam is er niet meer, ze heeft het ongeluk niet overleefd." Matt kijkt me aan met ongeloof. "Zeg me dat dat niet waar is, Roel zeg me alsjeblieft dat het niet waar is." Matt pakt me vast terwijl hij dat zegt. Er lopen nu ook tranen over zijn wangen. "Matthy we moeten naar het ziekenhuis nu, pap wordt geopereerd nu. We moeten gaan. Pak jij je spullen, ik zeg het wel tegen je docent." We lopen weer terug naar binnen en ik leg het weer uit, samen met matthy loop ik weer naar buiten. Klaar om naar het ziekenhuis te gaan.