Yan balkondan gelen seslerle birlikte bilgisayarımın başından kalkıp balkonuma çıktım. Yan dairedeki cihan abi kendi masasına oturmuş sigarası ve ailesi yıkıldıktan sonraki her gece gibi rakısını içiyor arada bir kaybettiği çocuklarının fotoğrafına bakıp yeni bir sigara yakıyor.
Evet ailesi dağıldıktan sonra. Ailesini dağıtan önce iki tane çocuğunu sonra kendini öldüren özlem ablaydı. Eşiydi..
Bugün tam bir sene oluyordu. Bir senede cihan abinin vücudunda binlerce yara oluştu, en önemlisi ruhunda.
Bir kadehi daha dikti kafasına, titreyen ve kanlı parmaklarıyla paketinden sigarasını çıkartıp yaktı. Özlem ablaya özlem duymasa da açtı türküsünü.
Söylemeye başladı Kıvırcık Ali;
'Korktuğum başıma geldi duydun mu?
Ben seni bir türlü unutamadım
Korktuğum başıma geldi duydun mu?
Ben seni bir türlü unutamadım'
Rakısından bir yudum daha aldı, Sigarasından bir duman daha.
bir çizik daha oluştu dermansız vücuduna. Masasını kan kapladı ve eşlik etti.
'Aradan kaç mevsim geçti saydın mı?
Gel, seni bir türlü unutamadım
Aradan kaç mevsim geçti saydın mı?
Gel, seni bir türlü unutamadım'
Çocuklarının resmine kanlı gözlerle bakıyordu.
'Sensizlik öyle zor, öyle zalım ki
İçimde bir yerler kanıyor sanki
Bir başka yüreğe yâr olamam ki
Dön, seni bir türlü unutamadım'
'Sensizlik öyle zor, öyle zalım ki
İçimde bir yerler kanıyor sanki
Bir başka yüreğe yâr olamam ki
Dön, seni bir türlü unutamadım'
Sessiz kaldı Cihan abi kürlüğüne bastığı kaçıncı sigara olduğunu bilmezken hepsini ruhuna basıyordu. Kalbi acıyordu.
'Seyranoğlu der ki ey be imansız!
Gidecek ne vardı böyle zamansız?
Seyranoğlu der ki be hey imansız!
Gidecek ne vardı böyle zamansız?'
'Hiçbir şey yolunda gitmiyor sensiz
Gel, seni bir türlü unutamadım
Hiçbir şey yolunda gitmiyor sensiz
Gel, seni bir türlü unutamadım'
Şişesinin sonuna geliyordu, sigarası türkü gibi yavaştan bitiyordu.
'Sensizlik öyle zor, öyle zalım ki
İçimde bir yerler kanıyor sanki
Bir başka yüreğe yâr olamam ki
Dön, seni bir türlü unutamadım'
Derin bir iç çekti ve öyle bir baktı ki gecenin sahipleri olan yıldızlara sanki çocuklarına bakar gibi.
'Sensizlik öyle zor, öyle zalım ki
İçimde bir yerler kanıyor sanki
Bir başka yüreğe yâr olamam ki
Dön, seni bir türlü unutamadım!
Türküsü bitiyordu artık. Nerden biliyorsun demeyin nerdeyse her gece Cihan abiyle bu türküyü beraber dinledik.
dağ gibi adam ağlıyordu. yaralarına, çocuklarına, geceye ve yıldızlara, dinlediği türküye, rakısı ve sigarasına yani kısacası içinde tuttuğu herşeye ağlıyordu ilk defa.
'Sensizlik öyle zor, öyle zalım ki
İçimde bir yerler kanıyor sanki
Bir başka yüreğe yâr olamam ki
Dön, seni bir türlü unutamadım'
Türkü bitti ve bende üşüdüğüm için odaya gidiyordum işte. ilk defa Cihan abinin ağladığını gördüm. kolay değil tam bir senedir çocuklarından ve eşinden ayrı. odama geçtim ve bilgisayarımı kapatıp yatağıma oturmuştum.
Balkondan gürültülü bir ses geldi bu tanıdık bir sesti: Bir yıl önce duyduğum sesle aynı fakat bu sefer sadece bir el silah sesi geldi..
