+ភូមិគ្រិះPark
Sugaភ្ញាក់ឡើងឃើញខ្លួនត្រូវគេចងជាប់និងនិងកៅអី
មួយ ហើយអ្នកដែរឈរនៅមុខគឺជាMr.Parkនិងម្នាក់
ទៀតកំពុងតែទាស់សម្តីគ្នាជាមួយគាត់គឺជាJimin
<<ពួកអាដែងវៃវាទៅ!!>>Mr.Parkបញ្ជាឲ្យកូនចៅ
បីបួននាក់វៃទៅលើSuga
<<អត់ទេ!ប៉ាមិនអាចធ្វើចឹងបានទេ>>Jiminរត់ទៅរងមិនឲ្យគេវៃSuga
<<ចាប់វាចេញទៅ!!>>Mr.Parkប្រើឲ្យកូនចៅគាត់
ពីនាក់ទៀតចាប់Jimin
ឌឹបៗៗ~~សំឡេងវៃទៅលើSugaយ៉ាងដំណំ
<<អឹក!>>Sugaស្រែកទាំងឈឺចាប់
<<អត់ទេ!!កុំធ្វើបាបគាត់អី ខ្ញុំសុំអង្វរ!!>>Jiminរើផងយំផងស្រែកផង
<<វៃទៀតទៅ!!>>Mr.Parkបញ្ជាឲ្យវៃSugaបន្ថែម
<<បាន!!ខ្ញុំព្រម ខ្ញុំឈប់ទាក់ទងគាត់ទៀតហើយ ដោះ
លែងគាត់ទៅ>>Jiminនិយាយឡើងធ្វើឲ្យSugaបើក
ភ្នែកធំៗ
<<ល្អ!យើងនិងដាក់អ្នកសើបឯងពេលទៅសាលា
បើនៅទាក់ទងវាទៀត ជីវិតវាយើងលែងហ៊ានធានាហើយ>>Mr.Park
<<អត់ទេ!Jiminអូនកុំធ្វើបែបនេះអី!!>>Sugaស្រែក
<<សុំទោស!ពួកយើងមិនអាចដើរផ្លូវជាមួយគ្នាត
ទៀតបានទេ>>Jiminហូរទឹកភ្នែកមកដូចទឹកបាក់
ទំនប់។។Sugaក៏ត្រូវបានកូនចៅMr.Parkដាក់ថ្នាំឲ្យ
សន្លប់ហើយនាំទៅដាក់នៅហាងមីហិរដដែលវិញ។។
ឯJiminអង្គុយយំរហូតដល់សន្លប់ទើបម៉ាក់នាំគេទៅ
បន្ទប់របស់គេទៅ។។តាំងពីថ្ងៃនោះមកJiminតែងតែ
សំងំនៅក្នុងបន្ទប់អង្គុយយំតែម្នាក់ឯង បាយមិននឹក
ទឹកមិនស្រេកធ្វើឲ្យប៉ាម៉ាក់គេក៏បារម្ភដូចគ្នា។។
គុកៗ~~សំឡេងគោះទ្វារបន្ទប់របស់Jiminបានបន្លឺ
ឡើង
<<Jimin!នេះម៉ាក់ណា បើកទ្វារឲ្យម៉ាក់ចូលបន្តិចមក>>Mrs.Park
<<.....>>ស្ងាត់
<<នេះTaeនិងJinមកលេងកូនណា>>Mrs.Park
<<.....>>ស្ងាត់ដដែរ។។ដោយនៅតែស្ងាត់ Mrs.Parkក៏យកកូនសោរផ្ទះមកចាក់ចូលតែម្តង។។
គ្រាន់តែចូលទៅដល់ក៏Jiminកំពុងដួលសន្លប់បបូរ មាត់ស្លេកស្លាំងTae JinនិងMrs.Parkឃើញបែបនេះក៏ប្រញាប់រត់ទៅមើលហើយបញ្ជូនJiminទៅ
មន្ទីរពេទ្យ។
