<<ប្រាដកណាស់!ខ្ញុំនិងមើលថែក្មេងម្នាក់នេះឲ្យបានល្អ>>Jkនិយាយនិងញញឹមពព្រាយ
<<បានហើយ!!ចឹងប៉ានិងម៉ាក់ឯងចេញទៅក្រៅរកទិញញ៉ាំសិនហើយ>>Mr.Kimថាហើយក៏ដើរទៅក្រៅ
<<អ្នកដន្លងណា!ទៅញ៉ាំអីនៅខាងក្រៅជាមួយគ្នាទៅ
ល្អដែរ>>Mrs.KimហៅMrs.Jeon
<<ល្អណាស់អ្នក!!>>Mrs.Jeonថាហើយក៏នាំគ្នា
ចេញទៅខាងក្រៅទុកឲ្យTaekookនៅតែពីនាក់
<<មើលគាត់ចុះ!អត់មានបារម្ភពីអូនអីតិច!!>>Tae
ឃើញប៉ាម៉ាក់ខ្លួននិងម៉ាក់Jkដើរចេញទៅក៏និយាយដាក់
Jkបែបអន់ចិត្ត
<<មានបងតើ!!មោះញ៉ាំបបរបងបញ្ចុក!!>>Jk និយាយលួងលោមTaeហើយឲ្យគេញ៉ាំបបរ
<<មានអារម្មណ៍ថាជើងអូន ដូចជា...!>>Taeញ៉ាំបបរក៏ឃើញជើងខ្លួនដូចជាកម្រើកមិនបានក៏បើកភួយ
មើល
<<មិចនិងអាចទៅ!អូនពិការមែនទេJung>>Tae
បន្ទាប់ពីឃើញជើងខ្លួនបែបនេះក៏ឈប់ញ៉ាំបបរសួរទៅនាយ
<<អូនមិនបានពិការទេកុំភ័យ មានបងនៅទីនេះហើយ>>
JKប្រញាប់ដាក់ចានបបរលើតុអោបលួងលោមTae
<<ចុះហេតុអី!ហេតុអីអូនកម្រើកជើងមិនរួច>>Tae
នៅតែសួរដេញដោល
<<ស្តាប់បង អូនមិនបានពិការនោះទេ>>Jk
<<ចុះហេតុអី...!>>Taeនិយាយនិងចង្អុលទៅជើង
ខ្លួនឯង
<<អូនគ្រាន់តែដើរមិនបានមួយរយៈប៉ុណ្ណោះ កុំភ័យ
អីណាអូនមិនអីនោះ>>Jkនិយាយហើយក៏ធ្វើឲ្យអ្នក
ម្ខាងទៀតស្ងប់អារម្មណ៍បានបន្តិច
<<ជាការពិតមែនទេ!!>>Tae
<<ប្រាដកណាស់!!បងមិចនិងអាចកុហកអូននោះ>>
Jkនិយាយហើយក៏មើលមុខTae
<<ប្រើពេលយូរឬអត់!!>>Tae
<<មិនយូរទេ!!>>Jkឆ្លើយបញ្ជាក់ជាមួយស្នាមញញឹម
ដែរអាចទុកចិត្តបាន
<<បងហា៎!អូនមិនចង់គេងនៅទីនេះទេអូនចង់ទៅ
ផ្ទះ>>Tae
<<ចាំបងទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឲ្យណា!ឥឡូវញ៉ាំ
បបរសិនទៅ>>Jkថាហើយក៏បញ្ចុកបបរTaeបន្ត
