All Yours (AEIOU SERIES #1)

Chapter 11

Kakatapos kolang mag hilamos at umupo na ako sa higaan ko. I don't know how to thank him. Nahihiya akong mag-chat sa kanya about what happened earlier, and I would be even more shy if I talked to him personally.

"Paano ko ibibigay yung payong nya?" tanong ko sa sarili ko at napahiga sa kama.

I'm now staring at my phone nasa messenger na sya di ko alam yung sasabihin ko. Should i say thank u lang?

I was about to start typing when I got a chat from him.

Are you home?

                                                Oo. Thank u sa payong.

I texted him back because he was the one who made the first move.I'm about to sleep ng maalala ko paano ko nga ba ibalik yung payong?

                                                 Paano ko pala ibabalik yung payong mo?

Hahhaa, may kapalit yun.

                                                   Kapalit? Anong kapalit?

Hmmmm

Lunch?

Lunch tayo bukas? If okay lang sayo?

Dun mo nadin ibalik yung payong hehhe

                                                      Okay Sige

Sana hindi nya nalang ako pinayungan! May kapalit pala! Pero oo nga naman I should be thankful to him kasi kundi nya ako tinulangan nabasa na lahat ng gamit ko. So it's just a thankful lunch.

I was about to go to sleep when he texted me again.

Kumain kana?

Pagkatapos mong kumain
Inom ka ng gamot para
Hindi ka lagnatin.

Abah pafall ahh kumain na ba daw ako well hindi na uubra yan joke feelingera talaga ako.

                                                       Oo tapos na.

Hmm okay

See you tomorrow!

Goodnight!

                                                       Okay, see you

****

Habang papalapit ng papalapit yung oras hindi ako mapakali. I always look at my watch. Kinakabahan ako, though this is not my first time eating lunch with boys. Pero ewan kinakabahan ako sa kanya.

Palabas nakami ng room. I check my messenger kung may chat sya, pero wala. Siguro nakalimutan nya na.

Nang makarating kami sa gate at lumabas na kami nagulat ako ng nandon si Alex.

He's wearing they uniform stem. Naka cross din yung arms nya over his chest. When our eyes met. He immediately wave his hand at me and smiled. Tsaka sya lumapit sa amin.

My heart racing so fast. Hindi ako makagalaw sa kinakatayuan ko sa sobrang kaba.

"Ayyy ano yan may date?" Sabi ni freya

"Hi Alex! Bakit ka nandito?" Sabi naman ni bea.

"Ahmm, hihiramin ko sana si Coleen sa inyo. Mag lulunch lang kami." Sabi nya then he smiled at me again.

"Sige, Alex kahit huwag mo nang ibalik sa amin. Sayo na." sabi ni bea daka ako tinulak ng onti papunta Kay Alex.

"Bea!" Kunwaring pagalit ko sa kanya.

"Let's go?" Sabi nya sa akin then he chuckled a little.

"Byee bff!" Sigaw nya then she fist her both hand at tinaas nag sign sya ng "hwaiting" ( it's a korean word meaning good luck)

I pouted my lips after they left. Tsaka lumingon kay Alex at binigay ko yung paper bag. Laman non ay payong nya.

He opened the paper bag tsaka binuksan yung payong since mainit nga naman kaya inalok nya ako mag payong.

While we're walking tinanong nya ako kung saan kami kakain.

"Saan gusto mong kumain?" Tanong nya sa akin.

"I-ikaw bahala."

"Okay, KFC nalan tayo."

We walked to KFC. Nang makarating na kami. He opened the door for me. Tsaka naghanap nakami ng namin upuan.We sat at the last table sa gilid non salamin.

He ordered our food. Sabi nya pa libri nya. Diba dapat ako yung manlibri Kasi tinulangan nya ako kahapon.

Nung dala na nya yung order namin hinapag nya yun at umupo na. Nung kukunin ko na yung kutsara at tinidor bigla nyang sinabi na...

"Let's pray first." Sabi nya, then he closes his eyes.

I was shocked when he said that. Hindi pa ako nakakita ng lalaking mag pray muna bago kumain even my exes didn't do that thing. Tumango ako sa kanya then he lead a prayer.

"Yes Lord, Maraming salamat po sa araw na ito. Maraming salamat dahil iningatan mo po ako at si Coleen sa pagpasok sa school kanina. At maraming salamat din po na, I allow nyo po na makasama ko sya maglunch. Maraming salamat po sa pagkain. In Jesus name. Amen."

While he's praying hindi ko maiwasan tignan sya habang nakapikit and praying and thanking God.

"Sorry ahh, nagpe pray kasi ako bago kumain. Gutom kana ba?"

"It's okay, Alex. Hindi pa naman ako gutom." I bit my lips para iwasan ang kaba ko habang nagsasalita.

We start eating then kinuha nya yung cellphone nya siguro may nag chat. nakasandal pa sya sa upuan nya habang nagtatype. Napalingon naman ako sa gilid namin na lumalabas na trycicles and motors.

Then I look again at my food. I sipped In my drinks then after he texted binitawan nya yung cellphone nya saka ulit kumain.

"Hey." I looked at him nung tinawag nya ako.

"Nothing." Sabi nya saka yumuko. I see him beating his lips.

"Thank you." Sabi ko sa kanya.

Our eyes met. Naka tingin lang sya sa akin.

"Thank you for lunch and sa payong kahapon." Sabi ko so kanya saka ngumiti.

He let out a sigh, then scratched his nose. Tsaka sumandal sa upuan nya tapos he crosses his arms again.

"Naka ilang thank you kana, it's okay coleen" sabi niya sa akin habang naka ngiti.

"I just want to thank you in person. Dapat nga ako yung manlilibri kasi diba tinulangan mo ko." I said that ng nakayuko at pinaglalaruan ko yung chicken.

"Pumayag ka sa lunch natin, okay, aside from that lalaki ako, I should do that," he explained.

While we finished our food, we just talked about some things about school. Pagkatapos namin kumain hinatid nya na ako hanggang sa harap ng gate.

"Thank u sa lunch, Alex" I said to him.

"Okay bye!" then he waves his hand while he's smiling, and his small dimples make my heart flutter.