Lacey's POV
Actually hindi naman talaga ako pinatawag ni dad kagabi, excuse lang yun kasi hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pag-iyak. Sunday ngayon at day off ko bilang singer at bilang manager sa TTRR kaya magkikita kami sa aking bff na si Sunshine. Papunta na ako sa SM kasi dun kami magkikita. "Sunshine starbby ok?" text ko sa kanya.
"Okey sissy." reply niya.
10 minutes later
"Sissy!!" sigaw ni Sunshine.
"Sissy!!" sigaw ko rin pabalik
"Namiss kita." sabay naming sabi then tumawa
Nakwentuhan lang kami sa Starbucks and then nagikot ikot sandali.
"Sissy, punta naman tayo sa NB oh?" sabi niya.
"Sige sissy, may bibilhin din naman kasi ako sissy." sabi ko at nag yehey naman ang bruha.
Mga 3hours kaya kami sa NB. Alam niyo kung bakit? Eh choosy yung kaibigan ki eh at laking national. 20 books ba naman yung binili. At ako busy sa paghahanap ng isang libro "Basic Sign Language" para makausap ko si Axel.
Pagkatapos namin bilhin yung mga books ay nagpaalaman na kaming dalawa at dumiretso na ako sa condo ko at nag aaral mag sign language. At dahil fast learner ako natutunan ko ang iba't ibang sign language.
I love you
I like you
How old are you?
How are you?
alphabets at numbers
At nagaral ako buong gabi hangganv sa hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
The Next Morning
"Shemay! Monday na Monday Lacey late ka. Lacey naman eh" sabi ko sa sarili ko. Eh paano ba naman nagising ako 10 am eh 10 am dapat ako dadating doon eh. Nagmamadali na akong naligo at ginawa ang morning ritwals ko hindi na rin ako nakapag breakfast kasi baka matagalan pa ako doon nalang ako sa TTRR magbrebreakfast..
Mga 15 minutes ng pagdadrive ay nakaabot na din ako sa aking destination. "Goodmorning ma'am Lacey." bati ng mga waiters, waitresses at katrabaho ko sa akin. "Sorry late ako, may inasikaso kasi ako." sabi ko. "Ma'am pinapabigay daw po." at tumambad sa akin ang isang bouquet of white roses.
Author's Note
Malapit na talaga nakaka iyak.
Fact of the Update
"My favorite color is Violet."
