ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တစ္ေန့တာ၌ အလွပဆံုးေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည့္ လင္းအရုဏ္က်င္းခ်ိန္တြင္ သရက္ပင္ကုန္းရႊာ၏ ျမင္ကြင္းမွာ လႈပ္ရွားသက္ဝင္လို႔ေနေပသည္။ပႂတၲမားလံုးႀကီးႏွင့္အသြင္တူေသာ ေနဝန္းႀကီးသည္ ေတာင္တန္းမ်ားေနာက္မွ အလင္းေရာင္ကိုစတင္ေပးၿမဲပင္။ပဲျပဳတ္သည္မ်ားရဲ့ "ပဲျပဳတ္ ပဲျပဳတ္"ဟူ၍ေအာ္ဟစ္ေရာင္းခ်သံမ်ားကိုလည္းၾကားရသည္။ ေခတၲအၾကာ ေက်ာင္းသို႔ သြားရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားရဲ့အသံမ်ားကိုလည္း ဆူညံစြာၾကားေနရသည္။
"အေမ သားေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္"
"ေအးေအး သား...ေျဖးေျဖးသြားဦး"
သားသမီးမ်ားမွ မိဘေတြကို ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာၾကၿပီး မိဘမ်ားက ဂရုတစိုက္သြားရန္မွာၾကားေနၾကသည္။
"ဒါတို႔ဒါတို႔ေျမ....တို႔ပိုင္တဲ့ေျမ ...တို႔ေျမတို႔ေျမ"
ႏိုင္ငံေတာ္အလံေရ႔ွ၌ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြကို ၾကၫ့္ၿပီး သက္မွဴးအိမ္ႃပံုးလိုက္မိသည္။
မိမိတို႔ငယ္စဉ္ကလည္း ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္း ဆိုလို႔မရတဲ့အခါေမ့တဲ့အခါ ဝါးခ်ၾကတာေတြ ေယာင္လည္လည္ျဖစ္တာေတြ ႄကံုဖူးၾကတာပဲေလ။
"ကေလးေတြ ေျဖးေျဖးဝင္ၾကေခ်ာ္လဲမယ္"
သက္မွဴးအိမ္လည္း ေက်ာင္းေရ႔ွက အေျခခံပညာအလယ္တန္းေက်ာင္း သရက္ပင္ကုန္းရႊာ ဆိုတဲ့ဆိုင္းပုဒ္ကိုဖတ္ၿပီ ေက်ာင္းထဲသို႔ ဝင္သြားေတာ့သည္။
"ဆရာမ....ဆရာမေဒၚနီနီလြင္"
"ဟယ္ အသက္ဘဲ ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ဆရာမကိုေတာင္အေၾကာင္းမၾကားဘူး"
"ဟုတ္တယ္ဆရာမေရ စစ္ကိုင္းကိုေရာက္ေနတာ ျပန္ေရာက္တာႏွစ္ရက္ေလာက္ဘဲရိွဦးမယ္"
"အ့တာေၾကာင့္ကိုး....အခုက"
ဆရာမစကားမဆံုးခင္ပင္ အသက္က ေျပာျပလိုက္သည္။
"ေက်ာင္းကို လိုအပ္တာေလးေတြလႉခ်င္လို႔ပါရွင္"
"ဟုတ္ၿပီဟုတ္ၿပီဒါဆို ရတနာခန္းမမွာသြားေစာင့္ေနလိုက္ပါလား အ့မွာသမီးလိုဘဲအလႉရွင္တစ္ေယာက္ရိွတယ္ စကားေလးဘာေလးေျပာၾကၫ့္ၾကေပါ့"
YOU ARE READING
(Complete)မေတ္တာကြိုးလေးဖြင့်သာချည်နှောင်ပါမည်
Short StoryStart-1.11.2022 End - 2.1.2023 Gl one shotေလးတစ္ပုဒ္ပါ အစကေတာ့အရွည္ေရးခဲ့ေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ည one shortျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ Gl one shotလေးတစ်ပုဒ်ပါ အစကတော့အရှည်ရေးခဲ့ပေမယ့် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်ည one shortဖြစ်သွားခဲ့...
