"သမီးေလး"
"ေဒၚေဒၚ"
"မ ဒီအန္တီကဘယ္သူလဲဟင္"
"အို..."
"ဒါအသက္အေမေလ"
"အေမ"
"စႂကၠာ ေဒၚေဒၚသမီးေလး"
"အသက္က ခဏတာ အတိတ္ေမ့သြားတာပါ ေဒၚေဒၚ"
"ဘယ္လို"
"ဟို ေမေမစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔အသက္မွတ္မိေအာင္အတက္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားမွာပါ"
"ေအးပါကြယ္"
ဒီလိုနဲ႔ေဆးရံုကဆင္းၿပီး ၁၀လေလာက္ၾကာေတာ့ အသက္လည္းမွတ္မိေနၿပီျဖစ္သည္။မကလည္း ေဘးကေနအမဲျပဳစုေပးေနတာေၾကာင့္လည္းပါမည္။ မ မိဘေတြကို ဖြင့္ေျပာေတာ့ သူတို႔က အစကလက္မခံေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ လက္ခံဟန္ျပလာၾကသည္။
ဒီေန့က အသက္ေစ့စပ္မၫ့္ေန့ပင္။
"မ အသက္ေပ်ာ္လိုက္တာ"
"မ လည္းတူတူပါဘဲ"
ေစ့စပ္လက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းကို ႏွစ္ဖက္မိဘေတြေရ႔ွအျပန္အလွန္စြပ္လိုက္ၾကသည္။
"ကဲ သမီးတို႔က အခုေစ့စပ္ၿပီးသြားၾကၿပီဆိုေတာ့ လက္ထပ္မယ့္ေန့ကေရာက္လာမွာဘဲ အ့ေတာ့ႏွစ္ေယာက္လံုး ေအးအတူပူအမ်ွ ပတ္ဝန္းက်င္ဒဏ္ကို ေတာင့္ခံၿပီး ေပါင္းဖက္ႏိုင္ၾကပါေစ"
"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပၫ့္ပါေစ"
"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပၫ့္ပါေစ"
"ေအးကြယ္"
"မႏၲေလးဖူးစားစံုတဲ့ႏွစ္ေယာက္က စစ္ကိုင္းမွာအိမ္ေထာင္ဖက္ေတျြဖစ္ေတာ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ပါ့ အ့အခ်ိန္တုန္းက ဘယ္သူထင္မွာလဲ"
"ဒါေပါ့ ဒီက အလွေလးကို အသက္ပိုင္ဆိုင္ရမယ္လို႔ဘယ္သူထင္မွာလဲ"
"အို ...လူကိုရွက္ေအာင္"
"မ ရွက္တာေလးက ခ်စ္စရာေလးပါရွင္ လူကိုအေသသတ္ေနသလားေအာင့္ေမ့ရတယ္"
"ျဖစ္ရမယ္"
"ျဖစ္တယ္ ျဖစ္တယ္"
"သြားေတာ့"
"ဘယ္သြားရမွာလဲ"
"မ ရဲ့ႏွလံုးသားေလးထဲကိုေလ"
YOU ARE READING
(Complete)မေတ္တာကြိုးလေးဖြင့်သာချည်နှောင်ပါမည်
Short StoryStart-1.11.2022 End - 2.1.2023 Gl one shotေလးတစ္ပုဒ္ပါ အစကေတာ့အရွည္ေရးခဲ့ေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ည one shortျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ Gl one shotလေးတစ်ပုဒ်ပါ အစကတော့အရှည်ရေးခဲ့ပေမယ့် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်ည one shortဖြစ်သွားခဲ့...
