Short novel | 18+

មិត្តភក្តិ | end!

# ក្នុងឡាន

បន្ទាប់ពីជិះបានជិតពាក់កណ្តាលផ្លូវទៅហើយ ថ្នាំដែរក្នុងស្រានោះចាប់ផ្តើមបញ្ចេញ ឥទ្ធិពលពេញរាងកាយនាងធ្វើឲ្យរាងស្តើងចាប់ផ្តើមក្តៅក្នុងខ្លួនខុសធម្មតា
'' ជុងគុកឯងមាន បិទម៉ាស៊ីនត្រជាក់អត់? "
"អត់ទេ "
" មិចក៏ក្តៅម៉្លេះ? "
"យើងបើកឡើងអស់លេខហើយ ឯងប្រហែលមិស្រួលខ្លួនទេដឹង? " និយាយចប់នាយ យកខ្នងដែរទៅស្ទាបលើថ្ងាស់នាងគឺថា ធម្មតាសោះ ។
"ទ្រាំបន្តិចទៅដល់ឥឡូវហើយចាំយើងជូនឯងទៅងូតទឹកណា "
"ហុឹកៗ យើងមានអារម្មណ៍ថាពិបាកក្នុងខ្លួន មានអារម្មណ៍ប្លែក "
" អារម្មណ៍អី? ឯងត្រូវថ្នាំគេទេដឹង គេមានផឹកអីរបស់គេក៏អត់? "
" អឺរ មុន ឯងមកដល់បន្តិចគឺមានបុរសម្នាក់យកស្រាឲ្យយើងហើយយើងក៏ផឹក "
" យ៉ុន !! ច្បាស់ណាស់ឯងត្រូវថ្នាំគេហើយ! ឲ្យធ្វើយ៉ាងមិច " ជុងគុកបើកភ្នែកធំៗបន្ទាប់ពីស្តាប់នាងនិយាយចប់
" យើងពិបាកក្នុងខ្លួនណាស់ ជួយយើងផងជុងធ្វើយ៉ាងមិចទៅ ហុឹកៗ " នាងស្រវ៉ាចាប់ដៃម្ខាងទៀតរបស់គេជាប់

" ដល់ខុនដូឥឡូវហើយចាំយើងជូនឯងទៅងូតទឹកឲ្យត្រជាក់ចុះណា " ជុងគុកសម្លឹងនាងបន្តិច ហើយចាប់ដៃនាងជាប់ ។

មកដល់ខុនដូរ របស់នាងហើយជុងគុកដាក់នាងលើពូកថ្នមៗ ឯដៃរបស់នាងតូចវិញឱបកគេឡើងជាប់ ។
"យើងចង់ធ្វើវាជាមួយឯង "ជូយ៉ុន
" យើងថាឯងគួរតែងូតទឹកទៅណាពួកយើងមិនអាចធ្វើរឿងទាំងនោះជាមួយគ្នាបានទេ "មិនមែនគេស្អប់ខ្ពើមនាងតែគេមានអារម្មណ៍ថាខុស ព្រោះនាងជាមិត្តគេ មិនអាចធ្វើអីលើសពីនេះបានទេទោះបីជាគេលួចស្រលាញ់នាងក៏ដោយ ។ ចំណកអ្នកនៅខាងក្រោមមិនស្តាប់សោះថែមទាំងយកដៃរបស់ជុងគុកមកច្របាច់លើដើមទ្រូងនាងទៀត

" អុឹស!! ច្របាច់វាមកជុង យើងទ្រាំមិនបានទេ លឿនឡើង " ជុងគុគបម្រុងដកដៃចេញតែនាងចាប់ដៃគេជាប់ទាញគេមកកាន់តែកៀក
" យ៉ុន! យ...យើងធ្វើមិនបានទេ "
" ហុឹកៗ យើងក្តៅក្នុងខ្លួនសឹងស្លាប់ហើយ ឬក៏ឯងស្អប់ខ្ពើមយើង? "
" មិនមែនបែបនឹងទេយើងខ្លាចឯងនឹងស្តាយក្រោយនៅពេលឯងឲ្យវាមកយើងណា ឯងនឹងខូចចិត្តហើយស្អប់យើង "

" សុំអង្វរធ្វើវាទៅយើងត្រូវការជំនួយពីឯងខ្លាំងណាស់ជុង យើងនឹងមិនខឹងស្អប់ឯងទេ "
" តែយើ- អុប "
និយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវជូយ៉ុនថើបបំបិទមាត់ជិតបាត់ទៅ ហើយ។ នាងទាញ ខ្លួនគេនៅពីក្រោមហើយនាងជាអ្នកប្រតិបត្តិការខ្លួនឯង ម្រាមដៃស្រឡូនបង្អូសដោះឡេវអាវជុងគុគម្តងមួយគ្រាប់រហូតដល់អស់ ដៃក្រាស់វាសន្សឹមៗមកអង្អែលត្រគាករបស់នាងថ្នមៗ ហើយដោះគន្លឹះអាវនាងតូចរហូតទាញចេញបានយ៉ាងស្រួល បង្ហាញឲ្យឃើញដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលុនពេញភ្នែក សាច់សក្បុសគួរឲ្យចង់បបោសអង្អែល ជូយ៉ុនសម្លឹងមុខរបស់ជុងគុគបន្តិចមុននឹងឱនមកបឺតជញ្ជក់មាត់គេម្តងទៀតនាងថើបគ្រប់កន្លែងទាំងថ្ពាល់របស់គេ