Still Alive/ისევ ცოცხალი

THE DAY OF THE EXPLOSION

Author Pov
სეუნგმინი ფიქრებში გართული მივიდა ბიჭებთან და მაშინ გამოერკვა,როცა ჩანმა მას დაუძახა.
"სეუნგმინ"თავიდან ჩანის ხმა არ გაუგია,მაგრამ მეორედ დაძახებისას აიხედა ზემოთ და დაიმახა თუ როგორი გაკვირვებული სახეებით უყურებდნენ მისი მეგობრები."რა ხდება? ასე რატომ მიყურებთ?"სეუგმინმა გაოგნებით იკითხა"არაფერი უბრალოდ ჩაფიქრებული იყავი"ეშმაკური ღიმილი თქვა ჰიუნჯინმა და თავის ტელეფონში ჩაიხედა ისევ "არაფერი?მაშინ ასეთი სახით რატომ ხარ?" ამბობს სეუგმინი "ამმმ...არაფერი ისეთი რაღაცა ვნახე ტელეფონში" თქვა ჰიუნჯინმა
და სეუნგმის შეხედა "ნუ ატყუებ არაფერი არ უნახია უბრალოდ ისეთი ჩაფიქრებული და მომღიმარი იყავი,რომ ვიფიქრეთ და ზუსტად ვიცით,რომ ვიღაცაზე ფიქრობდი...ამიტომ
ბატონო კიმ სეუნგმინ გთხოვთ გვითხრათ ვიზე ფიქრობთ" ირონიულად იღიმებოდა მინჰო თან სეუნგმინ უყურებდა "არავიზე არ ვფიქრობ და მოკეტე" გაბრაზებით ამბობს სეუნგმინი და თავის ადგილზე ჯდება.

With Other Friend Group:
"ლიქსიიე....ლიქსიე,ლიქსიე,ფელიქს,ფელიქს,ლიი ფელიქს,ლი ფელიქს" მომაბეზრებლად ეძახის ჰანი ჩაფიქრებულ მეგობარს თან მის ხელს აქეთ იქით აქანავებს. "ფელიქს!!...." მხოლოდ ახლა გამოფხიზლდა ფელიქსი თავიზი ღრმა ფიქრებიდამ "გამოფხიზლდი რა გჭირს?" ფელიქსმა მკვლელის თვალებით შეხედა ჰანს " ვერ ხედავ?! ამოცანის ამოხსნას ვცდილობ" "აააა გასაგებია...,ბინიი!"
"რა ხდება?" "სახში როდის მივდივართ?" "ცოტა ხანში,აი მასწავლებელს ამას გადავცემ და მერე წავიდეთ" თქვა ჩანგბინმა და მის წინ დასებულ ფურცლებზე მიანიშნა "მალე მორჩები?" "კი ცოტა დამრჩა" "კარგი" თქვა ჰანმა და თავის ტელეფონში რაღაც ვიდეობის ყურება დაიწყო,ამასობაში ჩანგბინმა დაამთავრა თავის ფურცლებში მუშაობა "კარგი მორჩი ჩავაბარებ და მოვალ" "კარგი მანამდე ჩვენ აქაურობას მივალაგებთ" "კარგი" ჩანგბინმა აკრიბა ფურცლები და სამასწავლებლოსკენ წავიდა.ჩანგბინი გზაში ფურცლებს ამოწმებდა ხომ
ყველა არისო და ამ მოწმებაში უცბად რაღაცას შეეჯახა,რაღაცას კი არა ვიღაცას და ძირს დაცა თან ყველა ფურცელი ძირს დაეყარა,დაცემის დროს თავიდან ხელი თავზე მიიდო,მაგრამ შემდეგ მოიშორა და ზემოთ აიხედა,დაინახა მაღალი,შავგრემანი ბიჭი,რომელიც მისკენ ხელს აქვს მიმართული.ჩანგბინმა ხელი მოკიდა,ბიჭი წამოდგომაში დაეხმარა და ძირს დაყრილი ფურცლების აუკრიფა.ფურცლების მიწოდების დროს თვალებში ჩახედეს ერთმანეთს ჩანგბინი თვალს ვერ აშორებდა ბიჭი დაიხარა,ჩაიცინა და უთქრა "იცი,რომ მოშტერება უზრდებელობაა" ჩანგბინმა მხოლოდ მაშინ გაიხედა გვერდით და ლოყები აუწითლდა "ბ...ბო...ბოდიში"
მაღალ ბიჭს ჩაეცინა "არაუშავს და ისე არავის უთქვამს რომ საყვარელი ხარ?" ამის გაგონება ვანგბინს ლოყები უფრო აუწითლდა "ბოდიში,მაგრამ წასავლელი ვარ" თქვა ჩანგბინმა და წასვლა დააპირა როცა მაღალმა ბიჭმა მკლავში ხელი წაავლო და მისკენ მიწია "შენი სახელი მაინც გამანდე" "ჩანგბინი,სეო ჩანგბინი" მორცხვად თაქვა "და შენ?" "მე ბანგ ჩანი" ჩანგბინმა გაიღიმა,ბანგ ჩანს კი სახეზე სიწითლე შეემჩნეოდა "სასიამოვნოა მაგრამ
წასასვლელი ვარ,ბოდში" "აა ხო რათქმაუნდა"ბამგჩანმა უხერხულად მოისვა ხელი კეფაზე,გაიღიმა და ჩანგბინს გზა დაუთმო.ჩანგბინმა თავი იდნაუ დაუკრა და გზა გააგრძელა,თან გზაში ბაანგჩანზე ფიქრობდა.ბოლოდ როგორც იქნა ფურცლები მისცა მასწავლებელა და კლაში დაბრუნდა "დიდება შენს გამოჩენას ჩანგბინ,დიდი ხანია გელოდებით" ჩამგბინმა თავის მეგობრებს შეხედა "ბოდიშით ბიჭებო უბრალოდ რაღაც მოხდა" "კარგი მოდი წავიდეთ და თან გზაში მოგვიყევი" ჩანგბინმა თავი ნელა დაუქნია.ჩანგბინმა თავისი ჩანთა აიღო და ბიჭებთან ერთად წავიდნენ სახლისკენ "ბიჭებო მაღაზიაში რძე უნდა ვიყიდო და დამელოდეთ" თქვა ჩანგბინმა და გზად მყოფ მაღაზიაზე მიანიშნა "კარგი" ჩანგბინი მაღაზიაში შევიდა და რზე იყიდა ხუთ წუთში უკვე მაღაზიიდან გამოვიდა პარკით ხელში "კარგი წავიდეთ" ბიჭები დაეთანხნენ და ჩანგბინის სახლში წავიდნენ,როგორც დაგეგმილი ჰქონდათ.ბიჭები ჩანგბინის სახლში მივიდნენ "მიდი ახლა თქვენი ნივთები დააწყვეთ და რამე ვქნათ" "ფიმისთვის ჯერ ადრეა" "მაშინ რამე ტკბილი მოვამზადოთ" სიხარულით თქვა ფელიქსმა "ეს კითხვა მაწუხებს სულ!" თქვა ჰანმა და ფელიქს შეხედა "რა კითხვა?" გაკვირვებით უყურებდა ფელიქსი "სკოლაში ასეთი უჟმური დაა სერიოზული ხარ და სახლში ასეთი საყვარელი და მაშინ როცა საქმე ცხობას ეხება" ფელიქსმა საყვარლად გაიცინდა და უფრო საყვარელი სახე მიიღო "ღმერთო ასეთი საყვარელი როგორ არიის" ამბობს ჰანი და თან ხელს გულის მხარეს იჭერს "არ შემიძლია ამ სისაყვარლის გაძლება მიშველეთ" თქვა ჰანმა და სიცილ-კისკისით წავიდა სამზარეულოსაკენ "კარგი მოდი ბრაუნები მოვამზადოთ...ფელიქსს!!!" "რა გაყვირებს?" "ბარაუნების მომზადება გვინდა და დაგვეხმარე" "მოიცა თქვენ რა მაგის გაკეთებას ჩემს გარეშე აპირებდით?" "კი რა იყო?" " აბა ვის ახსოვს რა მოხდა როდესაც ბრაუნები ჩვემს გარეშე გარეშე გააკეთეთ" "არა..." "მაში გეტყვი და გაგახსენებ" თქვა ფელიქსმა და თვალები დაიზილა და ჰანს შეხედა "პირველად რომ ცადეთ შაქარი დაგავიწყდათ და მეორედ კიდე ფქვილი" "ნუ ახლა ეგ...ნუ,ხო კარგი მოდი და დაგვეხმარე მოკლედ" "კარგი ,კარგი" ფელიქსმა ჩაიციდა მაგიდასთნ მივიდა სად ჩანგბინს ყველაფერი უკვე გამზადებული ჰქონდა.ფელიქსმა დაიწყო ვარაუნების კეთება და დანარჩენები კი ეხმარებოდნენ,მხოლოდ რაღაცეებს აწვდიდნენ.ბიჭები უკვე მორჩნენ ბრაუნებუს კეთებას "ვალააა მოვრჩიიი" თქვა ფელიქსმა და ღუმლიდან ბრაუნები გამოიღო "კარგიით ახლა ფილმი ავარჩიოთ და ვუყუროთ" "კარგი" "მოდი საშინელებათა ფილმს ვუყუროთ" "არააა რაა ფანტასტიკა" წამოიყვირა აიენმა "გაჩუნდით ორივე მძაფრსიუჟეტიანს ვუყუროთ და მორჩა" "კარგით" ბიჭებმა ბევრი კამათის შემდეგ გადაწყვიტეს,რომ საშინელებთა ფილმისთვის ეყურებინათ.დაიწყეს ბიჭებმა ფილმის ყურება ყველაფერი მზად ჰქონდათ პოპკორნი,სასმელები და სხვადასხვა სნექები,ფილის შუაში ბიჭები უკვე ერთმანეთს ეკროდნენ შიშისგან და მათი კივილი ისმოდა მთელ სახლში,ბოლოს როგორც იქნა დასრულდა ფილმი და გადაწყვიტეს თამაშები ეთამაშათ და თამაშის დასრულებისას უკვე გვიანი იყო და გადაწყვიტეს,რომ დასაძინებლას წასულიყვნენ.

NEXT MORNING:
მეორე დილით 8:00 საათზე ყველაზე ადრე ფელიქსი ადგა სამზარეულოსაკენ გასწია წყლის დასალევად.ჭიკა წყლით აივსო და ტელევიზორის წინ მოკლათდა და საინ ფორმაციო გამოშვებას უყურებდა
" -ახალი გამოშვება იწყება ცხელი ამბებით,სეულის საზღვართან ახლოს მდებარე სადგური რაღაც გაუმართაობის გამო აფეთქდა,აფეთქებამ გამოიწვია დაავადება,რომელიც ექიმებისთვის ჯერაც უცნობია...ადამიანები თავზე კონტოლს კარგავენ,ისინი დაუმორჩილებლები გახდნენ..."ფელიქს ცოტათი აფორიაქთა,მაგრამ დამშვიდდა და უცებ რაღაცა ხმა გაიგო,უკან გაიხედა და დაინახა მისი მეგობრები რომლებიც კიბეზე ასევე შეშგოთებულები იყვნენ ახალი ამბებისგან...