Merhaba yine ben Hwang Hyunjin dün okulda yaşadığım olayları anlatayım size hemen sıra arkadaşım Seungmin tanrım o çok tatlıydı ama bir o kadarda sinir bozucu komikti neyse neyse dün okulu gezdirdi üst kata çıktığımızda (son senelerin olduğu kattı burası). Seungmin bana Chan adındaki oğlandan uzak durmamı çünkü çok korkunç olduğunu falan söyledi tabikide bende onu dinleyecektim uzak duracaktım ama sanırım şans benimle değildi dün bir üst sınıflıya çarpmıştım hemde evet evet CHAN'a aman Chan hyung'a inanabiliyormusunuz ben inanamıyorum inanmakta istemiyorum bana bi baktı 15 dakika hiç bir şey demeden yüzüme baktı ondan sonra gitti ben bişey yapacak sanarken yapmadı lan madem yapmayacaktın niye baktın yüzüme onca dakika neyse. Seungmin koşarak yanıma geldi ve iyi olup olmadığımı bişey yaptı mi diye sordu kafamı hayır anlamda salladım yapmamıştı birden fısıldamalar yükseldi Seungmin kolumdan tuttuğu gibi beni bizim katımıza üçüncü senelerin olduğu kata indirdi.
Ders erken bitmişti okulun önünde alınmayı beklerken çarptığım hyung'u görmüştüm yanında bi kaç arkadaşı daha vardı bana bakıyordu hepsi bende başımı hemen önüme eğmiştim ne diye bakıyorsunuz tanrı aşkına dönün önünüze demek istesemde diyemedim tabiki o göt bende yoktu maalesef. Beni almaya gelen araba gelmişti şöförü beklemeden hemen binmiştim direk eve gidip odamda yatağıma kavuşmak istiyorum neyseki üvey babam fazla sinirli biri değil ve beni öz oğlu gibi görüyor ona minnettarım bunu belli edemesemde henüz bana ve anneme sahip çıkıyor onu sevmemem için bir nedende göremiyorum öz babamdan görmediğim herseyi onda görüyorum.
Beni kabul edip sevmesi gerekmezdi kim kendi kanından olmayan birisini sevip kollar kı. Beni seven tek kişi üvey babam olsa iyi ama onun aileside beni öz aileleri olarak görüyordu bir yabancı değilde aileden biri minnettarlığımı sözlere dökecek kelimelerim yetmez. Hiç bir şeyimi eksik etmedi ve öz babamın yokluğunu hissettirmedi hiç. Neyse dediğim gibi eve gelir gelmez odama geçip yatağıma atlayacaktım ama yapmadım bir haftadır devam etmediğim yüzüne dahi bakmadığım karalama defterimi elime alıp aklımdakini karaladım kağıda.
Bi kaç saat sonra kalemimi masaya koyup ne karaladığımı baktım TANRIM NE ben neden Chan hyung'un portresini karaladım delirmiş olmalıyım evet evet daha ilk kez gördüğüm yüzü bu denli net hatırlamam kadar saçma bişey yoktur kesin. Odadan çıkıp aşağı indiğimde annem ve babamı mutfakta yemek yaparken gördüm hayır arkadaş donuma kadar zenginsin aşçın var "ne diye kendiniz hazırlıyorsunuz yemeği" diye sordum tabikide ilk sıradaki sözleri söylemedim saçmalamayın lütfen "size kendi ellerimle yemek hazırlamak istedim annende bana katıldı" diyerek yanıtlamıştı beni babam annem iyiki bu adamla evlenmiş her ne kadar küçükken karşı çıksamda iyiki evlenmiş. Yemekler hazır olunca masaya oturduk hepimiz yemeğimi huzur içinde yerken telefonuma gelen mesajla öylece baktım bakmaz olaydım gerçekten sırası mıydı bu lanet şeyin.
[evet aşşırı geç kalınmış kısa bir bölümle karşınızdayım]
[Ve Hyunjinin üvey babasına minnettarlığı binevi açıkcası benim kendi üvey babama nasıl hissetiğimdir gerçekten ona ve ailesine o kadar minnettarım kı ne yazıkki iyi olmayan kötü davranan üvey babalarda var ve iyiki benim üvey babam öyle değil]
[ Umarım severek okursunuz okul ve stajdan fırsat buldukça yazmaya çalışacağım]
İyi gecelerr aşkolarrr 🥰❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
