Loving you, my bestfriend.

This is it!!! I'm nervous but happy. Sana suportahan niyo ko and enjoy reading... 

Chapter 1

            “Althea ! Althea! Gising na!!” tawag ni Mama sakin. Kelangan ko na na kasing pumasok sa trabaho.  Tatanghaliin na naman ako at pagagalitan na naman ako ng kapatid ko hindi ng boss ko sabagay kaptid ko lang naman talaga ang lagi kong kaaway tuwong papasok ng umaga eh!

            “Opo, five minutes pa!!” sagot ko. Five minutes na yata ang lumilipas pero hanggang ngayon di pa din ako nabangon, 5:30am pa lang  naman ng umaga kaya maaga pa I don’t need to worry. Every morning I have my so called FIVE MINUTES ritual hundi ako naggawa ng ng ritual nay un kundi an kapatid ko pulos daw kasi ako five minutes ng five minutes pero hindi pa naman ako nabangon.

            “Ate. Ate!!!” tawag naman ni Alexsa, kapatid ko sabi na nga ba lagi maagang kumilos ang kapatid kong ‘to, 4th year High school na siya at kelangan lageng maaga siya para magkaroon siya ng award na most punctua, may awaed ban a ganun pah high school ang alam ko kinder lang may ganun. “Nako Mama, tatanghaliin naman ako nito!! Ibang tagal ni Ate Al  aba!!” reklamo pa nito sa Mama namin. Lagi kaming ganito for sure mamaya pagbangon ko mag-aaway na man kami nito paano ba naman bukod sa maagang pag gising ng kapatid ko ay napaka aga ding magbukas na company na pinag ta-trabahuhan ko pero pag ako nag ka company ten ‘o clock ang oras ng opening para nakaktulog ng mahimbing ang mga emplayado ko.

            “ALTHEA JADE!!!!!!!” tawag ulit ni Mama, di kaya magising ang mga kapitbahay namin sa ingay namin tuwing umaga?  Paano ba naman tuwing umaga ganito ang eksena namin.

            “Opo, babangon na.” sagot ko at bumangon na talaga ako at bumaba na ko mula sa kwarto ko. Sa isang magazine company ako nag ta-trabaho bilang executive editor in chief ayos naman ang kita ko at mataas naman ang position ko kaso nga lang napakatamad ko at napapagalitan ng ibang ka – officemate ko. Ano ba naman kasing magagawa ko eh sa masarap matulog.

            “Alam mo, Ate pakibilis bilisan naman po ang kilos. Please lang,” reklamo ni Alexsa,

            “Hoy, hindi kita binibigyan ng allowance para utusan lang ako hah!! Wala kang matatanggap na pera next week hindi ka bibigyan ni Mama.”  Sagot ko dito at uminom ng mainit na kape at amoy na amoy ko ang sinangag na luto ni Nanay.

            “Paki ko? Binigyan mo kaya ko ng advance na allowance ko last week. Bheelat!!!” sagot nito at dinilian pa ako tapos tumayo ito at nagpaalam na maliligo na.

            “Kaya pala malakas ang loob mong sagutin ako kasi may pera ka pa. “ sagot ko dito.

            “Kasi naman, Anak! Napaka bagal mo kumilos” sulsul pa na sabi ni Mama. Isa pa ‘tong nanay ko!!  Matgal tagal na panahon na din noong napuntang langit ang Papa ko namatay siya sa cardiac arrest satingin ko nasa 2nd palang ako ng college nun kaya nga si Mama yung talagang nagpakasakit samin ng kapatid nun.

            “Ma, isa ka pa eh!” sagot ko dito tapos kinuha ko yung cellphone sa kwarto ko, kelangan ko kasing tawagan si Sef ang aking bestfriend at kababata. Instant service ko yun, instant kuya, tatay, financer at iba pa tulad nga ng sinabi bestfriend ko siya at mayaman siya.

            “Aba, Althea! Aga aga tatawagan mo si Sef?” tanong ni Mama.

            “Ma- ano ka ba gising na yun ngayon.” Sagot ko.

            “Al~” putol ni Mama. Nasagot na kasi ni Sef ang phone.

            "Sef! Sabay tayo pagpasok mamaya hah! Don’t leave me!”  sabi ko dito.