''Why me?"

'Ik '

POV Zoë

Godverdomme, schreeuw ik. Waarom moet dat klote ding altijd zo vroeg afgaan! Ik ben eigenlijk blij, mijn ouders gaan elke ochtend vroeg naar hun werk. Ik zal geen ruzie of problemen hebben deze ochtend. Ik denk bij mezelf, ik kan alles op me gemak doen het duurt tenslotte toch nog een uurtje voordat Maud hier is. Ik doe snel lichte foundation op en een dikke klodder mascara op! Niemand zegt daar iets op, hoe ik eruit zie. Dus kan mij het rotten, mijn leven is toch al niet meer top. Ik doe mijn zwarte strakke broek aan met een topje. ik ren naar beneden, smeer mijn brood. Na een tijdje gaat de bel. Owh dat zal Maud wel zijn zeg ik tegen me zelf. Ik doe de deur open, en zeg met een fake smile heee! Natuurlijk weet zei dat ik niet echt blij ben. Ik zeg tegen Maud dat ik even mijn fiets pak, uit de schuur. Nu fietsen we dus richting school, daar begint de dagelijkse ellende weer denk ik bij mezelf. Maud verteld over haar nieuwe vriendje die ze sinds gister heeft, niemand mag het weten. Maar wij weten alles van mekaar. Ze vraagt of ik binnenkort mee uit ga, met haar en haar boy en de vrienden van hem. Natuurlijk! antwoordt ik. Ik ben wel toe aan een keer uitgaan, en drinken. Ze vertelden me dat we zaterdag uit gaan. Heb er super veel zin in, onderweg hebben we het erover. Eindelijk iemand die echt om me geeft,

POV Maud,

Natuurlijk! ben ik blij met mijn best vriendinnetje, haar leven is nu zeker weten geen leuk en geweldig leven. Zoals ik hem leid, niemand ziet in hoe ze is. Ik heb sinds kort een vriend, Genaamd Kaj van der voort van Bbrave. Ik weet dat zij fan is van ze, dus laat ik haar zaterdag meegaan. En dan laat ik der koppelen aan Samuel. Ze weet nog niet met wie ik heb, maar dat laat ik haar nog niet weten. IIk wil haar verassen, ik vindt dat zei ook iets verdiend. De liefde van haar leven vinden! Haar gelukkig zien, is alles wat ik wil. We fietsen het schoolplein op, en zetten onze fietsen in de fietsenkelder. We lopen naar ons kluisjes, gooien onze jassen erin. En pakken de boeken van de leukste vakken van vandaag, HAHAH dusss niet. AL kletsend over B-brave lopen we richting de eerste les, Nederlands van de geweldige lieve nederlandsleraar. Neem me niet serieus, school is een en al saai. Paar uur later, 'Yes we zijn uit!' schreeuw ik door de gangen. Niet wetend dat iedereen me aan keek, maar goed. Ik merk meteen aan Zoë dat er iets is, ik wil er na vragen. Ik ben bang dat ik haar depri maak. We pakken onze jas uit ons kluisje en pakken onze fietsen uit de kelder. Opeens hoor ik Zoë zuchtte en zeggen 'Thuis begint de ellende weer!'

-

Okeew, Heeej.

Ik wou proberen om aan de 1000 woorden te komen, het lukt me even niet.

Ik vindt dit hoofdstukje echt heel erg slecht. Ik praat echt te veel uit die persoon en niet echt van hoe het gebeurd, het lijkt op een dagboek. Vindt ik, ik wil graag jullie mening hier over.

Deze week hoop ik nog een goede en betere hoofdstuk erop te kunnen zetten.

Zouden jullie je mening er even over willen geven, dan kan ik er rekening mee houden. Bij het volgende hoofdstuk!

Ik ben best blij met mijn cover, die mijn vriendinnetje heeft gemaakt. Ik ben haar echt dankbaar! Om alles wat ze doet!

Groetjes Femkee!