Woman From Hell

No5

Dragon's POV

Η ώρα είναι 12:00 και όπου να ναι καταφτάνει. Δεν αργεί ποτέ είναι πάντα ακριβώς στην ώρα της. Μόλις προσπερνάει την πόρτα όλα τα μάτια είναι πάνω της. Κουνάει τους γοφούς της και φουσκώνει ελαφρώς τα χείλι της κοιτώντας μόνο ευθεία, τα κάνει όλα να φαίνονται τόσο φυσικά.

"Καλησπέρα" λέει με μια ανάσα και στρώνεται αμέσως στην δουλειά αγνοώντας με, σαν αυτό που έγινε χτες να μην έγινε ποτέ. Ποια είναι αυτή η γυναίκα? Από που ήρθε και γιατί την σκέφτομαι τόσο πολύ.

Παρακολουθώ της λεπτεπίλεπτες κίνησης της όσο φτιάχνει τα ποτά. Είναι τόσο προσεκτική και τόσο χαμογελαστή με κάθε πελάτη. Είναι υπερβολικά καλή και φαίνεται πως κρύβει κάτι. Δεν με ξεγέλασε ποτέ κανείς και δεν θα τα καταφέρει ούτε μια γυναίκα σαν εκείνη. Απλά πρέπει να μάθω ποια είναι και από που ήρθε. Μπορεί να την έστειλε ο πατέρας μου για να με εκδικηθεί. Γιατί άλλωστε μιλούσαν χτες τόση ώρα;

"Θα βοηθήσεις η απλά θα με κοιτάς, δες ποσό κόσμο έχουμε" λέει.

"Λέω να κάτσω να σε κοιτάω" απαντάω και τις χαμογελάω κερδισμένος. Εκείνη ανταποδίδει το χαμόγελο και γυρνάει στην δουλειά της σαν να μην την πείραξε η απάντηση μου. Pax Smirnova. Δεν μου κάνει τόσο για αγγλικό επίθετο, γιατί είπε ψέματα στον Simon? Κοιτάω τα χαρτιά που μου έδωσε με τα στοιχεία της όταν μου έδωσε συνέντευξη και τα μελετάω. Δεν υπάρχει ούτε διεύθυνση ούτε συγκεκριμένη πόλη. Απλά γράφει Αγγλία.

"Ε Dragon" λέει αποσπώντας με.

"Ναι;" Ρωτάω. Τώρα μου μιλάει; Είναι κυριολεκτικά μια ζεστό μια κρύο αυτή η κοπέλα.

Με πλησιάζει αρκετά προκλητικά, το βλέμμα της με καίει και όσο περισσότερο πλησιάζει τόσο περισσότερο θέλω να την βάλω κάτω να την κάνω να φωνάζει το όνομα μου.

"Pax?" Λέω όσο πλησιάζει περισσότερο. Τα χθεσινά τα ξέχασε ήδη;

"Μην μιλάς Drake" ψιθυρίζει στο αυτί μου σαν να με προστάζει. Σε κάθε άλλη γυναίκα θα της έλεγα να μην με καλεί με το όνομα μου αλλά έχω μια έντονη θέληση να μάθω τι θα μου κάνει.

Τα χέρια της ακουμπούν τα δικά μου και τα ενώνει όσο κοιτάει τα χείλι μου με αυτά τα υπέροχα μάτια της. Είναι τόσο γαμημενα όμορφη. Η πιο όμορφη γυναίκα που έχω δει.

"Σου αρέσω Drake?" Ρωτάει όσο με κοιτάει σαν κουτάβι. Το χέρι της ακουμπάει την περιοχή μου πάνω από το τζιν όσο σιγά σιγά την τρίβει.

"Μου αρέσεις τόσο πολύ Pax" λέω και αναστενάζω από απόλαυση λίγο πριν τελειώσω. Βγάζει το χέρι της και με κοιτάει απογοητευμένη.

"Δεν σου είπα να μην μιλάς;" Λέει και βγαίνει από την αποθήκη αφήνοντας με έτσι. Γαμωτο πρέπει να πάρω τώρα τηλέφωνο την Cora. Κάτι αστραφτερό με τυφλώνει ελάχιστα και όταν κοιτάω το αντικείμενο καλύτερα είναι ένα κολιέ, είναι ασημένιο και υπάρχει μια βαθύ κόκκινη πέτρα που το στολίζει, το διαμάντι με κάνει να μην μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω του. Είναι σίγουρα δικό της, αλλά δεν ευθύνομαι εγώ που το έχασε ας είναι πιο προσεκτική, το κρύβω στην τσέπη μου και αφήνω την αποθήκη για να δουλέψω.

***