✙ wyjaśnienia ✙

20 3 2
                                    


Hear the Silence oficjalnie zakończyło się kilka dni temu, ale pomyślałam, że garstka wyjaśnień przyda się, aby zrozumieć całość prozy i sprawić, by drobne elementy nabrały głębszego sensu.

Jeszcze raz serdecznie chciałabym podziękować za przeczytanie całości, a teraz bez zbędnych słów zapraszam na kilka punktów, które - mam nadzieję - pomogą dopiąć tę fabułę na ostatni guzik ♡




Jeszcze raz serdecznie chciałabym podziękować za przeczytanie całości, a teraz bez zbędnych słów zapraszam na kilka punktów, które - mam nadzieję - pomogą dopiąć tę fabułę na ostatni guzik ♡

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.




1. Czy Gwendoline się czegoś bała?

Wiadomo, że śmierć nie robiła na niej wrażenia, mord innych również, ale kobieta bała się pewnego elementu z jakiegi składa się bezapelacyjnie życie. Gwendoline bała współżycia o czym świadczą dwie sceny. Pierwsza z nich pojawia się w drugim rozdziale, gdy Gwendoline każe odesłać Josephine do górników po tym jak Hollande przyłapał pokojówkę na kradzieży. Szefowa mafii widząc gwałt na służącej zaczęła się nią brzydzić, powiedziała, że jest zniewolona i żałosna. Gwendoline uważała, że akt seksualny odbiera kobiecie władze i kontrolę dlatego nie chciała mieć nikogo w łożu. Aż do czasu bankietu. Druga scena rozegrała się w krótkim wspomnieniu. Czerwonowłosa zaprosiła do komnaty Feliksa Landyego, syna szefa mafii i chciała przez moment doświadczyć tego uczucia, jednak szybko zdecydowała się na zakończenie tej próby. Gwendoline zabiła młodzieńca i postanowiła, że to jej siostra będzie mogła poznać jak to jest być z mężczyzną. Seks kompletnie ją odrażał, ale nie chciała narzucić swoich racji Lily. Gwendoline Celeste zginęła będąc dziewicą.

2. Szczury w posiadłości.

Gryzonie były widoczne między wierszami. Murray natrafiał na nie chodząc korytarzami, tak samo Gwendoline widziała je niejednokrotnie. W jednym fragmencie było wspomniane to, że posiadłość Celeste była czysta i uporządkowana. Skąd w takim razie szczury? Gryzonie były mieszkańcami tej posiadłości i przesiadywały one wewnątrz ścian, tak samo jak Lily. Gwendoline wrzucała jedzenie swojej siostrze przez szpary w ten sam sposób jak książki czy inne przedmioty. We wnętrzach ścian było mnóstwo resztek, dzięki którym szczury mogły się żywić.

3. Postać Murraya.

Postać detektywa Murraya jest splotem wielu niedopowiedzeń. Wiadomo, że po latach świetności w szpiegostwie zatracił się w życiu i uratował go Roger oraz Kathleen Celeste. Mężczyzna dokonał na jednej z akcji potwornego wyboru, który uśmiercił trzynastu jego towarzyszy. On jako jedyny przeżył i zamiast żyć w chawale stracił jakąkolwiek chęć do dalszej egzystencji. Uratowała go mafia. Przyjął ofertę Rogera jako prywatnego detektywa mając nadzieję, że kiedyś uda mu się osiągnąć sukces. Jego osobowość bardzo mu w tym zawadzała. Bez wątpienia był człowiekiem bystrym, potrafił dostrzec coś czego każdemu innemu człowiekowi by umknęło, lecz jednocześnie był też tchórzem. Na akcji zostawił resztę szpiegów, gdy szef i szefowa zginęli od razu przytaknął Gwendoline, że zabójcą jest Aleksander Links, skazał rodzinę Sullivan na rzeź wiedząc doskonale, że pani Celeste nie będzie skłonna negocjować. Murray wielokrotnie próbował nie być przestraszony, lecz ta sztuka wychodziła mu raz lepiej, raz gorzej.
Po zabiciu Gwendoline nie odnalazł żadnego spokoju ducha, nie odczuwał zachwytu, ani nie czuł się żadnym bohaterem, ponieważ to wszystko przyćmiewał strach. W głowie nadal słyszał końcowe słowa pani Celeste. Kiedy ujrzał Lily (myśląc, że to Gwendoline zmartwychwstała) popadł w obłęd i chciał utopić swe smutki, żałość i strach w alkoholu. Stał się wrakiem człowieka, kłębkiem nieustających nerwów.
Gdy po latach odnalazł go młody Sullivan, Murray nie był skłonny do pomocy i poczuł jak przeszłość znów do niego wracała. Nie chciał mieć nic wspólnego z rezydencją, lecz kiedy w końcu zgodził się pomóc i przybył nocą na wzgórze cząstki jego zdrowego rozsądku powróciły. Celeste przyznała się, że nie jest Gwendoline. Opowiedziała swoją historię i przez ułamek sekundy Murray uznał, że skoro zabił jednego demona potrafił także pozbyć się drugiego. Zaczął strzelać do Lily, a następnie został ogłuszony przez Hollande. Jego dalsze losy nie są znane.

4. Plan, który legł w gruzach.

Gwendoline tak naprawdę planowała żyć dłużej. Sądziła, że zginie z ręki Sullivana około trzydziestki. Zostawiła chłopca przy życiu, aby Noah dojrzał do poczucia prawdziwej nienawiści. Pragnęła, aby to on zakończył jej żywot.
Nie doceniła uśpionych umiejętności Murraya i jego detektywistycznych zwyczajów. Mężczyzna w płaszczu zaczął osobne śledztwo i natrafił na dowód zbrodni w pokoju Aleksandra Linksa. Murray miał pretekst, aby uśmiercić Celeste za czyn  który popełniła. Chciał poczuć się jak bohater, który wyzwolił świat od wielkiego zła.

5. Przerażająca miłość do siostry.

Nie było żadnej rzeczy, której Gwendoline nie zrobiłaby dla swojej siostry. Szefowa mafii była skłonna zabić rodziców, spalić szpital, zabijać lekarzy, którzy ją leczyli, służące, które ją przebierały, aby pod żadnym pozorem nie zauważyły, że zostanie w końcu zastąpiona. Gwendoline nawet kazała usunąć się w cień Hollande, który był człowiekiem jaki znał ją od dziecka. Kathleen ukryła przed nim swą drugą ciążę wiedząc, że nie mogła nikomu ufać. Czerwonowłosa odziedziczyła nieufność po matce i dlatego postanowiła zabić wszystkich, którzy wiedzieli o Lily lub mogliby ją rozpoznać. Lekarze, którzy odebrali poród zginęli jako pierwsi. Gwendoline zaplanowała przyszłość rodu Celeste, a swoją śmiercią chciała zapewnić Lily nieśmiertelność. Plotki o zmartwychwstaniu miały jej dać spokój i brak jakichkolwiek prób zamachu. Miała się stać kobietą, która oszukała samą Śmierć. Edukowała Lily szeptając, wrzucała książki przez szpary i szczeliny w ścianach, aby zapewnić jej rozwój. Nakazywała nauczyć się siebie na pamięć, aby po wyjściu zza ścian Lily nie była jedynie kopią Gwendoline, ale żeby stała się nią. Można przypuszczać, że ich więź była tak mocna, że to nie Kathleen a Gwendoline nadała imię młodszej siostrze. W rozdziale piątym na samym początku pierwszy akapit mówi o tym jak pani Celeste dbała o to, aby po jej śmierci nikt nie miał wątpliwości, że wróciła zza grobu.

6. Zakończenie kompozycją otwartą?

Mogłoby się tak wydawać.
Kompozycja otwarta jest tym co uwielbiam w pisarstwie najbardziej. To niedopowiedzenie i lekki niedosyt jednak tym razem postawiłam na głębsze przemyślenie kim jest kobieta pojawiająca się na samym końcu historii. W ostatnim rozdziale Lily zostaje postrzelona trzykrotnie przez Murraya. Kobieta straciła przytomność i pozostała sama w obecności Hollande. Nie było do końca powiedziane czy faktycznie umarła. W epilogu natomiast dowiadujemy się, że śmierć z pewnością poniosła Gwendoline. Noah znalazł jej szkielet wewnątrz ścian i to było metaforycznym pokazaniem tego, że Lily wreszcie odcięła się od bycia sobowtórem siostry. Gwendoline odeszła z tego świata, a Lily zamieszkała wraz z Sullivanem ucząc się jak to jest mieć własne zdanie i szukając prawdziwej siebie. Ktoś mógłby pomyśleć, że po konfrontacji z rodziną Celeste Noah wrócił do domu, w którym mieszkał z żoną jednak nie. Kobietą, która wypowiedziała jego imię była Lily.




Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.



Dziękuję serdecznie 🖤

Widzimy się już niebawem w kolejnej mojej pracy (mam taką cichą nadzieję, hah)

✙ hear the silence ✙Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz