Het zit diep in mij,
heel diep van binnen.
het lukt 't steeds mij te overwinnen.
Het gevoel van angst en eenzaamheid,
dat alleen zijn in volle betterheid.
Dat gevoel dat vrat me op,
het was er steeds en maakte me kapot.
Waar ik ook was,
het was vlakbij.
Hoe hard ik ook wegrende,
het liep steeds achter mij.
Ik verzet me en vecht,
dag na dag.
Om er doorheen te komen,
vooral in de nacht.
constant de gedachte:
"dood zijn, weg zijn.
dat lijkt mee heerlijk,
en wie zouhet schaden?
ik bedoel: wees eerlijk"
Het maakte dat ik niks anders meer kon voelen.
en ik 's nachts van angst en eenzaamheid
in bed lag te woelen.
Ik kon het niet verwoorden,
durfde er niet over te spreken.
Over dat gevoel,
dat me binnenin liet breken.
Het maakte me eenzaam, verdrietig en bang.
En het duurde weken, weken lang.
Tot eindelijk het diepte punt was bereikt
en ik huilend en gebroken mijn verhaal vertelde,
ik volle eerlijkheid.
Het luchtte op, maar deed zo zeer.
te vertellen wat ik voelde,
dat ik zwak was des te meer.
Maar toen ik merkte dat iemand mij begreep.
En mij liet zien de: er is een eindstreep.
Voor eenzaam gevangen zitten in mijn eigen verdriet.
praten met haar deed hele doodsangsten te niet.
En na nog wat weekjes praten en huilen.
Veel luisteren, denken en gewoon alleen maar schuilen.
Zagen we samen de oorzaak van dat nare gevoel,
en vanaf toen veranderde pas echt de hele boel.
Ik kon weer lachen zonder van binnen te huilen.
En kon weer praten zonder van binnen in mezelf te moeten kruipen.
Ik hield me sterk voor mensen van buiten,
maar was van binnen door dat gevoel niet meer te stuiten.
Misschien leek ik sterk door mijn praatjes en mijn lachen,
van binnen was alles verdriet, nood en dikke bagger.
Bedankt lieve schat voor alles wat je voor me hebt gedaan,
door jou is dat gevoel nu voor een groot deel ongedaan.
Je kunt je niet voorstellen hoe het is om te merken,
dat iemand je door elke nacht en situatie heen wil sterken.
Bedankt voor de nachten dat je voor me wakker bleef,
voor het luisteren en praten, hoewel ik je volgens mij daarmee tot wanhoop dreef.
Het gevoel is wel over, maar nog niet voorbij.
maar toch weet ik dat jij er altijd bent voor mij.
dank je wel, ik hou van je
JE LEEST
The Rose of my heart
PoetryWe all got parts in our lives which gives us strength and hope. But we also got parts which brings a lot of pain. In times i feel very happy or very sad or something I gonna write. Most of the times I write some poems. I hope you like them.
