O an bir kahkaha attı. Daha ne kadar rezil olabilirdik ki? Hastanenin ortasında küfür etmiştim. Bağıra bağıra hemde? Gittik ve herkesten özür diledik.
"Neden ağlıyorsun Kazutora? Bir sorun mu var?" dedim ki direkt pişman oldum
Söylemez olaydım o cümleyi. Ağzımın yayını sikeyim!
Kazutora o an dondu kaldı. Aklımdan neler geçiyor bu çocuğun?
(aklındakiler falan diye düşünün)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"BEN ÖLDÜRMEDİM TAMAM MI?! BEN HİÇBİR ŞEY YAPMADIM!"
O ağlıyordu ve ben sadece bakıyordum. Birşey yapmalıydım ama vücudum ant içmiş gibi duruyordu. Hareket edemiyordu.
"DURSANA SENİ OROSBU ÇOCUĞU!"
O an Kazutora bana baktı. Gözleri kıpkırmızı olmuş. Aptal neyine ağlıyorsun ki!?
"NE OLUYOR SANA HA?! KENDİNİ HIRPALAMAYA DEĞECEK Mİ?! SÖYLE!" bağırmak istemiyordum ama eğer bişey söylemezsem delirecek.
"Ne olur yapma böyle ha Tora"
Bu sözlerden hemen sonra Kazutora'ya sarıldım ve başını okşadım. Başını omuzuma gömdü ve o da bana sarıldı. Bir süre sonra nefes alış-verişleri düzeldi. Sanırım uyumuştu.
*Kazutora *Bana bağırdı korktum ama sonra bana 'Tora' dedi ve sarıldı. Başımı omzuna yasladım. Çok rahattı gözlerim yavaş yavaş kapandı o arada uyumuşum.
~~~
"Ne oldu bana ya?"(Kazutora)
"Ah Tora-kun uyanmışsın"
"Bana ne oldu ki?"(Kazutora)
"Bişey olmadı sadece uyudun ama baya~ uyudun akşam oldu"
"Ne!? Cidden mi? O zaman hemen çıkalım"(Kazutora)
"Tamam Tora-kun çıkalım"
~~~~
"Beni evime bıraktığın için sağol istersen hediye olarak sana kurabiye yapabilirim sever misin?"
"E..evet çok severim annem hep yapardı"(Kazutora)
Gülümsedim ve Tora'yı içeriye aldım. Görünüşe göre annesi ölmüş. Babasının olduğunu da sanmıyorum. Acaba nerede kalıyor?
-3.kişi bakış açısı-
"O zaman sen otur ben hemen yapayım"(Michi)
"Tamam teşekkür ederim"(Kazutora)
*Kazutora *Annemin olmadığını anlamıştır. Anlamasaydı keşke çok açık verdim. Burası çok tatlı bir yermiş ha. Burada kalmak istiyorum^^.
Bunları düşünürken Kazutora'nın yüzü binbir şekle giriyordu ve tabiki Michi bunu gördü ve daha fazla dayanamayarak büyük bir kahkaha patlattı.
Kazutora korktu ve
"Noluyo amına ne gülüyorsun yaa!?"(Kazutora)
"Tipin çok tatlı ona gülüyorum"(Michi) hâlâ gülüyordu.
Ama Kazutora ona tatlı dediği için kızarmıştı.
"B..ben tatlı değilim bir kere" (Kazutora)
"Aynen tamam. Neyse kurabiyeleri fırına atacağım şimdi biraz daha sabret"(Michi)
"Tamam tamam ederiz"(Kazutora)
Kazutora evde kalmak için planlar kuruyordu ve planı uyuyakalma taklidiydi! Michi büyük ihtimalle onu uyandırmayacaktı ve o da burada kalabilecekti.
Hemen koltuğa üşüyormuş gibi yaparak uzandı. Ama hesaba katmadığı birşey vardı.
Kazutora şakadan uyuyacaktı ama gerçekten uyudu!
"Tora-kun~ kurabiyeler hazır~"(Michi)
"Hey Tora sana diyoru- haa uyudun mu? O kadar uyudun amk neyse yarın yersin kurabiyeleri"(Michi)
Michi battaniye getirdi ve Kazutora'nın üzerini örttü. Biraz başını okşadı ve o da yatmaya geçti.
==================================== Herkese merhabaa bu bölümü uzun yaptım hatta diğer bölümleri de bundan sonra uzun yapacağım. Sizi ssviyorumm<33 (
