1.Bölüm

16 4 2
                                    

Tamam anne çıkıyorum.
-Ne yapıyorsun şuan?
Ayakkabılarımı giyiyorum. Ya zaten alt sokaktasın 2 dakikaya ordayım.
- Mavi, ne olur ne olmaz sen gelinceye kadar kapatma.
Üf anne hadi görüşürüz bay baay.
Ayakkabılarımı giydim ve hemen merdivenlerden inmeye başladım. Binadan çıktım ve koşar adımlarla yürümeye başladım. Yaya geçidinin orada yeşil yanmasını bekliyordum fakat bir anda birşey oldu. Hey ben nasıl geldim buraya? o gelen bir araba mı? Ne oluyor. Arkamda bana bakan adam neden bir anda kayboldu? Bu acıda neyin nesi? Neden etraf karardı? Herkes bağırıyor ve bağırışlar beni korkutuyor....

Kızım. Aç gözlerini yalvarırım. Lütfen aç şu yeşil gözlerini.
-Hanımefendi. Kızınızı kurtaracağız. Lütfen daha fazla gelmeyin acil ameliyata girmesi gerekiyor. Olan her şeyden haberiniz olacak.
+Bırakın beni lütfen kızım korkar bensiz. Lütfen ayırmayın beni ondan.
-Hanımefendi zor kullanmak zorunda kalacağım. Lütfen çekilin.
Annem neden ağlıyordu? Nefes almakta zorlanıyordum. Hem yandaki hemşire ameliyat mı demişti? İyide ameliyata girmemi gerektirecek ne olmuştu ki? Hepsinin cevabını çok merak ediyorum. Bu ses'de ne? Doktor ondan geriye sayıyor sanırım. Hiç bir şeye odaklanamıyorum. Tekrardan gözlerim kararıyor. Sanırım ameliyata başlıyorlar.

Hanımefendi. Şuan durumu gayet iyi ama sizin her an her şeye hazır olmanız gerekiyor. Eğer bu hafta bir sorun olmazsa normal odaya alabiliriz.
-Kızımı kurtarın lütfen. Yalvarırım size, kurtarın onu.
+Merak etmeyin elimizden geleni yapacağız.
Ben neredeydim? Gözlerimi açmak istiyorum ama çok canım aciyor. Kimse ne olduğunu anlatmayacak mı? Dışarıdan gelen sesler annem ve sanırım bir hemşirenin. Kapının açılmasıyla beraber dışarıdaki sesler netleşti. Ama hemen sonra eski haline geri döndü. Biri bu tarafa doğru geliyordu. Benim hemen önümde durdu, dolaptan bir şeyler çıkardı ve koluma kurdele tarzı birşey bağladı. Bir süre sonra kolumda küçük bir acı hissettim. Ama daha büyük acılar şuan her yerimdeydi. Her yerim ağrıyor ve sanki yıllardır yatıyormuşum gibi hareket ettirmeye çalıştıkça acıyordu. Hemşire olduğunu düşündüğüm kişi yanıma otururup konuşmaya başladı.
Şuan yoğun bakımdasın. Bir kaza geçirdin. Durumun kritik. Her an ne olacağı belli değil. Ama ailenin anlattığına göre güçlü bır kızmışsın. Başarırsın. Kurtulursun. Normal odaya geçmen için sadece bir hafta var. Bir hafta boyunca herhangi bir gelişmede seni normal odaya geçireceğiz. Biliyorum,beni duyuyorsun ama cevap vermeye çalışmamalısın. Canın acıyabilir.
Dediği anda benim üzerime bir ağırlık çöktü. Ve yanımdaki makinadan uyarı sesleri geliyordu hemşire hemen bir doktor çağırdı. Ve o sırada söylediği şeyi duydum.
"kalbi duruyor hemen doktor çağırın" sonrasını zaten benim dışımda herkes biliyor.

2 Ay Sonra
İki aydır yattığım yerden kalkamıyorum. Hiç bir şeye tepki veremiyorum. En kötüsüde beni ziyaret edenlerin beni ne kadar özlediğini duyup hiç birşey yapamamıyorum. Ama son zamanlarda rüyalarımda çok garip şeyler oluyor. Her rüyamda o gün ile alakalı konuşan insanların olduğu yerleri görüyorum. Mesela bu gün beni iten adamın olduğu, kapkaranlık bir alandaydım sanki benim hakkımda konuşuyorlardı. Beni iten adamın solundaki kişi sanırım ismi Miran'dı.
*Miran* Evine koyduğum ses dinleyiciyle annesiyle konuştuğunu öğrendim. Doğum gününe gidiyormuş. Kendi doğum günü sanırım. Kıza üzüldüm, kendi doğum gününde ölümle baş başa kaldı.
*Şimşek* Salak mısın Miran? Mafya çetesindeyiz ama kızın doğum gününde ölümle burun buruna kalmasına üzülüyosun. Bu kadar kişiyi öldürmüşken.
*Musa* Şimşek sende sus Miran sende sus. Kızın bizimle derdi yokken sırf dedesi ondan nefret ediyor diye onu öldürmeye çalışmanıza üzülün. Biz böyle bir grup değiliz. Bizim amacımız kötüleri öldürmek. Tamam mafyayız belki ama bizim düşmanlarımızdan başkasına neden kötülüğümüz olsun ki? Bundan sonra herkes bana söz versin kimse birinden nefret ediyor ve ya biri birinden nefret ediyor ve size söylüyor diye onu öldürmeyecek. Tamam mı?
"hep bir ağızdan tamam dediler"
*Musa* Aferin. Kimse bana danışmadan hiç birşey yapmayacak. Ayrıca o kızın iyileşmesi için de elinizden geleni yapın. Arkamdan iş çevirdiniz bişey demedim. Kızın durumu zaten git gide kötüye gidiyor. Onun bütün masraflarını karşılayacaksınız.
*Miran*Musa ağabey kızın durumu kötüye gidiyor mu dediniz? Yoksa benmi yanlış duydum?
*Musa* Hayır yanlış duymadın. Kız hastaneye kaldırıldığında ilk başlarda iyiydi ameliyattan sonra yoğun bakıma aldılar. Sonraysa kızın yoğun bakımda geçirdiği ilk saatte kızın kalbi durdu bir şekilde geri getirdiler. İki aydır komada yatıyor. Dua edin o kıza birşey olmasın.
*Şimşek* Kızın ismi neydi onunla ilgili rapor tutacağım bütün gelişmeleri zaten hastanedeki çalışandan alıyorum iyiki bizim çetenin üyesi yoksa şuan burada değil parmaklıklarda olurduk.
*Miran*Kızın ismi Mavi durumunu zaten Musa ağabey anlattı daha detaya gerek yok utanmasan kızın ayak numarasını soracaksın.
*Şimşek* Saçmalama Miran ya kızın ayak numarasını ben napayım. İstesem görünüş raporundan bulurum.
*Musa* Susun artık ne işiniz varsa gidin içerde halledin.
(hep bir ağızdan) Tamam Musa ağabey.

Mavi ŞimşekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin