MICHAENG : FATE
မျက်စိရှေ့က ဖူးပွင့်ဝေဆာနေတဲ့ ဆာကူရာပန်းတွေကို ငေးမောနေခဲ့တဲ့ အမျိူးသမီးငယ်တစ်ဦးရယ်။ထိုအမျိူးသမီးငယ်ကို ဘေးက ငေးကြည့်ရင်း ပြုံးနေခဲ့တဲ့ အမျိူးသမီးတစ်ဦးရယ်။
ဒါပေမယ့် သူမတို့နှစ်ဦးဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဝတ်စုံတွေကို ကြည့်လိုက်ရင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပက်သတ်မှုဟာ သခင်မနဲ့ ကိုယ်ရံတော်ဆိုတာ ခန့်မှန်းလို့ရလောက်နေခဲ့တယ်။
" ဂျူံနမ် "
" ဒါကို ကြည့်ပါဦး လှတယ်လို့ မထင်ဘူးလား "
ပြောနေရင်း သူမရဲ့ သခင်မလေးပါးက ပါးချိုင့်လေးတွေပေါ်လာတာကို မြင်မိတော့ ကိုယ်ရံတော်ဟာ ညီညာတဲ့ သွားလှလှလေးတွေ ပေါ်လာတဲ့အထိ ပြုံးလေတယ်။
" ထင်တာတင် မဟုတ်ပါဘူး သခင်မလေး တကယ်လှတာပါ "
ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ သခင်မလေးကတော့ အလိုမကျတဲ့ပုံပါပဲ။သူမကို တွန့်ချိူးနေတဲ့ မျက်ခုံးလေးနှစ်ဖက်နဲ့ လှည့်ကာ လှမ်းကြည့်တယ်။
" ဂျူံနမ်... အခုလူတွေမရှိနေဘူးလေ
ကျွန်မဘေးနား လာရပ်ပါလား ပြီးတော့ အခေါ်အဝေါ်ရော ပြောင်းလိုက်ပါလား "ခြေလှမ်းသုံးလှမ်း ထိုလူသားဟာ လှမ်းလာသည့်နောက်သခင်မလေးဘေးမှာ ထိုလူသားဟာ ခပ်တည်တည် ရပ်တန့်လိုက်တယ်။
ထိုလူသားကို မျက်စိထောင့်ကနေ ငေးမောကြည့်မိတော့အိမ်ရှေ့စံ သခင်မလေးက ပြုံးသွားမိခဲ့တယ်။သူမရဲ့ ကိုယ်ရံတော် ဘေးတိုက်ပုံဟာ စိတ်ထဲမှာ ကြည့်ကောင်းတယ်လို့ အခါခါတွေးမိတဲ့အထိ ထိုလူသားဟာ တကယ်ကို ကြည့်ကောင်းလွန်းတယ်။
" ချန်း ဆာကူရာပန်းတစ်ပွင့်လောက်
လိုချင်သလား "" ဂျူံနမ်က ယူပေးမလို့လား "
" ချန်း ပြောရင်ပေါ့ "
ကြားနေကြဆိုပေမယ့် ဒီစကားက အိမ်ရှေ့စံ သခင်မလေးအတွက် ဘယ်လောက်နားထောင်ထောင် ရိုးအီသွားလောက်မယ်ဆိုတာ မရှိလောက်ဘူး။
![](https://img.wattpad.com/cover/289027662-288-k783059.jpg)
YOU ARE READING
STORIES FOR MICHAENG
Fanfiction• michaeng incorrect • short story • long but short story