ფელიქსი
დღეს ჩემი პირველი დღეა კომპანიაში როგორც ტრენერად რისგამოც ძალიან ვნერვიულობ რამდენიმე წუთი შესასველის წინ ვიდექი და ვფიქრობდი სწორედ ვიქცეოდი თუ არა საბოლოოდ როცა ოთახში შევედი პირველი რაც დავინახე იყო ის რომ ჰიუნჯინი ჩანი და ჩანგბინი იატაკზე იწვნენ და მთელი ძალით იცინოდნენ აიენი და სუნგმინი ფოტეოებს უღებდნენ ჰანს და მინჰოს ჰანს მინჰო კედელთან ყავდა მიყუდებული და ცალი ხელით მისი ხელები ქონდა დაჭრილი და მაღლა აწეული მეორეხელი ხელი კი ნიკაპზე ქონდა მოკიდებული და თვალებში უყურებდა მინჰოს რომელსაც მთელი სახე წითელი ქონდს. თვალებს ვერ ვუჯერებდი ამის დანახვას არ ველოდი და კარები სწრაფად დავხურე ჩანმა დამინახა და კარებისკენ წამოვიდა.
-ჯანდაბა ბიჭებო გეყოფათ დღეს ფელიქსის პირველი დღეა და უკვე შევაშინეთ. თქვა მან სიცილით
-ფელიქს კარებს გააღებ?
-შეიძლება? ხელს ხომ არ შეგიშლით? ეს ვთქვი და ყველამ უფრო ხმამაღლა დაიწყეს სიცილი.
-გეყოფა ფელიქს მორცხვობა და შემოდი
კარები გააღო ჰიუნჯინმა ხელი მომკიდა და რამდენიმე წამში მინჰოს მსგავს სიტუაციაშ აღმოვჩნდი მისი ესეთი ცვლილება ძალიან მაღიზიანებს ერთ დღეს ესე იქცევა და მეორე დღეს თითქოს არაერი მომხდარა. თავი ვერ შევიკავე და სიბრაზისგან ხელი ვკარი მინდოდა რომ მომშორებოდა მაგრამ მან თავი ვერ შიკავა და უკან გადავარდა სწრაფად მისკენ გადავიწიე ცალი ხელი წელში მოვხვიე მეორეთი კი ხელი დავუჭირე რამდენიმე წუთით ისეთ სიჩუმე ჩამოვარდა თავი ბიბლიოთეკაშ მეგონა ხმის ამოღება მეშინოდა თითქოს რამე ცუდი დავაშავე და მიყვირებდნენ ფიქრები ჰიუნჯინის სახემ გამიფანტა ის ისეთი თვალებით მიყურებდა როგორც ჩვენი შეხვედრის ბოლო დღეს ყველა და ყველაფერი გადამავიწყდა თითქოს ამ წამს სხვა სამყაროშ მოვხვდი საიდანაც ბიჭების ბუტბუტმა გამოიყვანა.
