punzada de amor •Hyunlix•

🥀¹

Selam bu sefer angst bir hikayeyle geldim. Aslında angst yazmayı düşünmüyordum ama içimdeki depresif gacı ele geçirdi beni yapcak bisi yok

Bu ficte belli bi olay örgüsü yok, Felix'in Hyunjine yazdığı notlar veya mektupları okuyormuş gibi düşünün.

Bölümleri çok fazla uzatmayı düşünmüyorum, final hemen gelir gibi ama benim gelgit aklıma belli olmaz bxshhxhshs o yüzden kesin bişey demek istemiyorum.

Her neyse son uyarımı da yapayım: depresif ve hüzün dolu bı hikaye bu, böyle şeylerden çok çabuk etkileniyorsanız okumayın lütfen!!

Ayrıca parantez içi yazılarda Felix'in.

🌑🪐🌑

Biliyorum sevgilim bunu elbet bir gün okuyacaksın. Ve ben, içimi birine dökmeye korkan ben, tüm kırıklarımı senin önüne sereceğimi bilerek yazıyorum bunları. Çünkü kırıklarımı toplarsın sen.

Toplarsın değil mi?

Yoksa daha da mı parçalarsın beni?

Her bir zerremi un ufak olana kadar parçalayıp Han Nehri'ne mi savururdun? (Şahsen ben ölseydim kullerimin oraya savrulmasını isterdim. Çünkü o zaman kendimi hiç olmadığım kadar özgür hissederdim. Her neyse devam edeyim.)

Bu soruların cevaplarını direkt olarak senden almayı çok isterdim ama şuan benden çok uzaksın, o yüzden kendi kendime bir şeyler üreteceğim. ki bunu yaparken çok zorlanacağımı düşünmüyorum zaten.

Sen beni kırmazsın. Kıyamazsın ki bana. Her bir cilimi tek tek, özenle öpen sevgilimsin sen benim, nasıl olurda canımı acıtırsın?

Yapmazsın sevgilim biliyorum. Beni asla incitmezsin.

Ama sana bir şey itiraf edebilir miyim? Bana yalan söylemenin veya bazı şeyleri içimde yaşamanın kötü olduğunu söylerdin hep. O yüzden sana yalan söylemek istemiyorum ve içinden gelen şeyleri açıkça söyleyeceğim.

Sen beni kırmazsın biliyorum ama kırıyorsun. Canımı deli gibi yakıyorsun.

Yokluğun canımı deli gibi acıtıyor sevgilim.

Üşüyorum. bedenim titriyor galiba. İlaçlardan mı yoksa sensizlikten mi bilmiyorum.

Tek bildiğim sana ihtiyacım olduğu. Lütfen, lütfen sevgilim bana seni geri ver.

🌑🪐🌑

Düşüncelerinizi belirtirseniz çok sevinirim 💓

2. Bölüme bakmayı unutmayın