"Yörüngemin en parlak yıldızısın"
🪐🌑🪐🌑
Bugün pek bir şey yapmadım o yüzden sana anlatacak pek bir şeyim yok. Ama yazmasam da rahat hissetmiyorum. Seni unuttuğumu düşünmeni istemiyorum, çünkü ben seni asla unutmam.
Sen yokken neler yaşadığımı an be an anlatmak istiyorum. Lakin sevgilim dürüst olmak gerekirse sen yokken yaşadığım söylenemez.
Nefes alıyorum evet, ama bu yaşamam icin yeterli değil. Sahi sadece nefes alıp vermekten mi ibaret yaşam? Ciğerlerim oksijenle dolunca yaşamış mı oluyorum?
Sanmıyorum. Yaşamak bu değil ki, nefes almam için hiçbir sebebim yoksa yaşamanın bir önemi kalmıyor.
Benim tek yaşama sebebim sendin. Ama artık yoksun o yüzden yaşamak bir anlam ifade etmiyor.
Ancak anlamadığım bir şey var; herkes bana sürekli iyi olduğumdan, düzeldiğimden bahsediyor. İyileştim mi sahiden? Onlara iyi olmadığımı ve seni özlediğimi söylemek istiyorum ama korkuyorum. bana yine deli muamelesi yapılmasından, senin varlığının gerçek olmadığını söylemelerinden korkuyorum.
Sen gerçeksin. Çevremdeki herkesten daha gerçeksin hem de. Asıl onlar sahte; sevgileri, sözleri, gülüşleri, her şeyleri sahte.
Oysa sen gercektin sevgilim. Her seyinle.
Ama bazenleri şüpheye düşüyorum. Zira sen gerçek olamayacak kadar güzel ve mükemmelsin. Senin gibi bir varlığın gerçek olması imkansız geliyor kulağa. Böyle dediğime bakma, gerçek olduğunu çok iyi biliyorum.
Seni o kadar çok seviyorum ki gözümde melekten farkın yok. Melekler gerçektir değil mi? Yani sende gerçeksin.
Her neyse, seni çok özledim Hyun. Ne zaman döneceksin bana. Günlerim sensiz çok zor geçiyor. Bazen nefes alamıyormuş gibi oluyorum biliyor musun?
Sensizlik boğazıma oturuyor konuşamıyorum, yutkunamıyorum, nefes alamıyorum. Ama her şeye rağmen gülümsüyorum. Çünkü sen böyle olmasını isterdin, ne olursa olsun gülümse derdin.
Bende öyle yapıyorum. İçim sensizlikten kavrulsada etrafa gülücükler saçıyorum. Onlarda bana gülümsüyor öyle zamanlarda, hatta gülümsememin bulaşıcı olduğunu söylüyorlar. Ama bilmiyorlar ki sahteliklerini anlayabiliyorum.
Beni aptal mı sanıyorlar, ben aptal mıyım sence? Değilim değil mi? Aksine gayet aklım başında, bu yüzden görüyorum gerçek yüzlerini. Bana sıraladıkları sevgi sözcüklerinin sahteliğini iliklerime kadar hissedebiliyorum.
Senin dürüstlüğünü özlüyorum Hyunjin. Bana kızdığın zamanlarda bunu açıkça söylemeni seviyorum. Hatalarımı söyleyip bunlarla başa çıkmamda bana yardımcı olmanı seviyorum.
Yine hatalar yapıyorum ama bana yol gosterecek bir meleğim yok. Neredesin Hyunjin?
Lütfen sevgilim bana geri dön.
🌑🪐🌑
Düşüncelerinizi belirtirseniz çok sevinirim 💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
punzada de amor •Hyunlix•
FanfictionLütfen sevgilim bana seni geri ver... !¡!¡ Angst !¡!¡