Herkes salondaydı. Hyunjin'in yaptığı bitki çayı ile Felix biraz bile olsa rahatlamıștı. Onlar sohbet ederken kapı tıklanıyordu
"Ne oluyo?"
"Biz Felix ile bakarız siz durun"
Felix ve Hyunjin kapıyı açarlar karșılarında küçük bir çocuk vardı. Ve o çocuk ağlıyordu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sung?!"
"Hunçin abi babam yiye ayyemi dövüyo yaydim et lüyfen"
"T-tamam sung geliyorum"
"Hyunjin ne oluyo?!"
"Felix sen sung'u içeri al ve bekleyin ben geleceğim"
"Gel bakalım buraya"
Felix elini sung'a uzatır. Sung Felix'in elini tutat ve salona ilerlerler
"Aaa sung"
Sung onları uzun süredir görmediği için onları hatırlamıyordu. Onun için Felix'e sığınır. Felix ise onu kucağına alır
"Ne oldu küçük bey"
"Abi beyim babam hep ayyemi dövüyoy"
"Çok mu korktun"
"Evey cok koyktum ayyemde beni seymiyoy zayten"
"Ay bu minnoșun nesi sevilmez"
"Beyi bu gun yeyimhaneye götüycekleydi"
Dıșarıdan siren sesi gelir. Ve tam o sırada hyunjinde gelir
"POYIS AMCAYAY GEYDI"
"Sung bak simdi polis amcaların yanına gidicez ondan sonra karokola gidip ifade vericez"
"Ne diyicem ben"
"Babanı ve anneni șikayet ediceksin"
"Tamam!"
İste karakola fln giderler. Sonra polisler sung'a sorarlar nerede kalacağını. Sung ise hyunjingilde kalacağını söyler. Hyunjin, felix ve sung eve giderler
"Hunçin abi ben șișde mi kayacağim"
"Evet sung bizde kalacaksın"
Sung ellerini çırparak zıplar. Hyunjin ve Felix birbirine bakar
"Sana benziyor..."
Hyunjin bunu dedikten sonra Felix ona gülümseyip sung'a döner ve kulağına eğilip konușmaya bașlar
"Sung çilekli pasta sever misin?"
"Evey! Bayiliyim!"
"O zaman hyunjin abine söyle bize pasta alsın"
"Hunçin abi bize pașta aliymișin"
Hyunjin karșılarını çatar ve gülümser
"Nerden çıktı bu șimdi?"
"Canımız çekti demi sung?"
"Evet hemde çok çekti"
"Iyi gelin șurdan alalım"
Hyunjin pastayı alıp çıkar. Fakat Felix ağlıyordu ve yanında sung yoktu
Hyunjin hızla sung'a sarılır. Felix ise ağlamaya devam ediyordu
"Hunçin abi neyen feyiks abi ayiyo"
Hyunjin Felix'e bakar. Felix hala ağlıyordu. Yavaș yavaș sung'un yanına gelip önünde eğilir. Sung ellerini Felix'in yanaklarına koyar. Ve gözyașlarını silmeye bașlar.
"Sen aylama tamam mı? Çüykü saya aylamak yakıșmıyoy"
"Tamam ağlmicam"
"Hunçin abi sen neden feyiks abiye bağıyoydun?"
"Seni kaybettim diye bağırdı bana"
"Niye bağiydin! Bak senin yüzünden ağyamis"
"Özür dilerim felix"
"Bana çocukluğumu hatırlattın hyunjin...."
"Ben cidden özür dilerim Felix sinirlenince kendime hakim olamıyorum"
"Neden? Herkes sinirlense bile sevgilisine bağırmazken sen neden bana bağırıyorsun? Beni sevmiyor musun?"
"Çünkü sinir hastasıyım"
"Neden bana söylemedin"
Hyunjin hiçbir șey demeden Felix'in gözlerine bakar
"Șey ben üșüdüm"
Felix sung'u kucağina alır ve hırkasının içine alır
"O zaman hızlıca eve gidip pastamızı yiyelim öyle değil mi?"
Sung ellerini çırpar
"Evey!"
Hyunjin, Felix ve sung eve doğru yürümeye bașlar. Bir süre sonra eve gelirler
"Biz geldik!"
"Hadi yiyelim feyiks abi"
Felix sung'u sandalyeye oturtur ve kendiside oturur. Pastayı kesip tabağa koyar. Çatal ile azıcık alıp sung'a yedirmeye bașlar. Tam o sırada hyunjin gelir ve kafasını felix'in boynuna gömer. Felix hemen onu iter
"Sana tripliyim hyunjin"
"Neden yia!?"
"Bana sinir hastası olduğunu söylemeliydin"
Felix bir yandan konușurken bir yandanda sung'a pasta yediriyordu
