Ekibin yarısı demirin diğer yarısı Mert'in arabasına binip yola çıktılar.
Ali ve nazlı Mert'in arabasında, gülin açelya, doruk Demir'in arabasındalardı.
Nazlı elini arabadan dışarı çıkarmış, hafif esen dalganın o narin hissini, avuçlarının içinde hissediyordu.
Ali ise telefondan makale okuyordu.
NAZLI: ali ne yapıyorsun sabahtan beri telefonda
ALİ: makale okuyorum nazlı
NAZLI: ali dışardada mı ya, insan sıkılır azıcık
ALİ: ömrümün sonuna kadar makale okuyabilirim, çok seviyorum.
Nazlı gözlerini devirir.
NAZLI: şu çalışkanlığından bana da versen keşke
ALİ: istemediğin zaman hiçbir şey olmuyor nazlı,istemen lazım
NAZLI: istediğim herşey olsaydı dünya benim olurdu herhalde.
Dedi gülerek
MERT: evet mert kaptanın yolcuları, lunaparka geldik.
NAZLI: teşekkür ederiz mert bey
ALİ: teşekkürler
MERT: rica ederim görevimiz
Demirgilin grupta mertin yanına park etmiştir arabayı.
NAZLI: eveeet ilk neye binelim
AÇELYA: dönme dolaba binelim ya
DEMİR: ay Açi yavaş yavaş çok sıkıcı başka bişeye binelim
DORUK: çocuk muyuz biz ya
MERT: Rangera binelim.
Eliyle işaret eder
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
DEMİR & DORUK: Bencede
MERT: kızlar siz ?
NAZLI: ben varım
AÇELYA & GÜLİN: bizde
NAZLI: ali sen bincek misin
ALİ: çok yükseğe çıkıyor ya bişey olursa, ben binemem
NAZLI: arkadaşını kırmak mı istiyorsun, hep beraber binelim işte
Nazlının ısrarları üzerine ali istemeyerek kabul eder
Rangera binmeye başlarlar.
Ali nazlıyla, demir açelyayla, doruk gülinle, mert tek başına oturmuşlardır.
YOU ARE READING
Sonsuz
RomanceBirinin uykuya dalması gibi aşık oldum, yavaş yavaş ve aniden... O büsbütün güzeldi. Hiç yaşanmamış şeyler gibi güzeldi. Hayatın eşiğinde,düşüncenin eşiğinde son bir defa gördüğümüz şeyler gibi güzeldi...
