NORMAL BİR SABAH

55 5 0
                                    

Güneş ışıklarının yüzüne vurmasıyla ve
Annesinin sesini duymasıyla uyanması bir oldu.
-Mia!Uyan artık,bugün doktor kontrolün var tatlım.
Mia kalktı ve kardeşi Tobias'ı koridorda koştururken gördü.Gülmesine hakim olamadı.Ne severdi kardeşini Mia.Tobias her zaman Mia'nın yanına gelip ona kocaman mavi gözleriyle bakarak:"Bir şeye ihtiyacın var mı?"diye gelip gidip sorardı.Mia da her seferinde onu yormamak için :"Yok" derdi.Bu sabah da aynı şekilde kardeşi Tobias geldi ve bir şeye ihtiyacı var mı diye sordu."Yok" diye cevap verdi Mia. Ardından annesinin sesi gene evi çınlattı.
-Mia geç kalıyoruz!
-Geliyorum!
Mia yatağında doğruldu ve kendini başucunda duran tekerlekli sandalyesine doğru fırlattı.Hemen üstüne birkaç parça şey giydi.Ayağını,siyah conversinin içine sokmaya çalıştı.Mutfağa doğru ilerledi.
Annesinin muhteşem kreplerinin kokusu her yeri kaplamıştı.Doğrusu bu koku Mia'nın iştahını açmaya yetmişti.
-Kalkmışsın,bende seni uyandırmaya gelecektim.
-Evet,sanırım buna gerek kalmadı.
-Bugün doktor kontrolün var,hemen kahvaltını yap ve kapıya doğru ilerle genç bayan.
Mia'nın annesi gerçekten de kafa kadındı.En kötü anlarda bile yapabilecek bir espri bulabiliyordu(kötü olsa bile).Mia bu yüzden annesini çok seviyordu.İlk felç ameliyatına girmeden önce annesi ona:" Sadece küçük bir operasyon,bacaklarına nasıl olsa çok ihtiyacın yok."demişti.O da annesinin ardından gülerek:"Tabii ne demezsin" demişti.

-Mia! 5 dakikadır seni izliyorum,düşüncelere daldın gene.
-Hı?A evet dalmışım gene.Bugün kontrole gitmesek olur mu?Çok yorgunum da.
-Olmaz,doktoru aradım bile.Hadi bakalım,ağzın değil ağzın çalışsın!
-O ağzın değil elin çalışsın değil miydi?
-Benim evim benim kurallarım,ye artık!
Mia hemen kule oluşturmuş kreplerini yedi.Vay canına,ne kadar da acıkmıştı (farkında olmasa bile).Mutfaktan ayrıldı ve kapıya yöneldi.Askılıktan montunu almaya çalıştı fakat uzanamadı.Lanet olsun!! Tanrı aşkına bu askılık ne zamandır bu kadar yüksekteydi? Bir küfür savurdu.Fazla yüksek sesle savurmuş olmalıydı ki annesi onu duyup yanına geldi ve montu o lanet askılıktan çıkarıp ona verdi.
-İstemen yeterliydi.
-Denerim.

Beraber evden çıkıp arabaya bindiler.Mia telefonundaki şarkıları karıştırdı.Kulaklıklarını taktı ve "Heaven knows"çalmaya başladı.

NEFES...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin