NEFES...

HASTANE

Mia'nın kulaklıklarının ardından annesini duyması zaman almıştı.
-Mia!Tanrı aşkına,Mia çıkar şu kulaklıklarını lütfen!!
-Efendim?
-Geldik,hadi in arabadan.
Annesi Mia'nın tekerlekli sandalyesini bagajdan çıkardı ve düzgünce Mia'yı oturttu.(En azından bu işi Mia'dan daha iyi yapıyordu.)Hastanenin kapısından içeri girdiler.Annesi kulağına fısıldadı.
-Burada bekle giriş işlemlerini halletmem gerek
dedi ve arkasını döndü.
Zaman olduğu için Mia telefonunu açtı ve gelen mesajlara baktı.Tanrı aşkına tam 68 mesaj gelmişti!! Bu insanlar bu kadar mesaj yazacak zamanı nereden buluyorlardı?Mesajlara tekrar baktığında gelen mesajların yarısından çoğunun en iyi arkadaşı Hazel tarafından geldiğini gördü.(Bu arada Hazel tam Mia 'nın kafasından bir kızdı .Karamel rengi kıvırcık saçları ve ela gözleri onu daha da sempatik ve şirin yapıyordu)Az önce en iyi arkadaşına laf ettiği için üzüldü.Mia Hazel'ın attığı mesajlardan bir şey anlamadı o yüzden onu aradı.
-Alo?Mia sen misin?
-Evet!Başka kim olabilir?
-Öf neyse!Biliyor musun Leslie Danton'dan ayrılmış.
- .....
-Mia orada mısın?
-Kapatıyorum Hazel
-Ama dur daha konuşacaktık?
-68 mesajı bu yüzden attığına inanamıyorum! Şuan Danton ve Leslie'den daha büyük sorunlarım var!
-Peki,o zaman bugün okula gelecek misin?
-Evet işim bitince geleceğim.
-Tamam görüşürüz.
-Görüşürüz.
Mia telefonu kapattı. Tam o sırada annesi de işlemlerini bitirdi.
-Nasıl oluyorda bir GİRİŞ işlemi bu kadar uzun sürüyor?
-Hayat senin acımasız Rock şarkıların ve küfürlerden ibaret değil.
Mia içinden "haklı" diye geçirdi ve devam ettiler.
Sağdan 2.kapı. Dr. Elizabeth'in odasına girdiler.Dr. Elizabeth Dare 9 yaşından beri Mia'nın çocuk felci doktoruydu.
Mia'nın girdiği 4 ameliyatı da o yapmıştı.Zamanla ahbap bile olmuşlardı.Saçını hep aynı şekilde üstten topuz yapıp kıvırcık saçlarını aralara gizlerdi.Son derece bakımlı bir bayandı.
-Günaydın Mia ve size de merhaba bayan Dawn.
Her zamanki gibi gülümsedi.
-İstersen bana Beth diyebilirsin tatlım.İsmim uzun ve söylenmesi biraz zor.
-Kulağa saçma geliyor.
-Evet bu yüzden kimse bana böyle demiyor.
-Farkettim.
-Pekala hadi senin kontrollerini yapalım.

Kontroller biraz uzun sürmüştü.Mia ve annesi uzun bir süre hastanede kaldılar.Fakat sonuçları görünce biraz rahatlamışlardı.Sonuçlara göre Mia'nın felç oranı azalmıştı.Hastalığı iyi yönde gelişme gösteriyordu.Bu az da olsa Mia'yı umutlandırmıştı.Hatta sevindirmişti.Ailesine büyük bir hazineye mal olan bu lanet olası hastalık artık yavaş yavaş onu bırakıyordu.İşte bu iyi bir haberdi.

-İstersen seni eve bırakayım,yorulmuş olmalısın.
-Hayır okula gidelim.
-Senden bu cümleyi duyacağım aklımın ucundan bile geçmezdi Mia.
-Hazel'ı görmek istiyorum.
-Pekala o zaman okula, akşam seni alırım.
Mia tekrardan kulaklıklarını taktı ve annesinin ACIMASIZ dediği Rock şarkılarını dinlemeye başladı.Bir süre konuşmadı.
Sessizlik iyiydi...