Kafam dünki olanlara takıldığından biraz geç yattım bu yüzden sabah kalkmak işkence gibi geliyordu.Ocak ayındayız ve hava buz gibi.Sabahın bu saatinde bu soğukta kim okula gitmek isterki? Bu yaşta okuldan bıktığımı fark ettiğimde ileriyi düşünemedim.Beni her sabah annem kaldırırdı ama bugün alarmın çalmasında 2 dakika kala ben kendim uyanmıştım.Yatakta gözlerimi açmaya çalışırken annemin gelmediğini fark ettim alarmın çoktan çalmış olması lazımdı.Odadan çıktığımda ev darmadağın ve bomboştu.Korkuyla ev telefonuna koşup annemi aradım fakat ulaşılamıyordu.Abimi aradım açtığında merakla nerde oldukları sordum bir süre sustuktan sonra okula gitmemi gelince herşeyi anlatacağını söyleyip telefonu kapattı.Ben bu endişeyle merakla okula nasıl gideceğimi düşünürken okul saatinin yaklaştığını gördüm ve hemen hazırlanıp evden çıktım.Okulun bitmesini hemen istiyordum çünkü aklım annem ve abimdeydi.Neden annemin telefonu kapalı? Neden ev darmadağındı? Babamı aramayı düşündüm fakat o da çalışıyordu ayrıca dün geceden dolayı biraz ona kırgındım.Son dersten çıktıktan sonra koşarak eve gittim.Annemin ve abimin bir an önce bu durumları açıklamasını umut ediyordum.
