Sabah kalktığımda telefonum çalıyordu.
Doruk arıyor...
Telefonu açtım.
" alo?" dedim.
" alo Asiye sahile gidelim mi?"
" Doruk..."
" lütfen."
" korkuyorum."
" korkma ben olacağım yanında."
Biraz sesiz kaldım.
" peki." dedim.
" tamam saat bir gibi alırım seni." dedi. " tamam." dedim. Telefon kapandı güzelce hazırlandım makyaj bile yaptım.
Saat bir olmuştu dışarı çıktık.
" iyi misin? " dedi.
" biraz. " dedim.
Elimi tuttu gerginliğim biraz olsun geçmişti. Elini sıkıca tutum.
Nur Apartmanı grubundan bir yeni mesaj ;
Ayten teyze : kız bunun sosyal fobisi yok muydu?
Annem : varda Doruk ile arkadaşlık yapınca bir gelişme oldu.
Nabahat teyze : bizim oğlan aşık olmuş. 😁
" k... Kime?"
" anne ya."
Annem : bizimkide. 😁😉
Nebahat teyze : kimlere oldukları belli. 😉
Annem : sizin büyüğe
Nebahat teyze : sizin kıza.
" ne?" dedim.
" şey ya..."
" ıııı." dedim.
" bunları boş verelim." dedi.
" tamam." dedim.
" evet Asiye hanım yemek yiyelim mi? Çünkü ben çok açım da."
Dedi.
" olur." dedim.
Yemek yedik dolaştık gerginliğimi unuttum.
" şey Asiye o mesajlar..." derken sustu bizim apartmandaki Sedat çıktı karşımıza.
" merhaba Asiye." dedi.
" m... Mer... Meraba. " dedim.
" merhaba. " dedi Doruk pek haz etmezlerdi birbirlerinden. Bir kaç kere bütün apartman kavgalarına kalkmıştı, nereden tanıyorum diye sorarsanız annem anlatıp fotosunu göstermişti.
" Asiye seninle konuşabilir miyiz?"
" şey aslında konuşmak istemiyorum."
" bak Asiye beş dakika."
Doruk' un arkasına saklandım.
" bak birader istemiyor." dedi Doruk.
" beş dakika ya!" dedi Sedat.
" bak istemiyor, zorlama!" dedi Doruk.
Ne yapmalıyım? Kaçmalı mıyım?
Sedat onu itti ve kolumu tuttu.
" bırak. " dedim Doruk beni kendine çekti ve ona yumruk attı sonra Sedat ona yumruk attı.
" aaaa!" çığlığım bütün şehri doldurdu sanki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Olmazlara İnat
Fanfiction" tüm dünya sevmese bile ben severim seni." Asiye sosyal fobisi yüzünden dişarı çıkmıyordu fakat Doruk onu dışarı çıkarmak ve mutlu hissettirmek için elinden geleni yapıyordur ikisinin aşkı tüm söylenenlere ve yapılanlara rağmen mutlu sonla bitiyor...